Από το γραφείο τύπου της Ριζοσπαστικής Ενωτικής Κίνησης Βύρωνα εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
Οικόπεδο Νεράιδας: Η ενηλικίωση της ιστορίας για τη δημιουργία μιας πλατείας σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της πόλης.
Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε έκλεισαν 21 χρόνια από τότε που ο Δήμος Βύρωνα εκδήλωσε την πρόθεσή του να δημιουργήσει κοινόχρηστο χώρο στο οικόπεδο στη γωνία των οδών Χρυσοθέμιδος και Παναγή Τσαλδάρη και είχε καταθέσει το ποσό των 368.594,12€ για την απαλλοτρίωση του χώρου.
Από τότε μέχρι και σήμερα, αυτή η πρόθεση δεν κατάφερε να γίνει πραγματικότητα.
Η ευθύνη γι αυτό βαρύνει αναλογικά όλες τις δημοτικές αρχές, το κύριο βάρος όμως φέρει η σημερινή δημοτική αρχή αφού μετά την αριθμ. 2054/2012 απόφαση του ΣΤΕ δεν εκκρεμούσε πλέον καμία δικαστική διαδικασία που θα μπορούσε να καθυστερήσει την υλοποίησή της.
Η δημοτική αρχή Χαρδαλιά τη διετία 2012-14 προφανώς δεν έτρεξε το θέμα.
Η σημερινή δημοτική αρχή όμως «κατάφερε» κάτι που χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια: Μετά από 8 χρόνια που διοικεί το δήμο, αν η σχετική διαδικασία μπορέσει να προχωρήσει, κάτι που το θέλει όλο το δημοτικό συμβούλιο, θα επιβαρύνει επιπλέον το ταμείο του δήμου που είναι λεφτά των δημοτών, τουλάχιστον κατά 110.000€ (αύξηση αντικειμενικών αξιών κλπ).
Από το 2014 πολίτες και συλλογικότητες της είχαν επισημάνει επανειλημμένα ότι δεν είχε απεριόριστο χρόνο, ζητούσαν τη συζήτηση του θέματος στα δημοτικά συμβούλια και απαντήσεις για τις ενέργειές της. Αιτήματα που συνεπικουρούνταν από δημοτικές παρατάξεις.
Η δημοτική αρχή όμως, όπως φάνηκε στο δημ. Συμβούλιο της 31-10- 22, όποτε αποφάσιζε να ενημερώσει κατά καιρούς το δ.σ., στερούνταν σοβαρότητας και υπευθυνότητας, δίνοντας μάλιστα και ψευδή στοιχεία στους δημοτικούς συμβούλους.
Έλεγε ότι καταβάλει προσπάθειες συνεννόησης με την ιδιοκτήτρια του οικοπέδου για να το αγοράσει σε μικρότερη τιμή από τα 368.000€ που ήταν κατατεθειμένα στο ΤΠΔ. Η μόνιμη επωδός ιδιαίτερα το 2018-9 ήταν ότι το θέμα θα τελειώσει και είμαστε σε καλό δρόμο. Σε μία από τις ερωτήσεις μας δε το 2019, η απάντησή της ήταν πως δεν μπορούσε να ενημερώσει δημοσίως το δημοτικό συμβούλιο για να μην χαλάσει η διαδικασία η οποία ήταν στα «τελειώματα».
Το «τελείωμα» τελικά, ήταν να περάσουν 15 χρόνια από την έγκριση του σχεδίου πόλης που όριζε το οικόπεδο ως χώρο πλατείας και να έχει τη δυνατότητα σύμφωνα με τον νόμο 4759/20 η ιδιοκτήτρια να ζητήσει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου ώστε το οικόπεδο να γίνει οικοδομήσιμο. Έτσι η δημοτική αρχή κάλεσε το δημοτικό συμβούλιο στις 20-9-21 να πάρει απόφαση για εκ νέου ρυμοτομική απαλλοτρίωση. Δλδ ξανά από την αρχή, ξανά στο σημείο που ήμασταν πριν 16 χρόνια.
Στο δημοτικό συμβούλιο της 18-7-22 στο οποίο αναγκάστηκε να κάνει ενημέρωση για το θέμα με 4μηνη καθυστέρηση μετά από το από 03/22 αίτημα των πολιτών, υπήρχε έγγραφη δέσμευση στην εισήγηση του δημάρχου ότι για λήψη αποφάσεων θα έφερνε ξανά το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο. Άλλη μία δέσμευση που την πήρε ο αέρας. Το θέμα πέρασε από την Οικονομική Επιτροπή, με χρήση του νόμου Θεοδωρικάκου τον οποίο είχε παλιότερα καταγγείλει.
Στο δημοτικό συμβούλιο στις 31-10-22 η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να δεχθεί ερωτήσεις για τον χειρισμό του θέματος. Οι απαντήσεις που έδωσε ήταν γεμάτες αντιφάσεις, ενώ για άλλη μια φορά, ο δήμαρχος είπε ότι «δεν μπορεί να πει περισσότερα δημόσια». Όπως δεν μπορούσε να πει δημόσια και το 2019-2020 και 21 όταν μας διαβεβαίωνε ότι το θέμα τελείωνε.
Από το παραπάνω δημοτικό συμβούλιο αυτά που αναδείχθηκαν είναι ότι η δημοτική αρχή:
-Ενώ μπορούσε να προχωρήσει στη διαδικασία για την εξασφάλιση του προς απαλλοτρίωση χώρου ώστε να έχει αποδοθεί ως πλατεία, δεν το έκανε.
-Επέλεξε, όπως είπε, την αγορά του οικοπέδου, για να κοστίσει φθηνότερα στο δήμο. Για την αγοραπωλησία όμως χρειάζονται δύο. Από τα επίσημα στοιχεία όμως που έχουν δοθεί στο δημοτικό συμβούλιο, δεν προκύπτει αντίστοιχο ενδιαφέρον από την πλευρά της ιδιοκτήτριας, η εύρεση της οποίας έχει καταστεί αδύνατη μέχρι σήμερα. Οπότε δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσει προς αυτή την κατεύθυνση. Η «μυστική διπλωματία» 2019-2021 που επελέγη με διαβεβαιώσεις ότι τελείωνε το θέμα, δεν οδήγησαν πουθενά.
-Τα στοιχεία που παρείχε στο δημοτικό συμβούλιο όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν ακριβή.
-Ο δρόμος που έχει επιλέξει να ακολουθήσει τώρα είναι κατόπιν προφορικής υπόδειξης υπαλλήλου της περιφέρειας, χωρίς να περιγράφεται σε κάποιο νόμο. Μακάρι το θέμα να τελειώσει έτσι, πράγμα για το οποίο διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις. Εδώ προκύπτει και το ερώτημα, αν αυτή είναι η διαδικασία που έπρεπε να γίνει, γιατί δεν έγινε νωρίτερα.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι με ευθύνη της δημοτικής αρχής στη διαχείριση του θέματος, για να αποκτήσουν η πόλη και οι κάτοικοί της στην περιοχή της Νεράιδας μια πλατεία, εκτός από την καθυστέρηση 8 χρόνων, θα πληρωθούν -σύμφωνα με την δημοτική αρχή- 110.000€ παραπάνω από το αρχικό ποσό, που φυσικά επιβαρύνει το ταμείο του δήμου.
Η θέση μας είναι ότι το θέμα αυτό έπρεπε να είχε τελειώσει χθες και όχι να παραπέμπεται ξανά στο μέλλον. Με τις παρεμβάσεις μας στο δημοτικό συμβούλιο κινηθήκαμε σε αυτή την κατεύθυνση. Έστω και τώρα όμως και υπό αυτές τις συνθήκες , η κινητοποίηση, η δράση των κατοίκων για το αυτονόητο της βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους, θα μπορούσε να δώσει λύση.
Δεν παραλείπουμε τέλος να επισημάνουμε πως ο ν. 4759/20 ορίζει ότι ο δήμος οφείλει (αρ.92) να καταρτίσει επιχειρησιακό σχέδιο για τους χαρακτηρισμένους από το σχέδιο πόλης κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους.
