Είναι πια ώρα για ουσιαστικά μέτρα κατά της ανεξέλεγκτης ακρίβειας και της κυβερνητικής αδράνειας πάνω σ’ αυτό το καυτό θέμα, λέει η Οικολογική Συμμαχία με ανακοίνωση του γραφείου τύπου της. Η παράταξη, μάλιστα, καταθέτει 7 συγκεκριμένες προτάσεις με μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση της Οικολογικής Συμμαχίας έχει ως εξής:
Τα «μέτρα», τα ημίμετρα και τα όποια επιδόματα αποτελούν στην ουσία επικοινωνιακά τεχνάσματα που δεν κατορθώνουν να πλήξουν την κυβερνητική αδράνεια απέναντι στην ακρίβεια που ταλαιπωρεί τα ελληνικά νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις. Ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός, ενώ οι τιμές βασικών αγαθών και ενέργειας αυξάνονται ανεξέλεγκτα. Αντί να στηρίξει τους πολίτες με ουσιαστικές παρεμβάσεις, η κυβέρνηση περιορίζεται σε αποσπασματικά μέτρα που δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα.
Αναφορικά με την καλπάζουσα ακρίβεια, η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ προτείνουμε ένα σύνολο 7 πολιτικών που συνδυάζουν την κοινωνική δικαιοσύνη με τη βιώσιμη ευημερία :
1. Ενίσχυση της τοπικής παραγωγής με στόχο την στήριξη των εισοδημάτων των παραγωγών και των τοπικών οικονομιών, την ενίσχυση της αυτάρκειας και της επισιτιστικής ασφάλειας, την μείωση του περιβαλλοντικού κόστους των τελικών καταναλωτικών προϊόντων – λόγω μεταφορών και αμφιβόλων ποιοτικών προτύπων παραγωγής των εισαγόμενων – και την μείωση της εξάρτησης από εισαγόμενα προϊόντα.
2. Αύξηση του ορίου απαλλαγής από ΦΠΑ για μικρές επιχειρήσεις στα 85.000 ευρώ, σύμφωνα με τα νέα ευρωπαϊκά όρια που ισχύουν από το 2025. Με τον τρόπο αυτό, ενισχύονται οι μικρές επιχειρήσεις, μειώνονται τα διοικητικά τους βάρη, τονώνεται η τοπική οικονομία και δίνεται περιθώριο για μείωση των τιμών καταναλωτή. Αντίστοιχα, οι μεγάλες αλυσίδες θα αναγκαστούν να περιορίσουν τα κέρδη τους – και τις τελικές τιμές αντίστοιχα – για να είναι ανταγωνιστικές.
3. Στροφή σε μικρά σχήματα, οικολογικά αποδεκτών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ξεκινώντας από οικίες, δημόσια κτίρια και εκκλησίες. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί σε φωτοβολταϊκά σε στέγες, όψεις και μπαλκόνια, ενεργειακές κοινότητες – πραγματικές και όχι εικονικές – και μικρά υδροηλεκτρικά, όπου αυτό δεν διαταράσσει την οικολογική ισορροπία. Κόντρα στον ακραίο εναγκαλισμό της κυβέρνησης με τους ενεργειακούς κολοσσούς, τα υπερκέρδη των οποίων είναι και ένα από τα βασικότερα αίτια για την εκτόξευση του πληθωρισμού αλλά και της γενικότερης ακρίβειας. Πότε επιτέλους κάποια κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει φρένο και να κάνει μια οικολογικα τοπικοποιημένη και αποκεντρωμένη κατανομή πηγών ενέργειας ;
4. Επέκταση της κυκλικής οικονομίας σε περισσότερους τομείς, όπως η βιομηχανία, οι κατασκευές, η αγροτική παραγωγή και η ένδυση. Η επαναχρησιμοποίηση υλικών, η μείωση αποβλήτων και η προώθηση επισκευών αντί της αντικατάστασης προϊόντων μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και να μειώσουν τις τιμές καταναλωτή.
5. Αυστηρότεροι έλεγχοι στην αγορά για την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας και την προστασία μικρών παραγωγών, μεταποιητών και καταναλωτών από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
6. Περιβαλλοντική εκπαίδευση και ενημέρωση για την εξοικονόμηση ενέργειας, τη μείωση αποβλήτων και τη βιώσιμη κατανάλωση.
7. Ενίσχυση σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες εντός ωραρίου των υφιστάμενων μαθημάτων της οικιακής οικονομίας με σαφή κατεύθυνση την αυτάρκεια της οικογένειας και των πολιτών γενικότερα, προκειμένου οι νέες γενιές να εξοικειωθούν με τις πρακτικές που στηρίζουν την τοπική οικονομία, την παραγωγικότητα και την αειφορία στην καθημερινότητα.
Η Ακρίβεια και η φτώχεια είναι το κόστος της πολιτικής επιλογής παρωχημένων μοντέλων παραγωγής και κατανάλωσης, θεμελιωμένων :
– στη γραμμική οικονομία κλίμακας,
– στον συγκεντρωτισμό και,
– στα μεγάλα δίκτυα οικονομικού και δημοσιονομικού ελέγχου, πέρα από τις οικολογικές παραδοχές της «κλίμακας», της «εγγύτητας» και της «διάχυσης», της κυκλικής οικονομίας, της μέγιστης δυνατής μείωσης της κατανάλωσης μη ανανεώσιμων πόρων και της προστασίας των κοινών αγαθών και του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, με λίγα λόγια πέρα από κάθε έννοια κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης.
