Θ. Καμπαγιάννης: Οι φονιάδες του Φύσσα και του Λουκμάν πανηγυρίζουν

«Κουκούλι για την εκπροσώπηση του καταδικασμένου Ηλία ΚασιδιάρηΠανηγυρίζουν οι φονιάδες του Π. Φύσσα και του Σ. Λουκμάν»

Τα πρώτα αποτελέσματα των «Σπαρτιατών» σχολιάζει με ανάρτηση του ο δικηγόρος στη δίκη της Χρυσής Αυγής Θανάσης Καμπαγιάννης αναφέροντας τα εξής:

Η είσοδος του μορφώματος “Σπαρτιάτες” στη Βουλή αποτελεί και επίσημα την επανεμφάνιση των νεοναζί στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό μετά την περίοδο 2012-2019. Ο συνδυασμός λειτούργησε ως το κουκούλι για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του μορφώματος του Κασιδιάρη, που έχει συγκεντρώσει όλο το χρυσαυγίτικο δυναμικό μετά τη διάσπαση της Χρυσής Αυγής και τη σύγκρουση με τον Μιχαλολιάκο. Οι νεοναζί έμαθαν το μάθημά τους μετά την ποινική καταδίκη και είναι σίγουρο ότι θα αποφύγουν στην αρχή τη μετωπική κλιμάκωση του 2012. Αλλά το πολιτικό τους σχέδιο είναι στον πυρήνα του το ίδιο. Ας μην γελιόμαστε: σήμερα πανηγυρίζουν οι φονιάδες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν.

Την προηγούμενη φορά που οι νεοναζί μπήκαν στη Βουλή, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έριχνε την ευθύνη στο κίνημα των πλατειών και τον “λαϊκισμό”. Σήμερα, είναι βέβαιο ότι η θεωρία αυτή θα επαναληφθεί στα τηλεοπτικά παράθυρα ως φάρσα, με βαθυστόχαστες αναλύσεις οτι φταίει η αριστερά (!) και… η απλή αναλογική. Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία νομιμοποίησε την ακροδεξιά ρητορική, με κεντρικό πεδίο τον αντιπροσφυγικό πόλεμο και την υπεράσπιση των κρατικών δολοφονιών στα σύνορα, αλλά και στις πόλεις από σφαίρες αστυνομικών. Οι φασίστες επανέρχονται σήμερα, με την επίσημη δεξιά να έχει επικυρώσει βασικά σημεία του αιματοβαμμένου προγράμματός τους. Όπως σε όλη την Ευρώπη, οι Φρανκενστάιν της επίσημης δεξιάς δημιουργούν ένα τέρας, που για να μην τους καταπιεί επιλέγουν στη συνέχεια όλο και περισσότερο να του μοιάσουν.

Το αντιφασιστικό κίνημα και η αριστερά έχουν συσσωρεύσει σημαντικές εμπειρίες και μαθήματα την προηγούμενη δεκαετία. Πρέπει να τα αξιοποιήσουμε ως πυξίδα για να δώσουμε τη νέα μάχη που είναι μπροστά μας. Από αυτή τη μάχη, δεν υπάρχει γυρισμός. Ούτε υπάρχει το περιθώριο της ήττας.