Με το ερώτημα: “Ποια λογική δικαιολογεί την καταστροφή του φυσικού μας πλούτου όταν ο ίδιος ο υπουργός παραδέχεται τον πληθωρισμό αδειών για ΑΠΕ;”, ο ακτιβιστής οικολόγος, Στέφανος Σταμέλλος αντιτίθεται στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Αναλυτικά, η δήλωση του Στέφανου Σταμέλλου:
«Η χώρα έχει 16 GW ήλιο και άνεμο. Έχει άλλα 15 GW ΑΠΕ αδειοδοτημένα και με όρους σύνδεσης. Σύνολο 31. Έχει άλλα 46 GW ΑΠΕ που είναι πλήρως αδειοδοτημένα. Σύνολο 77. Και έχουμε άλλα 40 GW ΑΠΕ, που δεν είναι ακόμα αδειοδοτημένα. Σύνολο 117… και η κατανάλωση της χώρας, ωριαία, είναι 5,7 GW. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η εξίσωση δεν βγαίνει. Το 5,5 να γίνει 6,5 να κάνουμε εξηλεκτρισμό, αντλίες θερμότητας, να συνδέσουμε τα νησιά, να πάει 7, όταν έχει πολλή ζέστη αυτό το 5,5 πάει 10 πάει 11 πάει 12. Το επενδυτικό ενδιαφέρον που υπάρχει για ΑΠΕ στη χώρα ξεπερνάει παραπάνω από 20 φορές την μέση κατανάλωση της χώρας.»
(Ν. Τσάφος, Υφυπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Συνέδριο ΚΕΔΕ, Νοέμβριος 2025).
Όταν ο ίδιος ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος παραδέχεται δημόσια ότι η ενεργειακή «εξίσωση» της χώρας δεν βγαίνει, τότε το πρόβλημα δεν είναι οι πολίτες που αντιδρούν· είναι η ίδια η πολιτική που δεν έχει σχέδιο. Την ίδια ώρα που ο Υφυπουργός λέει αυτά, συνεχίζονται οι εγκρίσεις για νέους αιολικούς σταθμούς ανεμογεννητριών στα βουνά, σε δάση και περιοχές Natura, και φωτοβολταϊκών σε γη υψηλής παραγωγικότητας χωρίς όρια, με το Ειδικό Χωροταξικό του 2008, και χωρίς κανένα περιβαλλοντικό και οικολογικό μέτρο.
Την ίδια στιγμή, οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες καλούνται να υπερασπιστούν τα οικοσυστήματα, τα νερά, τη γη που παράγει, απέναντι σε μια πολιτική που παραδέχεται μόνη της το αδιέξοδό της. Αν ο ίδιος ο κ. Τσάφος αναγνωρίζει ότι «θα πετάμε την ενέργεια στα σκουπίδια», τότε ποια λογική δικαιολογεί την καταστροφή του φυσικού μας πλούτου, ποιο είναι το νόημα αυτής της παράλογης επέκτασης; Αν «η εξίσωση δεν βγαίνει», γιατί δεν προχωρά επιτέλους το νέο Χωροταξικό Σχέδιο για τις ΑΠΕ, που θα θέτει σαφείς ζώνες αποκλεισμού για τα ορεινά οικοσυστήματα, τις περιοχές Natura και τη γη υψηλής παραγωγικότητας; Και το ερώτημα αν χρειάζονται άλλα έργα ΑΠΕ, πότε θα απαντηθεί;
Ναι, η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλα “πολύγωνα” φερόμενων επενδυτών· χρειάζεται ενεργειακή δημοκρατία, σεβασμό στη φύση, δίκαιη μετάβαση, τοπικό σχεδιασμό και πραγματική συμμετοχή των πολιτών. Γιατί το συγκριτικό μας πλεονέκτημα δεν είναι τα “GW”, αλλά τα βουνά μας, τα νερά, τα τοπία, η άγρια χλωρίδα και πανίδα.
