ΑΤΕ-ΕΚΑ: Απεργιακή πρόταση για τον προϋπολογισμό «σφαγείο»

Την ανάγκη προκήρυξης 24ωρης απεργίας από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας την Πέμτπη 14 Δεκεμβρίου ενάντια στον προϋπολογισμό, που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση, αναδεικνύει η ΑΤΕ-ΕΚΑ. Ήδη για εκείνη την ημέρα έχουν αποφασίσει απεργία οι εργαζόμενοι στους Δήμους.

Η ΑΤΕ-ΕΚΑ αναφέρει αναλυτικά: «H κατάσταση με την ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα ενοίκια βρίσκεται σε σημείο ρεκόρ! H λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος είναι τριπλή: Χαμηλοί μισθοί, πανάκριβες τιμές, βαριά φορολογία. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στους μισθωτούς, στους αυτοαπασχολούμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα, που θα ενταθεί στο πλαίσιο αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας που επιβάλει η ΕΕ από το 2024.

Αυτή η τρομακτική ακρίβεια οφείλεται κυρίως στην αύξηση των κερδών (320% τα κέρδη των εισηγμένων για το 2023), στην γενικευμένη κυριαρχία της αγοράς και των χρηματιστηρίων (ενέργειας, τροφίμων κλπ.), στην μονοπώληση των βασικών κλάδων της παραγωγής από το μεγάλο κεφάλαιο, τρόφιμα, ενέργεια, συγκοινωνίες), στην κρατική υπερφορολόγηση όλων των βασικών αγαθών.

Προϋπολογισμός 2024 φοροκαταιγίδας για τον λαό και φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο.

Ο νέος προϋπολογισμός συνιστά κανονική επιδρομή στο εισόδημα των μισθωτών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Συγκεκριμένα προβλέπει:

· 6,2 δισ. αύξηση στους φόρους, συνολικά 62,9 δισ. ευρώ

· Στα 24,3 δισ. ευρώ ο ΦΠΑ, από 22,1 δισ.

· Στα 13 δισ. ευρώ οι άμεσοι φόροι, αυξημένοι κατά 1,7 δισ.

· Αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 24% στα μη αλκοολούχα ποτά, στα αναψυκτικά και στο νερό με ανθρακικό που σερβίρονται από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.

· 12,1 δισ. ευρώ μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (8,5 δισ. ευρώ) και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (3,6 δισ. ευρώ).

· Νέες φοροαπαλλαγές, συνολικού ετήσιου κόστους άνω των 100 εκ. ευρώ και ακόμα περισσότερες για τις πράσινες μπίζνες

Στον αντίποδα της επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα έχουμε:

· Την προκλητική αύξηση των κερδών των πολυεθνικών και των επιχειρηματικών ομίλων, που στο όνομα της «επενδυτικής βαθμίδας» απολαμβάνουν προκλητικής ασυλίας πληρώνοντας μόνο το 5% των συνολικών φόρων.

· Τα δισ. των πολεμικών εξοπλισμών που προορίζονται για το ΝΑΤΟ, τις ανθρωποσφαγές της Γάζας και των πολέμων του κεφαλαίου στην Ουκρανία και τη Μ. Ανατολή.

· Το νέο φορολογικό που προβλέπει ληστρική τεκμαρτή φορολόγηση για τους φτωχούς ελεύθερους επαγγελματίες. Οι έξι στους δέκα αυτοαπασχολούμενους θα πληρώσουν έως και 150% παραπάνω φόρο

· Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που βάζει τα θεμέλια για τη μαζική ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και απελευθερώνει την εργασία των συνταξιούχων.

Δε θέλουμε μηδενική ζωή και μηδενικά δικαιώματα!

Κυβέρνηση, κεφάλαιο και Ε.Ε. διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό εργασιακό καθεστώς. Με την ψήφιση του νόμου Γεωργιάδη, επιχειρούν να γυρίσουν την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω, λεηλατώντας δικαιώματα και κατακτήσεις. Όλες οι αντεργατικές διατάξεις του νόμου Γεωργιάδη γενικεύουν τις ευέλικτες μορφές εργασίας, ενώ θωρακίζουν και διευρύνουν το οπλοστάσιο του νόμου Χατζηδάκη και όλη την προγενέστερη αντεργατική, αντισυνδικαλιστική και αντιαπεργιακή νομοθεσία.

Ο ακρωτηριασμός εργάτη στα ναυπηγεία Ελευσίνας στην εκπνοή της πλέον νόμιμης δεκάωρης βάρδιας ήταν το πρώτο θύμα του νόμου Γεωργιάδη. Ο εργολάβος είχε βάλει τον εργάτη να δουλεύει σε δύο εταιρείες, χωρίς υπερωρίες, επτά μέρες την εβδομάδα και χωρίς ρεπό για πολύ καιρό.

Το πρόσφατο εργοδοτικό έγκλημα στο εργοτάξιο της Πρεσβείας των ΗΠΑ επιβεβαιώνει με τραγικό τρόπο ότι οι χώροι δουλειάς, έχουν γίνει παγίδες θανάτου για τους εργαζόμενους και ότι το κυνήγι των χρονοδιαγραμμάτων με το ελάχιστο οικονομικό «κόστος» για τις εταιρείες, σε συνδυασμό με την μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας, αποτελούν την αιτία αυτών των εγκλημάτων.

Τα εργατικά ατυχήματα φτάνουν σε νέο υψηλό, με 161 νεκρούς εργάτες στο 10μηνο του 2023. Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρο παράδειγμα που να αποδεικνύει ότι η ανάπτυξή τους είναι μια βαρβαρότητα που συντονίζεται μόνο με τις ορέξεις του κεφαλαίου για επένδυση και κέρδος.

Η κυβέρνηση της ΝΔ για να αντιμετωπίσει, τη συνεχώς αυξανόμενη αγανάκτηση του κόσμου και της νεολαίας απέναντι στην οικονομική καταβύθιση που βιώνει, έχει επιδοθεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει ότι παίρνει μέτρα υπέρ των εργαζόμενων.

Όμως το ξεπάγωμα των 3ετιών που προωθεί στον ιδιωτικό τομέα, αποτελεί μια μεγάλη κοροϊδία. Οι 3ετίες ξεπαγώνουν μόνο για όσους λαμβάνουν τον βασικό μισθό, ενώ πιθανή υπέρβαση από τον βασικό συμψηφίζεται! Δεν έχει αναδρομική ισχύ, ενώ τα 12 χρόνια (2012-2024) χάνονται!

Παράλληλα εξαγγέλλει αυξήσεις στους μισθούς στο δημόσιο, στα ΜΜΜ και γενικότερα στις επιχειρήσεις του δημοσίου από 1.1.2024, που αποτελούν μια παρωδία αυξήσεων πολύ κάτω και από τον πληθωρισμό και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το ράλι στις τιμές των προϊόντων, της ενέργειας, των ενοικίων!

Να ξανακάνουμε τα αδύνατα δυνατά!

Με ταξικά συνδικάτα και μαχητικούς ανατρεπτικούς αγώνες

Ο κρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός της συναίνεσης και της υποταγής έχει κηρύξει σιωπητήριο και έχει μετατραπεί πλήρως σε φερέφωνο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.

Η ΓΣΕΕ το περισσότερο που βρήκε να κάνει είναι να επισκεφτεί την πρόεδρο της Δημοκρατίας για να της μεταφέρει ότι οι εργαζόμενοι δεν βγάζουν το μήνα. Μάλιστα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ παρακάλεσε την πρόεδρο να μεσολαβήσει για λίγο έλεος και φιλανθρωπία!!

Την ίδια στιγμή η αντεργατική νομοθεσία των τελευταίων χρόνων και ειδικά οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, Αχτσιόγλου, προστατεύουν τον ρόλο της ΓΣΕΕ σαν ανάχωμα της δράσης των εργαζομένων.

Αλλά ούτε το ΕΚΑ έχει σχέδιο και διεκδικήσεις ούτε καν συζήτηση για αγώνες. Η απάντηση της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ στην οικονομική εξαθλίωση της εργατικής τάξης είναι το απόλυτο μηδέν, ενώ κόπηκε κάθε συζήτηση ακόμα και για τις εθιμοτυπικές απεργίες μ/προστά στον προϋπολογισμό.

Το ΠΑΜΕ από την άλλη, (η πρώτη δύναμη στο ΕΚΑ) παρότι ελέγχει εκατοντάδες σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, δεν προτείνει κανένα ουσιαστικό αγωνιστικό και απεργιακό σχέδιο. Αρνείται να συνολικοποιήσει τους αγώνες και να θέσει ένα απεργιακό σχέδιο σε σύγκρουση µε την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική. Σε μεγάλο βαθμό ακολουθεί τον απεργιακό σχεδιασμό του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Στο δημόσιο έκανε κινητοποίηση στο υπουργείο οικονομικών, συνδικαλιστικών στελεχών (και μάλιστα στην επέτειο του Γρηγορόπουλου 6 Δεκέμβρη!). Καλεί σε απογευματινό συλλαλητήριο στις 15 Δεκέμβρη, εγκαταλείποντας κάθε σκέψη για απεργία μπροστά στην ψήφιση του προϋπολογισμού.

Σε πολλά συνδικάτα συµµμετέχει σε προεδρεία μαζί µε ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ για να κρατάει θέσεις και αποσπάσεις, ενώ εφαρμόζει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες σε συνδικάτα που ελέγχει.

Δεν αλλάζει η ζωή μας με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, ούτε με τις συμβολικές κινητοποιήσεις και την κοινοβουλευτικοποίηση των αγώνων. Είναι ώρα για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για μαχητικούς και νικηφόρους αγώνες, για την ανατροπή της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής και των κυβερνήσεων που τις υλοποιούν. Οι καλύτερες στιγμές του εργατικού κινήματος γράφτηκαν όταν οι εργαζόμενοι πήραν τον αγώνα στα χέρια τους.

Η ΑΤΕ-ΕΚΑ προτείνει και επιδιώκει έναν κοινό πανεργατικό αγωνιστικό βηματισμό το επόμενο διάστημα. Γι’ αυτό προτείνουμε την οργάνωση πολύμορφου αγώνα με απεργίες και παλλαϊκά συλλαλητήρια για πραγματικές αυξήσεις, ενάντια στη φτωχοποίηση, τη λεηλασία του εισοδήματος, την κλοπή του δημόσιου πλούτου και την κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Η αγανάκτηση και οι διάσπαρτοι αγώνες πρέπει να ενοποιηθούν σε μια μεγάλη συσπείρωση, ενάντια στην κυβέρνηση, την Ε.Ε. και στο κεφάλαιο.

Επιμένουμε στην αναγκαιότητα προκήρυξης 24ωρης απεργίας όταν θα συζητηθεί στη βουλή ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται ένα αποφασιστικό σχέδιο αγώνα και πανεργατικής απεργίας με συνέχεια και κλιμάκωση. Το ΔΣ του ΕΚΑ πρέπει να προκηρύξει έστω και τώρα απεργιακή κινητοποίηση την Πέμπτη 14 Δεκέμβρη από κοινού με τα συνδικάτα στο Δημόσιο (και τους εργαζόμενους στους δήμους που βρίσκονται σε 24ωρη απεργία εκείνη την ημέρα) και συμμετοχή στην απεργιακή διαδήλωση. Στηρίζουμε τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων ενάντια στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό και για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.

Στις μέρες που ζούμε το εργατικό κίνημα πρέπει να μπει αποφασιστικά μπροστά για να διεκδικήσουμε:

· Συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κανένας μισθός κάτω από 1000 ευρώ καθαρά. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάργηση του µνηµονιακού νοµοθετικού πλαισίου.

· Επιστροφή όλων των μνημονιακών μισθολογικών απωλειών και του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 4.000 για κάθε παιδί. Συνεχής αύξηση-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο.

· Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. 30ωρο-5ηµερο-6ωρο. Όχι δουλειά την Κυριακή.

· Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Όχι στις απολύσεις και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.

· Κατάργηση του ΦΠΑ και κάθε έμμεσου φόρου στα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τους εργαζομένους. Κατάργηση των χρηματιστηρίων της ενέργειας και των τροφίμων.

· Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και του νόμου Γεωργιάδη. Απειθαρχία και προώθηση των διαδικασιών του κινήματος, ενάντια σε όλους τους περιορισμούς. Λέμε όχι στις τηλε-συνελεύσεις, στις τηλε-εκλογές και στο ηλεκτρονικό μητρώο.

· Να μην περάσει ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός. Να καταργηθεί ο νόμος – έκτρωμα για το φορολογικό. Κάτω το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Όχι στα ματωμένα πλεονάσματα και τα νέα «προγράμματα σταθερότητας της ΕΕ».

· Να αυξηθεί ο φορολογικός συντελεστής στα επιχειρηματικά κέρδη του κεφαλαίου στο 45%.

· Αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν, υψηλού επιπέδου, κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση και την «ανταποδοτική» λειτουργία στη διαχείριση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.

· Να περάσει σε δημόσια ιδιοκτησία χωρίς αποζημίωση ο ενεργειακός τομέας, τα ΜΜΜ και όλα τα κοινωνικά αγαθά, λειτουργία τους για τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο.

· Κατάργηση των πλειστηριασμών σε βάρος λαϊκών στρωμάτων και των εξώσεων ντόπιων και προσφύγων.

· Να δώσουμε μάχη ενάντια στον πόλεμο και την συμμετοχή- εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου σε Παλαιστίνη και Ουκρανία που χρηματοδοτείται με αίμα και ιδρώτα των εργαζομένων. Στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και ενάντια στο κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ, τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ ΕΕ ΝΑΤΟ και την κυνική ελληνική άρχουσα τάξη που ζητά κέρδη και ισχύ.

Γι’ αυτά αξίζει να αγωνιστούμε με πραγματικούς αγώνες. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο σύγκρουσης και ισότιμος και δημοκρατικός συντονισμός σωματείων – συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα. Χρειάζονται επίσης συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνας διαρκείας και απεργίες που είναι το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης στην εξουσία της συμμαχίας τους».