Άλκης Καμπανός, Μιχάλης Κατσούρης: οι εγκληματίες χτύπησαν με σκοπό να σκοτώσουν – Ανακοίνωση
Από το γραφείο τύπου της συμμαχίας των Πρασίνων εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
Οι έρευνες λέει συνεχίζονται για να εντοπιστούν οι δολοφόνοι του 29χρονου Μιχάλη Κατσούρη. Μόνο που και αυτή η δολοφονία δεν έπεσε από τον ουρανό. Οι φύλακες ήξεραν αλλά δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν τη δολοφονία.
Έλληνες ή Κροάτες; Δεν έχει σημασία η ταυτότητα αλλά η πολιτική ταυτότητα: νεοναζί
Θα μπορούσε κάλλιστα οι δολοφόνοι του Μιχάλη να είναι και Κροάτες και Έλληνες νεοναζί είτε το δηλώνουν ρητά είτε το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους. Ελπίζουμε ότι η έρευνα θα φωτίσει όλες τις λεπτομέρειες αυτής της άγριας δολοφονίας. Ο Μιχάλης έπεσε νεκρός από μαχαίρι κατά την έφοδο των χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ και των «Ελλήνων συνεργών» τους στην πλατεία έξω από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Και μάλιστα φαίνεται ότι ο δολοφόνος / οι δολοφόνοι ήταν εκπαιδευμένος/οι να σκοτώσουν με ένα καίριο χτύπημα
Είναι γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι Κροάτες οπαδοί είναι νεοναζί, δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλούν επεισόδια και εκτός της χώρας. Τον Σεπτέμβρη του 2022 εκατοντάδες αφηνιασμένοι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ παρελαύνουν στους δρόμους του Μιλάνου χαιρετώντας φασιστικά, λίγο πριν τον αγώνα με τη Μίλαν για το Champions League. Είναι ο φασιστικός χαιρετισμός των Ουστάσα, των Κροατών συνεργατών των Ναζί στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ενας χαιρετισμός, που δεν μπορεί να διακριθεί από τον χιτλερικό χαιρετισμό και είναι το «σήμα κατατεθέν» των “Bad Blue Boys”, των φανατικών οπαδών της Ντιναμό, όπως γράφει ο Μιχάλη Ψύλος στην Ναυτεμπορική: «Bad Blue Boys»: Οι φασίστες οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ
Ανάμεσα σε αυτούς τους εθνικιστές οπαδούς της ΝτΙναμό – ο σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1986 – στρατολογήθηκαν και νεοναζί που συμμετείχαν ενεργά στη σύγκρουση με Σέρβους εθνικιστές – ακόμα και μεταξύ ποδοσφαιρικών ομάδων στην π. Γιουγκοσλαβία. Στον περίφημο αγώνα ποδοσφαίρου στο Ζάγκρεμπ μεταξύ Δυναμό Ζάγκρεμπ και Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου την άνοιξη του 1990 οι Σέρβοι εθνικιστές με αρχηγό τον ακροδεξιό Αρκάν βρίζουν και φωνάζουν το “Ζάγκρεμπ είναι Σερβικό” και οι Κροάτες εθνικιστές απαντούν με καρέκλες και επιθέσεις. Είναι λίγο πριν την έναρξη των 4 πολέμων και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Είναι γεγονός ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες συχνά είναι ιδανικό καταφύγιο για ακροδεξιούς φανατικούς οπαδούς της βίας. Το γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα όπου η νεοναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή και άλλες ακροδεξιές ομάδες στρατολογούσαν – και μάλλον συνεχίζουν οι παραφιάδες τους – να στρατολογούν άτομα από τους σκληρούς οπαδούς που τους μετατρέπουν σε φανατικούς της βίας.
Οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης
Όμως οι ελληνικές αστυνομικές αρχές δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν ήξεραν ή ότι αιφνιδιάστηκαν. Ακόμα και αν δεν ήξεραν ιστορία, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν είχαν ενημερωθεί για να μπορέσουν να αποτρέψουν μια δολοφονία ενός νέου ανθρώπου που δεν είχε καν εμπλακεί σε επεισόδια. Όπως και στην περίπτωση του Άλκη Καμπανού η δολοφονία ήταν εν ψυχρώ.
Μπορεί η ΕΥΠ να παρακολουθεί, όπως έχει αποδειχθεί και με ευθύνη της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προϊσταμένου της – χιλιάδες πολίτες με σύγχρονα μέσα, ακόμα και με χρησιμοποίηση παράνομων λογισμικών όπως το #predator για να αποτρέπουν υποτίθεται εγκληματικές πράξεις. Στην περίπτωση του Μιχάλη. το τραγικό είναι ότι δεν χρειάζονταν να παρακολουθήσουν κανένα. Είχαν τις πληροφορίες με κάθε λεπτομέρεια από τις μυστικές υπηρεσίες της Κροατίας. Επίσης, το Μαυροβούνιο είχε δώσει αναλυτικά στοιχεία αυτοκινήτων, ονομάτων, φωτογραφίες. Δεν είναι τυχαίο. Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου είναι σήμερα ο πράσινος Ντριτάν Αμπάζοβιτς. Ως βουλευτής των πράσινων είχε αναλάβει ένα δύσκολο ρόλο ευθύνης, να διαλύσει τα κυκλώματα στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας που διέπρεπαν σε παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος υπό τον Μίλο Τζουκάνοβιτς επί 30 χρόνια και στήριζαν τη μαφία και το παρακράτος που είχε βαθιές πολιτικές διασυνδέσεις. Τα κατάφερε. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος – αντιμετώπιση της διαφθοράς και παράλληλα στροφή της χώρας προς μια οικολογική δημοκρατία – που από τον Απρίλιο του 2022 είναι πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου ο Ντριτάν Αμπάζοβιτς.
Το να την πληρώνουν μόνο οι αστυνομικοί των περιοχών από όπου πέρασαν οι φανατικοί οπαδοί είναι το εύκολο. Μεταθέτουν έτσι την ευθύνη αλλού. Ενώ η ΕΥΠ είναι υπό τον έλεγχο του πρωθυπουργού!
Πολιτική ευθύνη έχει όμως κυρίως ο υπουργός αλλά και ο πρωθυπουργός που έχει διαμορφώσει ένα ιδιαίτερα συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης. Πρέπει να αναλάβουν λοιπόν την πολιτική, ευθύνη για άλλη μια χαρακτηριστική αποτυχία: να προλάβουν ή έστω να αποτρέψουν τη δολοφονία ενός ανθρώπου και τον σοβαρό τραυματισμό άλλων, από νεοναζί που καλύπτονται κάτω από ποδοσφαιρικά σύμβολα και ενώ είχαν στη διάθεσή τους όλα τα στοιχεία.
Υπάρχουν όμως και άλλες πολιτικές και ίσως ποινικές ευθύνες: Η δολοφονία του Άλκη Καμπανού δεν τάραξε τα νερά για πολύ καιρό. Όλα επέστρεψαν σε μια κανονικότητα. Το ίδιο ισχύει με τις γυναικοκτονίες, τις κακοποιήσεις και τους βιασμούς. Πάνω από 3.000 γυναίκες έπεσαν θύματα κακοποίησης το 2023 και βρήκαν τη δύναμη να το καταγγείλουν. Είναι δυνατόν λοιπόν να συνεχίζουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα; Δεν πρέπει να ασχοληθούμε σε όλα τα επίπεδα (πολιτική, εκπαίδευση, κοινωνία, ένταξη κα) με το θέμα της βίας;
Απορούμε μετά πώς κάθε Κασιδιάρης γίνεται ίνδαλμα αντί να σαπίζει απαξιωμένος στη φυλακή…
