Ο Γιάννης Μάγγος, πατέρας του βασανισμένου και δολοφονημένου από αστυνομικούς Βασίλη Μάγγου, ζητά με δήλωση του να του δοθεί το δικαίωμα παράστασης στη δίκη των βασανιστών δολοφόνων του παιδιού του, καθώς και να του δοθεί το αναφαίρετο δικαίωμα της νομικής υποστήριξης της κατηγορίας, κάτι που μέχρι τώρα η εισαγγελικές αρχές του το αρνούνται.
Όπως γνωρίζουμε, ο Βασίλης Μάγγος πέθανε συνεπεία του βασανισμού του από άνδρες των ΜΑΤ μέσα στα κρατητήρια του Α.Τ. Βόλου κι ενώ είχε γίνει προσπάθεια συγκάλυψης της δολοφονικής αυτής ενέργειας, καθώς μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του τον πέταξαν στο δρόμο βαριά τραυματισμένο, με σκοπό να φανεί ότι ο τραυματισμός του ήταν συνεπεία τροχαίου. Από τότε, ο πατέρας του Βασίλη, ο Γιάννης Μάγγος, ξεκίνησε έναν επίπονο, αλλά συνάμα ανυποχώρητο αγώνα με σκοπό τη δικαίωση της μνήμης του γιου του, αλλά και την ανάδειξη και τιμωρία των βασανιστών δολοφόνων του. Ένας αγώνας που πέρασε από διάφορες φάσεις, αλλά κυρίως μέσα από την στοχοποίηση και πολλές φορές επιθέσεις – λεκτικές, ηθικές και σωματικές – εναντίον του, τόσο από τα ένστολα όργανα καταστολής όσο κι από εντεταλμένους κονδυλοφόρους που παρουσίαζαν τον αδικοχαμένο Βασίλη, λίγο πολύ, ως “ένα πρεζόνι που πέθανε από υπερβολική χρήση κι όχι από βασανισμό”.
Ο αγώνας, όμως, αυτός του Γιάννη Μάγγου έβγαλε αποτέλεσμα κι αυτή τη στιγμή οι βασανιστές του παιδιού του βρίσκονται ενώπιον της δικαιοσύνης, η οποία καλείται να σταθεί στο ύψος της και να τιμωρήσει τους δολοφόνους του Βασίλη. Γι αυτό το σκοπό, ο Γιάννης Μάγγος ζητά το αυτονόητο: Ζητά να παραστεί στη δίκη των δολοφόνων του παιδιού του, τόσο ως πατέρας που έχασε το παιδί του, αλλά και ως πολιτικός ενάγων, δηλαδή να υποστηρίξει την κατηγορία και να ασκήσει, μέσω του συνηγόρου του, το δικαίωμα της πολιτικής αγωγής που θα θέσει ερωτήματα στους κατηγορούμενους και τους μάρτυρες και που θα ξεσκεπάσει τις δολοφονικές πρακτικές των ΜΑΤ.
Αναλυτικά, η δήλωση του Γιάννη Μάγγου έχει ως εξής:
Προσερχόμαστε στις 20 Νοέμβρη 2025 στο Μικτό Ορκωτό δικαστήριο Καρδίτσας, για τη δίκη των βασανιστών του παιδιού μας Βασίλειου Μάγγου.
Το παιδί μας στις 14.6.2020 χτυπήθηκε δολοφονικά και αναίτια από αστυνομικούς μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου, γεγονός για το οποίο δικαίως ήδη τρεις καταδικάστηκαν για επικίνδυνη σωματική βλάβη.
Το ειδεχθέστερο όμως ήταν ο βασανισμός που επακολούθησε αμέσως μετά στην Ασφάλεια, όπου-αντί να τον πάνε στο νοσοκομείο-τον μετέφεραν με πρόφαση τον έλεγχο των στοιχείων του, ενώ τους ήταν ήδη “γνωστός”. Στην Ασφάλεια, τον χτύπησαν ξανά, τον τραυμάτισαν βαριά και τον εξευτέλισαν. Όπως οι ίδιοι ομολογούν στο Βιβλίο Συμβάντων εκείνης της μέρας, δεν έκανε κάτι “παράνομο”, ήταν, όμως, στοχοποιημένος για την πολιτική του δράση.
Κατόπιν χωρίς λόγο τον έριξαν στο κρατητήριο, η ύπαρξη του οποίου “δεν είχε αποκαλυφθεί στις δύο προηγούμενες εκθέσεις πορίσματος”(!) της ΕΔΕ, όπως επισημαίνει ο Συνήγορος του Πολίτη. Το απέκρυπταν…
Οι μάρτυρες που περισυνέλλεξαν το παιδί μας πεταγμένο και αβοήθητο απέναντι από την Ασφάλεια, καταθέτουν ότι τον βρήκαν σε οικτρή κατάσταση και ο ίδιος τους περιέγραψε τα βασανιστήρια που υπέστη.
Οι μαρτυρίες αυτές συνάδουν με τις μαρτυρίες των τραυματιοφορέων που τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, με τα ευρήματα των ιατρικών εξετάσεων, τις καταθέσεις των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, οι οποίοι περιγράφουν τη σωματική και ψυχολογική του κατάσταση.
Για όλα τα παραπάνω και ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΜΑΣ στην εισαγγελία Εφετών Λάρισας παραγγέλθηκαν νέες ανακριτικές πράξεις. Ακολούθησε Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών που είναι συντριπτικό εις βάρος τους. Και έτσι παραπέμφθηκαν για κακουργήματα στο Εφετείο οι έξι κατηγορούμενοι.
Παράλληλα έχουν εκδοθεί τρία πορίσματα της Ανεξαρτήτου Αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη που είναι καταπέλτης εις βάρος των κατηγορουμένων.
Επίσης στις 17.4.2025 εκδόθηκε απόφαση του Γενικού Επιτελείου της Ελληνικής Αστυνομίας και όλοι οι κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν στο πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, με το ερώτημα της ποινής της απόταξης.
-Η απήχηση του βασανισμού του Βασίλειου Μάγγου, δημιούργησε ένα ρεύμα στήριξης στην υπόθεση και ταυτόχρονα αντίδρασης προς την αστυνομική βία.
-Προσερχόμαστε στο δικαστήριο της Καρδίτσας, με την πιθανότητα να μην έχουμε δικαίωμα παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας, γιατί δεν υπέβαλλε μήνυση το παιδί μας! Έτσι ορίζει ο νόμος, αν και σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Όμως δεν είμαι νομικός. Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι ότι υπάρχει ο νόμος, αλλά υπάρχει και το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Το παιδί μας είχε βρει δικηγόρο και είχε ξεκινήσει τη διαδικασία να υποβάλει μήνυση στους βασανιστές του. Ήδη στις 16.6.2020, νοσηλευόμενος σε δημόσιο νοσοκομείο, κατήγγειλε έγκαιρα την κακοποίηση και τον βασανισμό του. (Το βίντεο του απάνθρωπου ξυλοδαρμού του μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου, έγινε πασίγνωστο την ίδια μέρα που τον χτύπησαν). Δεν ενδιαφέρθηκε όμως καμία αρμόδια κρατική αρχή. Ούτε ενδιαφέρθηκε την ημέρα που πέθανε το παιδί μας. Το ενδιαφέρον ξεκίνησε την επόμενη μέρα του θανάτου του, που δημοσιεύτηκε ξανά η καταγγελία του. Πολύ αργά όμως…
Εξάλλου η δεύτερη δημοσίευση της καταγγελίας του, όπως επισημαίνει και ο Συνήγορος του Πολίτη, δεν εισέφερε κάτι καινούριο σε σχέση με την πρώτη.
Και εγώ δικαιούμαι να λέω (έστω και μεταφυσικά πια) ότι αν είχε ενδιαφερθεί ο εισαγγελέας στην πρώτη καταγγελία του παιδιού μας, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και το παιδί μας μπορεί και να ζούσε σήμερα.
Λόγοι ανωτέρας βίας δεν επέτρεψαν στο παιδί μας (πως αλλιώς να χαρακτηρίσω τον θάνατό του;) να υποβάλλει τη μήνυση.
Ό,τι όμως υπέστη το παιδί μας, το υπέστη από υπαιτιότητα αστυνομικών κρατικών υπαλλήλων. Μάλιστα επιχειρήθηκε και συγκάλυψη των ενεργειών τους, η οποία αποκαλύφθηκε.
Δεν κατανοώ την επιλεκτική ακαμψία του νόμου απέναντι σ εμάς τους γονείς. Ενώ εμείς είμαστε τα θύματα, μας τοποθετεί σ αυτή τη δεινή θέση και αυτόματα κατατάσσει σε ευνοϊκή θέση τους θύτες.
Πως είναι δυνατόν να μην έχουμε δικαίωμα παράστασης προς υπεράσπιση της κατηγορίας;
ΕΤΟΥΤΗ Η ΔΙΚΗ ΠΡΟΕΚΥΨΕ από τις δικές μας ενέργειες στην εισαγγελία Εφετών Λάρισας. Προέκυψε από την προσπάθεια και τον αγώνα που κάναμε εμείς οι γονείς του, με την αμέριστη στήριξη της κοινωνίας και του κινήματος.
ΖΗΤΑΜΕ να μας δοθεί το δικαίωμα παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας, γιατί πιστεύουμε ότι έτσι θα εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις δίκαιης δίκης.
Βόλος 13.11.2025
