..
..
..
του Λεωνίδα Ευστ. Ψύλλα
Κατά την διάρκεια της πολυετούς ενασχόλησης μου με τα «κοινά», γνώρισα πολλούς και ενδιαφέροντες πολιτικά ενεργούς συμπολίτες μας.
Οι όποιες ιδεολογικού τύπου «αντιπαλότητες», δεν κυριάρχησαν στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, όλως αντιθέτως με πολλούς, από διάφορους πολιτικούς χώρους, μας συνδέουν αμοιβαία συναισθήματα συμπάθειας και εκτίμησης, κατανόησης και αλληλοσεβασμού, ακόμα και αληθινής φιλίας.
Ο Μάκης Χάρχαρος, είναι μια πολύ παλαιά γνωριμία.
Οργανικά ενταγμένος στην Ν.Δ. ανέπτυξε πολυσχιδή δραστηριότητα και έδωσε το προσωπικό του στίγμα στην ιστορία της Αγ. Παρασκευής:
Δείτε ακόμα: Έχει σταματήσει από το 1999 η παραγωγή των αρμάτων που θα μας δώσει η Γερμανία!
Υποψήφιος Δήμαρχος το 1998, υποψήφιος βουλευτής Ν.Δ. το 2000, πρόεδρος -στα όρια της μονιμότητας- της ΕΝΕΒΑΠ, αντιδήμαρχος στη διάρκεια της Δημαρχιακής θητείας του Αντ. Σιδέρη 2002-2006, κυβερνητικός αξιωματούχος σε δημόσιους οργανισμούς και επιτυχημένος επιχειρηματίας, δεν έχει χρεία συστάσεων, αλλά υπενθυμίσεων.
Μετριοπαθής, σοβαρός, με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία, με χιούμορ και πολιτικό πολιτισμό, ο Μάκης έχει δώσει, με θετικό πρόσημο, τα δικά του δημόσια δείγματα γραφής.
Ο Μάκης αξιώθηκε την μέγιστη πολιτική τιμή, στο πρόσωπο του να συναινέσουν τέσσερις παρατάξεις της δημοτικής αντιπολίτευσης από όλο σχεδόν το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα, προκειμένου να εκλεγεί συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης.
Ο γράφων θα περίμενε, ότι την ισχυρή αυτή ενωτική υποψηφιότητα θα προέκρινε και η δημοτική αρχή του Βασίλη Ζορμπά. Πρώτα απ’ όλα για να εισπράξει πολιτικά το μερίδιο της στην ομόφωνη εκλογή του. Άλλωστε τόσο ο Βασίλης όσο και ο Μάκης, ομνύουν στο όνομα της Ν.Δ.
Φεύ!!! Ο Βασίλης αποποιήθηκε την δημαρχιακή του ιδιότητα, και προέβαλλε εκείνη του παραταξιακού κομματάρχη, που επιλέγει το -κατά την γνώμη του- σεχταριστικό παραταξιακό συμφέρον. Με την πράξη του αυτή, κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να γίνει μέρος του καθαρά προσωπικού προβλήματος που ταλανίζει χρόνια πολλά τα αυτοδιοικητικά της Ν.Δ. Μόνο ο Αντώνης Σιδέρης το 2002 ηγήθηκε της ομογενοποιημένης δημοτικής παράταξης, που κατήγαγε την πρώτη νικηφορία -για τον ιδεολογικό πολιτικό του χώρο-της μεταπολίτευσης.
Κρίμα όμως και για τα στελέχη του συνδυασμού του, που αποδέχτηκαν την βούληση του Δημάρχου ως θέσφατο. Είναι δεδομένο ότι θα το βρουν, κάποια στιγμή, μπροστά τους. Η προσωπική ιστορία γράφεται με τα ΟΧΙ και όχι με τα ΝΑΙ.
Σε πλήρη αντίθεση με τον Πρωθυπουργό της χώρας, που επεσήμανε ότι «θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι και όχι αρεστοί», στην Αγία Παρασκευή κυριαρχεί η λογική των αρεστών και όχι των χρήσιμων.
Ο υπογράφων το κείμενο, υπήρξε αυτόπτης μάρτυς της πολιτικής συμφωνίας με τον Μ.Χ. και άλλα επώνυμα στελέχη της Ν.Δ. που επετεύχθη στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων το 2010.
Με την ουσιαστική και καταλυτική συνδρομή τους, ο Β.Ζ. αξιώθηκε να γίνει πρώτη φορά Δήμαρχος, υπερνικώντας τότε Δήμαρχο Βασίλη Γιαννακόπουλο, που στον α’ γύρο των εκλογών, υπερτερούσε του μετέπειτα Δημάρχου κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες.
ΥΓ 1
Η ιστορία παράγει πρωτογενώς άφθονο χιούμορ. Ο τότε αντίπαλος του Β.Ζ. και ηττηθείς Β.Γ. είναι σήμερα αντιπεριφερειάρχης της παράταξης που στηρίζεται από τη Ν.Δ. Ο δε Μ.Χ που συνέβαλλε τα μέγιστα στην ιστορική νίκη το 2010, απορρίφθηκε μετ’ επαίνων ως ακατάλληλος!
Ο tempora o mores, θα έλεγαν οι Λατίνοι. Αλλά ου γαρ οίδασι από Αγ. Παρασκευή.
ΥΓ 2
Το παρόν κείμενο επέχει και την θέση, μιας καθυστερημένης οφειλόμενης συγγνώμης, απέναντι στον Μάκη, στο μέτρο του μεριδίου ευθύνης μου.
