Εδώ και πολύ καιρό,μια κατηγορία συμπολιτών μας,η οποία έχει αδικηθεί κατάφωρα από την ελληνική πολιτεία και τις κυβερνήσεις από το 2008 μέχρι και σήμερα,βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους και ψάχνει να βρει το δίκιο της.Πρόκειται για τους επιτυχόντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του 2008,οι οποίοι παρόλο που πέρασαν με επιτυχία τις εξετάσεις και ταλαιπωρούνταν εδώ και χρόνια με διορισμούς επί χρόνια ως αναπληρωτές,είδαν ξαφνικά με μια διάταξη του πρώην υπουργού Παιδείας,Κ.Γαβρόγλου (η οποία επικυρώθηκε και από την νυν υπουργό,Ν.Κεραμέως) να χάνεται η μοριοδοτηση της επιτυχίας στο γραπτό διαγωνισμό,αλλά και ουσιαστικά να ακυρώνεται η επιτυχία τους στον πανελλήνιο διαγωνισμό και να βρίσκονται κυριολεκτικά στον “σκουπιδοντενεκέ” των αδιόριστων!
Στις πολλές πολλές διαμαρτυρίες τους,όλοι τους λένε πως,ουσιαστικά,πρέπει να ξεχάσουν την επιτυχία τους στο διαγωνισμό και να προσπαθήσουν ξανά είτε μέσω της συμμετοχής σε νέο διαγωνισμό είτε μέσω του λεγόμενου “προσοντολογίου”,το οποίο όμως “σβήνει” την προϋπηρεσία τους ως αναπληρωτές και τους στερεί σημαντική μοριοδότηση για το διορισμό τους και για την πρόσληψη τους ως αναπληρωτές.
Έτσι,κάπου 500 περίπου επιτυχόντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008 έχουν επιδοθεί σε έναν ανυποχώρητο αγώνα,πραγματοποιούν συγκεντρώσεις,”κυνηγούν” πολιτικούς διαφόρων κομμάτων και τους εκθέτουν το θέμα τους,κοινοποιούν όπου μπορούν (σε ιστοσελίδες,εφημερίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης) την αδικία που υφίστανται και ζητούν δικαίωση.Για την ώρα,αυτή η δικαίωση δεν έρχεται,όμως δεν χάνουν το κουράγιο και την ελπίδα και συνεχίζουν.
Μια από τις επιτυχούσες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008 είχε πριν λίγο καιρό την “τύχη” να συναντήσει στη Λάρισα τον πρωθυπουργό,Κυρ.Μητσοτάκη και να προσπαθήσει,όσο την άφησαν οι συνοδοί του πρωθυπουργού,να εκθέσει το πρόβλημα αυτής και των συναδέλφων της.Μετά από αυτή την συνάντηση,μετέφερε τις σκέψεις της “στο χαρτί” κι εμείς ως “ΕΚΦΡΑΣΗ” τις κοινοποιούμε με την ελπίδα να εισακουστούν και,επιτέλους οι #Ασεπιτες2008 #Ασεπιτες_2008_θελουμε_δικαιωση να βρουν τη δικαίωση που ψάχνουν.
H Eλένη Ντέλικου, καθηγήτρια Φυσικής από τη Λάρισα, συμμετείχε πριν από 15 χρόνια στον τελευταίο γραπτό διαγωνισμό εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ το 2008. Κατάφερε να επιτύχει υψηλή βαθμολογία, αλλά οι μνημονιακές πολιτικές , σε συνδυασμό με την πολυνομία και τις αντισυνταγματικές διατάξεις στο σύστημα προσλήψεων αναπληρωτών και μονίμων εκπαιδευτικών , συνετέλεσαν στο να είναι μέχρι και σήμερα αδιόριστη. Πρόσφατα, συναντήθηκε στη Λάρισα με τον Πρωθυπουργό της χώρας , κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, όπου του εξέθεσε το πρόβλημα που ταλανίζει τόσο εκείνη , όσο και αρκετούς από τους επιτυχόντες του εν λόγω διαγωνισμού, τους Ασεπίτες 2008. Το γεγονός αυτό έδωσε αφορμή για τη διατύπωση σκέψεων και προβληματισμών που αφορούν τόσο εκείνη, όσο και τους υπολοίπους συναδέλφους της.
- Αν τα αποτελέσματα δημόσιων διαγωνισμών αντιμετωπίζονταν όπως αρμόζει από την πολιτεία, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν είχα επιλέξει ένα από τα ιδιότυπα “παραθυράκια” που εμφανίζονταν ως δια μαγείας για να αποκτήσω προϋπηρεσία σε σχολείο , χωρίς επιτυχία σε ΑΣΕΠ, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν το πολιτικό σύστημα της χώρας συμμορφωνόταν στις αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων, όπως εκείνες του ΣτΕ, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν οι τελευταίοι Υπουργοί Παιδείας έδειχναν σεβασμό στους επιτυχόντες των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ και έδιναν στην επιτυχία τους τη διάσταση που της αρμόζει, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν το 2019 είχε ληφθεί υπόψη η σειρά επιτυχίας στους διορισμούς και το 294 είχε διοριστεί πριν από το 1127 ,θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν η σημερινή Υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, λάμβανε υπόψη της τις αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας ,της αξιοκρατίας και είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες ,θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν ο πρωθυπουργός της χώρας είχε ευήκοα ώτα στο αίτημα μου, αλλά και σε εκείνα των άλλων συναδέλφων μου, θα εργαζόμουν τόσο εγώ, όσο κι εκείνοι , εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
- Αν γινόντουσαν όλα αυτά….Εγώ….
Δεν θα έγραφα επιστολές διαμαρτυρίας…
Δεν θα είχα βιώσει τέτοιες και τόσες αδικίες…
Δεν θα έμπαινα σε ψυχικά και οικονομικά εξοντωτικούς δικαστικούς αγώνες για το αυτονόητο…
Δεν θα έχανα την πίστη μου για ένα καλύτερο και δίκαιο μέλλον…
Θα ήμουν εκεί που θα έπρεπε να είμαι….
Στο σχολείο μου…
Με τους μαθητές μου…
Στη δουλειά που επιθύμησα, επέλεξα και κρίθηκα ικανή να ασκήσω…
Αυτή είναι η πραγματικότητα μιας Ασεπίτισσας του 2008…
Δική μου, αλλά και πολλών άλλων συναδέλφων….
Συνεπώς, Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μας αρκούν οι παραδοχές σας ότι γνωρίζετε το θέμα μας…
Δεν μας αρκούν τα παρηγορητικά χτυπήματα στον ώμο…
Θέλουμε ενέργειες, απαιτούμε την δικαίωση μας, διεκδικούμε τη θέση που μας στέρησαν η πολυνομία και η αντισυνταγματικότητα…
