Αποπροσανατολισμό από τις κυβερνητικές ευθύνες και ανάπτυξη του αγαπημένου της κοινωνικού αυτοματισμού συνιστά η “αξιολόγηση” του Δημοσίου από τους πολίτες που εξήγγειλε η κυβέρνηση, καταγγέλλει σε ανακοίνωση της η ΠΟΕ – ΟΤΑ. “Την απάντηση τόσο για αυτές τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις όσο και για την οικονομική της πολιτική, η κυβέρνηση θα την πάρει με τις απεργιακές συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς”, τονίζει η Ομοσπονδία.

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του γραφείου τύπου της ΠΟΕ – ΟΤΑ έχει ως εξής:
Για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τους πολίτες από τις δικές της ευθύνες για την σημερινή λειτουργία του κράτους, αναμασά την ίδια καραμέλα εντείνοντας τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίων των Δημοσίων Υπηρεσιών και των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Απέναντι στην καθολική κατακραυγή της κυβέρνησης από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας για το «έγκλημα των Τεμπών» τόσο για το ίδιο το συμβάν όσο όμως και για την συστηματική επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών που οδήγησαν στην απώλεια πενήντα επτά (57) ανθρώπων, η επιχείρηση αποπροσανατολισμού «στήθηκε» σε δύο άξονες προκειμένου να «αλλάξει» η επικοινωνιακή ατζέντα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.). Ο ένας άξονας αφορά σε επιδοματικές πολιτικές προς συγκεκριμένες κοινωνικές-επαγγελματικές κατηγορίες και ο δεύτερος στην συνεχή κατασυκοφάντηση των Δημοσίων Υπηρεσιών που η ίδια η κυβέρνηση συστηματικά απαξιώνει προς όφελος των Ιδιωτών, που κερδίζουν σε βάρος των πολιτών αφού αυτοί αναγκάζονται να πληρώσουν για παροχές που το κράτος δωρεάν οφείλει να παρέχει.
Η κυβέρνηση σκοπίμως συνδέει την αξιολόγηση των υπηρεσιών του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τους Δημοσίους Υπαλλήλους! Γιατί άραγε μια κακή αξιολόγηση μίας Δημόσιας Υπηρεσίας να μην οφείλετε στην πολιτική απαξίωση που σκοπίμως εφαρμόζει η κυβέρνηση; Η κατάσταση που επικρατεί στα Δημόσια Νοσοκομεία είναι ευθύνη των Ιατρών και των Νοσηλευτών ή αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής που έχει οδηγήσει στην υποστελέχωση, στις μαραθώνιες εφημερίες, στις απαρχαιωμένες κτιριακές υποδομές;
Η γενικευμένη άποψη των πολιτών για την πολυσυζητημένη «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης αφορά τους Δικαστές και τους Γραμματείς των Δικαστηρίων ή την πολιτική χειραγώγησής της που σκοπίμως εφαρμόζεται στην χώρα μας;
Η απαξίωση της Δημόσιας Παιδείας στην χώρα μας αφορά τους Δασκάλους και τους Καθηγητές ή στην πολιτική πλήρους ιδιωτικοποίησης από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό μέχρι την Ανώτατη Εκπαίδευση; Σε ποια άλλη χώρα η παραπαιδεία και το Φροντιστήριο λειτουργεί σε τέτοια έκταση όσο στην χώρα μας, απομυζώντας τεράστια ποσά του οικογενειακού προϋπολογισμού, αφού είναι γνωστό πως στην Ελλάδα ο γονιός μπορεί να μην φάει αλλά στο παιδί θα εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατό;
Παρόμοια η κατάσταση και στις υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η χρόνια υποχρηματοδότηση της έχει οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό την συντριπτική πλειοψηφία των Δήμων ώστε να υπάρχει δυσκολία ακόμη και στην εξυπηρέτηση των λειτουργικών και υποχρεωτικών δαπανών. Η ροή του χρήματος προς αυτή, ελέγχεται πλήρως πολιτικά από την εκάστοτε κυβέρνηση αφού σχεδόν κανείς Δήμαρχος δεν μπορεί να αυτοχρηματοδοτήσει κανένα έργο παρά μόνο εάν λάβει δάνειο! Ο δρόμος πλέον γνωστός… Είτε χρηματοδότηση από την οικεία Περιφέρεια, είτε με ένταξη έργων σε χρηματοδοτούμενα εργαλεία με υπογραφή… Υπουργού! Η πολιτική εξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (κατ΄ επίφαση… Αυτοδιοίκηση!) φυσικά ακολουθεί πιστά και αγόγγυστα την ροή του χρήματος!
Ο «μαρασμός» των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι απόρροια της κυβερνητικής απαξίωσης, της υποχρηματοδότησης και της χρόνιας υποστελέχωσης, την στιγμή που εκχωρούνται όλο και περισσότερες αρμοδιότητες σε αυτή.
Για το γεγονός ότι ταλαιπωρούνται οι πολίτες στις Υπηρεσίες Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.) όλης της χώρας φταίνε οι λιγοστοί υπάλληλοι σε αυτές και όχι η ανικανότητα ή ακόμη χειροτέρα η πολιτική απαξίωσης των κυβερνήσεων και των θεσμικών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δεν έχουν ακόμη καταφέρει να εφαρμόσουν αποτελεσματικά ακόμη και αυτά που προέβλεπε η τελευταία Διοικητική Μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη»;
Σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση στέκεται ακόμη όρθια αφού έχει απωλέσει το 50% του ανθρώπινου δυναμικού της είτε λόγω των συνταξιοδοτήσεων είτε λόγω της Κινητικότητας αφού η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων προτιμά τις Κεντρικές Υπηρεσίες του κράτους. Και την ίδια στιγμή συνεχίζεται η σχεδόν διαλυτική απαγόρευση προσλήψεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Την οποία Εργαζόμενοι και Αιρετοί σταθερά καταδικάζουν.
Ο μέσος όρος ηλικίας του εναπομείναντος τακτικού προσωπικού είναι άνω των 50 με 55 ετών με ότι αυτό επιφέρει στις «μάχιμες» υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα εκτεταμένο σύστημα «Προγραμμάτων Ανεργίας» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου οι τεράστιες ανάγκες να καλυφθούν από ανέργους 55 έως 74 χρονών παρακαλώ προκειμένου τεχνηέντως να εμφανίζονται μειωμένα τα ποσοστά ανεργίας!
Αλήθεια όμως πως είναι δυνατόν οι υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να είναι αποτελεσματικές όταν μεθοδικά η κυβέρνηση έχει αυξήσει με τις πολιτικές που εφαρμόζει τον μέσο όρο ηλικίας σε αυτή (τακτικό προσωπικό και προγράμματα ανεργίας) περίπου στα 60 έτη;
Τέλος με την προσπάθεια αποπροσανατολισμού που εφαρμόζει η κυβέρνηση μέσω της δήθεν αξιολόγησης υπηρεσιών από τους πολίτες απαξιώνεται και ο ίδιος ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η «κακή αξιολόγηση» υπηρεσιών φυσικά και θα στιγματίσει και την διοικητική επάρκεια των ίδιων των αιρετών που πολλές φορές αρκούνται στον ρόλο του «διαχειριστή» σιωπώντας για την κατάσταση αυτή μήπως και τελικά εξασφαλίσουν την ένταξη ενός έργου σε Περιφερειακή ή κρατική χρηματοδότηση!
Γιατί ως γνωστόν… για την κυβέρνηση ο καλός Δήμαρχος είναι ο… συναινετικός και «υποταγμένος» Δήμαρχος!
Η προσπάθεια της κυβέρνησης και αυτή τη φορά δεν στοχεύει στην βελτίωση και στην αποδοτικότερη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών αλλά αντίθετα στην περεταίρω απαξίωση και διάλυση υπέρ των ιδιωτών. Μετατοπίζει με τον τρόπο αυτό μεθοδικά το κόστος υπηρεσιών που το κράτος οφείλει να παρέχει στον πολίτη, στον ίδιο τον πολίτη αφού αυτός θα πρέπει να πληρώνει από την τσέπη του πλέον. Με τις πολιτικές αυτές το ποσοστό των πολιτών που εντάσσονται στην κατηγορία των «φτωχών» διευρύνεται, όπως φυσικά και το κομμάτι του πληθυσμού που «εξαρτάται» στην συνέχεια πολιτικά από τις επιδοματικές πολιτικές της κυβέρνησης που δήθεν παλεύει για το Κοινωνικό Κράτος που μεθοδικά διαλύει! Και η γη γυρίζει!!!