Γράφει ο Χάρης Κουγιουμτζόπουλος
Γιατί στις εκλογές θα συμμετάσχω στο Πράσινο και Μωβ
Πρώτα από όλα γιατί η προστασία του Περιβάλλοντος και η επιβίωση της ανθρώπινης φύσης όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα και πάνω από όλα για κάθε πολιτική μας.
Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος πρέπει η κοινωνία των ανθρώπων να πάρει την διαχείριση των κοινών πραγμάτων στα χέρια της. Να γνωρίζει τι γίνεται, να συζητά δημοσίως και να αποφασίζει πραγματικά εκείνη.
Για να τα εξασφαλίσουμε όμως τα παραπάνω ως δεδομένα, πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένοι όροι και προϋποθέσεις στην πολιτική.
Διαφάνεια και ανοιχτά δημόσια προσβάσιμα δεδομένα σε κάθε δραστηριότητα της δημόσιας διοίκησης.
Διαρκής συμμετοχή και διαβούλευση των πολιτών σε κάθε πράξη της δημόσιας διοίκησης.
Επιστημονική τεκμηρίωση και ολιστική αντίληψη της εφαρμοσμένης πολιτικής. Να γνωρίζουν όλοι τις επιπτώσεις κάθε πράξης.
Έλεγχο στον ανταγωνισμό, την αντιπεριβαλλοντική υπερπαραγωγή και την υπερκατανάλωση.
Εξασφάλιση για όλους με ίσες ευκαιρίες των βασικών αγαθών, Παιδεία, Υγεία, Στέγη, Εργασία.
Μετά από τρεις αιώνες μιας αναγκαίας τεχνολογικής εξέλιξης ήρθε πια ο καιρός η κοινωνία να περάσει σε μια νέα ωριμότητα. Να σταματήσει πια ο άνθρωπος να ανταγωνίζεται την φύση αλλά και τον συνάνθρωπο και να δημιουργεί συνθήκες που τώρα πια στρέφονται εναντίον του.
Να ζήσει με μεγαλύτερη υγειονομική και εργασιακή ασφάλεια χωρίς απειλές και ανταγωνισμούς, να ζήσει σε πιο φιλικές πόλεις, να ζήσει με αποκεντρωμένες λειτουργίες παραγωγής και κοινωνικότητας και τέλος να ζήσει σύμφωνα με τις δικές του πραγματικές ανάγκες.
Όπως διαπιστώθηκε η ανάπτυξη και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου με καταναλωτικά στάνταρτς της 30ετίας μετά 1960 δεν έφερε την ευτυχία. Οι επισκέψεις στους ψυχαναλυτές και τα ψυχοφάρμακα, η εγκληματικότητα και η κοινωνική απομόνωση αυξήθηκαν ραγδαία. Παράλληλα αυξήθηκαν οι ανισότητες και οι αποκλεισμοί και ο μέσος όρος κοινωνικής ευημερίας τελικά έπεσε. Ακόμη και τα ευκατάστατα στρώματα ζουν στην ανασφάλεια, στο άγχος και στο αέναο κυνήγι του βιοτικού επιπέδου.
Αυτό το μοντέλο συνεχούς ανάπτυξης, παραγωγής έντασης, και αδυσώπητου ανταγωνισμού δημιουργεί συνθήκες περιβαλλοντικής καταστροφής, προσβολής των υγειονομικών όρων και καταστροφής των ανθρώπινων σχέσεων και της κοινωνικότητας.
Ο άνθρωπος τώρα πληρώνει πολλαπλάσια αυτά που έφτιαξε. Με την Κλιματική Κρίση, με την ποιοτική αμφιβολία στην διατροφή, με τους κοινωνικούς αποκλεισμούς που φέρνουν το μίσος, τις αντιδράσεις και την περιθωριοποίηση.
Και παρά του ότι όλοι είναι λυπημένοι και σκυθρωποί, παρά του ότι οι επιστήμονες σε όλους τους τομείς διαλαλούν τα αδιέξοδα και τις απειλές, παρά του ότι όλοι διαπιστώνουν ότι έχουμε πάρει λάθος δρόμο, οι καθεστωτικοί πολιτικοί φορείς συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές και να μένουν στα λόγια. Ζούμε στην Δημοκρατία της Αγοράς, όπου τα πάντα στην ζωή μας ρυθμίζονται από τις ανάγκες της Αγοράς με εκβιαστικά και εκφοβιστικά εργαλεία.
Για να ανατραπεί η κακή και στρεβλή αυτή πορεία χρειάζεται ένας πολιτικός φορέας που θα αποτελέσει φωνή όλων εκείνων που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα, που θα τεκμηριώσει μια άλλη πολιτική και που θα αποκτήσει ένα πολιτικό βάρος με συγκεκριμένες όμως δομές ευρείας δημοκρατίας και συλλογικού συμφέροντος.
Δεν έχουμε δικαίωμα να καθόμαστε στον καναπέ κλαίγοντας για την κακή μας μοίρα. Πρέπει να σηκωθούμε και να παρέμβουμε ενώνοντας την φωνή μας και τις δυνάμεις μας με όσους συμφωνούν ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει για να επιβιώσει η ανθρώπινη φύση κα ο πλανήτης μας.
Και οι Πράσινοι ενεργοποιούν μια τέτοια δυναμική. Εξασφαλίζοντας μέσα από τις λειτουργίες τους και τις δομές τους την αλλαγή στην ποιότητα των πολιτικών φορέων. Με απόλυτη δημοκρατία, χωρίς προσωπικές κυριαρχίες και χωρίς συνεννοήσεις σε τέσσερεις τοίχους. Αυτή είναι και η μόνη εγγύηση και διαφορετικότητα. Τα πάντα σε κοινές δημόσιες διαβουλεύσεις. Αποφάσεις με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Εμπόδιση των πολιτικών καριέρας και των προσωπικών φιλοδοξιών.
Οι Πράσινοι λοιπόν παγκοσμίως καταθέτουν την δική τους πρόταση. Πρώτα από όλα στις δομές και τις λειτουργίες των κομμάτων, ύστερα στην σχέση παραγωγής και περιβάλλοντος και τέλος στις ανθρώπινες σχέσεις.
Με τους Πράσινους λοιπόν όπως στην Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ομάδα έτσι και εδώ στη Ελλάδα ενώνουν την φωνή τους επτά κόμματα με κοινές επιδιώξεις. Από τους Πειρατές που επιδιώκουν την ψηφιακή διαφάνεια και ασφάλεια με κοινωνικό έλεγχο,, το κόμμα που επιδιώκει σεβασμό στα ζώα μέχρι το Volt που επιδιώκει τη Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και το Οικοφεμινιστικό Κόμμα που επιδιώκει την κατάργηση κάθε πατριαρχικού μοντέλου και μορφή βίας.
Σ’ αυτό το νέο μοντέλο πολιτικού φορέα αποφάσισα να συμμετάσχω κι εγώ. Για να συνδιαμορφώσω το ιδεολογικό πλαίσιο και να συμβάλω στην επικαιροποίηση της Πολιτικής Οικολογίας. Για να ενισχύσω την φωνή τους και να πείσω κι εγώ κάποιους ανθρώπους να στηρίξουν την προσπάθεια. Για να βάλω κι εγώ ένα χεράκι να εκπροσωπηθούν οι φωνές της αλλαγής στην Ελληνική Βουλή μέσα από την Συνεργασία Πράσινο και Μωβ.
Ο κόσμος διαμαρτύρεται και οικτίρει την κακή του μοίρα από τα παράθυρα των Social Media. Του δίνουμε λοιπόν μια εναλλακτική πρόταση.