Μετά την κεντρική πολιτική εκδήλωση στο ΤΡΙΑΝΟΝ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προχωρά σε νέο γύρο εξορμήσεων και συζητήσεων στις γειτονιές. Οι τοπικές επιτροπές Ν. Ιωνίας, Ν. Φιλαδέλφειας, Ν. Χαλκηδόνας, Μεταμόρφωσης, Ηρακλείου και Λυκόβρυσης διοργανώνουν εκδήλωση την Παρασκευή 7 Απριλίου στις 19.00 στο Συνεδριακό Κέντρο (ΚΕΠ) Νέας Ιωνίας. Κεντρικοί ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Παπανικολάου, μέλος της Κ.Σ.Ε., ο Γιώργος Ράγκος, μέλος της Κ.Σ.Ε. και ο Χρήστος Ανδρικόπουλος, μέλος Τ.Ε.. Με κοινή ανακοίνωση οι Τ.Ε. αναφέρουν:
Από την οργή στην ανατροπή – Δεν διαλέγουμε «σταθμάρχη» των ιδιωτικοποιήσεων και της λιτότητας
Όχι σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ – Καμιά ανοχή στην ακροδεξιά
Οι 57 νεκροί των Τεμπών, οι νέοι άνθρωποι που χάθηκαν, χάραξαν μια γραμμή -το πριν και το μετά τα Τέμπη. Ο κόσμος δεν είναι πια ίδιος και δεν είναι μόνο οργισμένος. Καταλαβαίνει μέχρι πού μπορούν να οδηγήσουν οι δολοφονικές πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της διάλυσης κάθε δημόσιας υποδομής.
Η περίοδος που ζούμε κάνει φανερό για όλους και όλες μας με τον πιο τραγικά εκκωφαντικό τρόπο ότι:
- τα κέρδη τους είναι πάνω από τις ζωές της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας το κέρδος και η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τις υποδομές δολοφονούν και καταστρέφουν το μέλλον μας
- η επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία -που έκλεισε ένα χρόνο- ως αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδο-καπιταλιστικών ανταγωνισμών σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο και πόνο και φτώχεια για τους λαούς
- η ακρίβεια και η ανεργία αποτελούν μόνιμη «συντροφιά» στην καθημερινότητά μας
- η κλιματική κρίση και η περιβαλλοντική καταστροφή είναι παρούσα προκειμένου το κεφάλαιο να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα του για κέρδη.
- Η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης που επενδύει σε «φράχτες» του μίσους στον Έβρο βγάζοντας ξανά στο προσκήνιο την ακροδεξιά, που αποκλείει πρόσφυγες και μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή
Όλος αυτός ο κόσμος που βγήκε στον δρόμο φωνάζοντας “Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους” καταλαβαίνει ότι χρειάζεται οι ζωές μας συνολικά να πάνε αλλιώς.
Και για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο ένα ισχυρό ταξικό εργατικό κίνημα και μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά που δεν θα μένει στα μισά του δρόμου, δεν θα αρκείται σε ψίχουλα αλλά θα διεκδικεί ολόκληρο το καρβέλι αφού οι εργαζόμενοι/ες είμαστε αυτοί/ες που το παράγουμε. Που θα συγκρουστεί συνολικά με τη λογική της αγοράς και του κέρδους, με την αντιδραστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Συζητάμε λοιπόν για όλα αυτά και για το πώς θα συμβάλουμε στην διαμόρφωση αυτού του κινήματος και της αριστεράς που έχει σήμερα ανάγκη η εποχή και οι εργαζόμενοι/ες.