Ένοχοι κρίθηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών οι 6 από τους 21 κατηγορούμενους για την τραγωδία στο Μάτι που στοίχισε τη ζωή σε 104 συνανθρώπους μας. Ταυτόχρονα, με την ίδια απόφαση αθωώθηκαν τα πολιτικά πρόσωπα που ήταν κατηγρούμενοι για την ίδια υπόθεση. Η απόφαση αυτή έφερε τις αντιδράσεις των συγγενών των θυμάτων.
Αναλυτικά, το ρεπορτάζ έχει ως εξής:
Την ενοχή έξι κατηγορουμένων για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι αποφάσισε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα με την αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο, εγκαυματίες από την τραγωδία, συγγενείς και οικείους θυμάτων, που ξέσπασαν σε φωνές και κλάματα, διαφωνώντας με την κρίση των δικαστών και αποδοκιμάζοντας έντονα.
Για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή και δια παραλείψεως καθώς και για σωματικές βλάβες κατά συρροή, καταδικάζονται οι:
- Σωτήρης Τερζούδης, τότε αρχηγός της Πυροσβεστικής, για ανθρωποκτονία από αμέλεια για 102 θανάτους και σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων. Η ενοχή αφορά την εκτροπή του ελικοπτέρου που πήγαινε στο Μάτι προς τα διυλιστήρια Κορίνθου.
- Βασίλης Ματθαιόπουλος, τότε υπαρχηγός, για ανθρωποκτονία από αμέλεια για τον πνιγμό εννέα ανθρώπων στη θάλασσα, καθώς δεν κινητοποίησε τα πλοιάρια της πυροσβεστικής ούτε τις λέμβους της ΕΜΑΚ.
- Ιωάννης Φωστιέρης, τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ, για ανθρωποκτονία από αμέλεια 102 ανθρώπων και σωματικές βλάβες 32. Η ενοχή αφορά την εκτροπή του ελικοπτέρου και την μη ορθή επιχειρησιακή διαχείριση των δυνάμεων της πυροσβεστικής.
- Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, τότε Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών, για ανθρωποκτονία από αμέλεια 102 ανθρώπων, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων.
- Χαράλαμπος Χιώνης, τότε Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής, για την παράλειψη να προχωρήσουν σε οργανωμένη απομάκρυνση κατοίκων, για την απουσία ενημέρωσης για την εξέλιξη της φωτιάς και την μη ορθή διαχείριση συντονισμού των δυνάμεων.
- Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, κάτοικος από την αυλή του οποίου ξεκίνησε η φωτιά, για εμπρησμό από αμέλεια.
Για τέσσερις εκ των καταδικασθέντων αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Το δικαστήριο καταλόγισε στους καταδικασθέντες μη συντονισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων, το αλαλούμ που επικρατούσε, το ότι δεν κινητοποιήθηκαν τα πλεούμενα, προκειμένου να διασώσουν τον κόσμο που πνίγηκε μέσα στη θάλασσα. Όσον αφορά τους επίγειους αξιωματικούς της Πυροσβεστικής, καταδικάστηκαν επειδή δεν έκαναν την αναγκαία εισήγηση για την οργανωμένη απομάκρυνση των ανθρώπων και την ενημέρωση του κοινού μέσω των ΜΜΕ.
Μεταξύ των 15 κατηγορουμένων που κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι είναι η πρώην περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου και ο τότε δήμαρχος Μαραθώνα, Ηλίας Ψινάκης, ενώ παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, αθώοι κρίθηκαν και οι Βάιος Θανασιάς, τότε αντιδήμαρχος Μαραθώνα, Ευάγγελος Μπουρνούς, τότε δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου και Αντώνης Παλπατζής, τότε αντιδήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου.
Αθώα κρίθηκαν επίσης τα στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης, ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛ.ΑΣ. Χαράλαμπος Συρογιάννης και ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης.
Στο άκουσμα της απόφασης οι δεκάδες πολίτες που βρίσκονταν στην αίθουσα αντέδρασαν έντονα φωνάζοντας «ντροπή».
Συγγενής θύματος που πήγε μπροστά από τους κατηγορούμενους και απαίτησε να την κοιτάξουν στα μάτια. «Έπρεπε από μόνοι τους να μπουν στη φυλακή! Όλοι αθώοι; Δεν υπάρχει δικαιοσύνη!», φώναξε στους κατηγορούμενους.
«Καταραμένοι, δεν έχετε τσίπα! Ούτε ένα συγγνώμη», φώναξε άλλη συγγενής θύματος, ενώ πολλοί ξέσπασαν σε κλάματα και αποδοκιμασίες.
Δήλωση Ρένας Δούρου μετά την αθώωσή της
Σήμερα το δικαστήριο με έκρινε ομόφωνα αθώα για την τραγωδία στο Μάτι. Να σημειωθεί ότι προηγήθηκε αθωωτική πρόταση του κ. Εισαγγελέα αλλά και αθωωτική απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου για τους αιρετούς, που αποτελείται από Ανώτατο και Ανώτερους Δικαστές, δηλαδή όλοι οι Δικαστές που με έκριναν σε πειθαρχικό και ποινικό επίπεδο, ομόφωνα με αθώωσαν.
Σε μία ασύλληπτη τραγωδία, ακόμα κι αν αποδεδειγμένα πλέον δεν είχα καμία ανάμειξη, ακόμα κι αν αδίκως διώχθηκα, ο εσωτερικός πυρήνας αξιών μου δεν επιτρέπει να χαρώ για την τελική μου δικαίωση. Γιατί η αδικία που υπέστησαν τα θύματα και οι συγγενείς τους, υπερτερεί της αδικίας που υπέστην εγώ. Ως πολιτικό πρόσωπο, ένας λόγος παραπάνω η ηθική αυτή να υπερνικά το αίσθημα ακόμα και της όποιας στιγμιαίας προσωπικής ικανοποίησης.
Γνωρίζω ότι ποτέ και τίποτα, καμιά διαδικασία δεν μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω, να επουλώσει τα τραύματα, να απαλείψει το γεγονός που σημάδεψε βαθύτατα και τη δική μου ζωή. Και γι’ αυτό πρέπει όλοι μας να εκφράσουμε τη συντριβή μας.
Υπήρξα ο κύριος στόχος από τους πολιτικούς μου αντιπάλους σε μία τεραστίων διαστάσεων εθνική τραγωδία, οι οποίοι επιχείρησαν την πολιτική, ηθική και φυσική μου εξόντωση. Κατασυκοφαντήθηκα και λοιδορήθηκα όσο κανείς άλλος.
Οι πολιτικοί μου αντίπαλοι ουδέποτε μπόρεσαν να αποδεχθούν ότι μία νέα, αριστερή, γυναίκα επιτέλεσε, στη διάρκεια της θητείας της, με πρωτοφανή διαφάνεια, ένα τεράστιο έργο σε όλους τους τομείς.
Δρομολογήθηκαν 1.250 έργα προϋπολογισμού πάνω από 2,7 δισ. σε κάθε γωνιά της Αττικής. Χαρακτηριστικά αναφέρω την ανάπλαση του Φαληρικού όρμου, που έκτοτε παραμένει όπως το παραδώσαμε, τον αγωγό υδροδότησης της Αίγινας, τη δράση «ρεύμα για όλους» (στην περίοδο των μνημονιακών περιορισμών), τη για πρώτη φορά ενίσχυση του ΕΣΥ με εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων της Αττικής που αποδείχθηκαν κρίσιμης σημασίας όταν ήλθε η ώρα αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19, καθώς και τις προσλήψεις στα κέντρα υγείας και άλλα πολλά, τα οποία ακόμα και σήμερα οι πολιτικοί αντίπαλοί μας αποκρύπτουν ότι υλοποιήθηκαν από τη Διοίκηση της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής.
Όλο αυτό το έργο στις τοπικές κοινωνίες της Αττικής, για το κάθε λογής κατεστημένο, έπρεπε να αποτελέσει μία παρένθεση που δε θα επαναληφθεί. Οπότε αναζητούσαν πάση θυσία το μέσο να πλήξουν, αμαυρώνοντας το έργο μου. Και το βρήκαν στην τραγωδία του Ματιού.
Αγνοώντας το θεσμικό πλαίσιο, αγνοώντας τα γεγονότα – ορθότερα, διαστρεβλώνοντας τα – παραποιώντας τα στο έπακρο με συκοφαντίες, κόντρα στην κοινή λογική και στην διεθνή εμπειρία, καταπατώντας ακόμα και το τεκμήριο αθωότητας, με έδειχναν με το δάχτυλο και με διέσυραν στο πανελλήνιο ως υπεύθυνη της τραγωδίας, στήνοντας τηλεδικαστήρια, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των συμπολιτών μας.
Χαρακτηριστικό της χυδαιότητας και της διαστρέβλωσης είναι το γεγονός ότι μέρες μετά την εθνική τραγωδία έδωσα μία συνέντευξη στην οποία επισημαίνω ακριβώς ότι όσοι έχουν θέση ευθύνης δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι τους έτυχε στραβή στην βάρδια τους, άρα να σκύψουν να δουν πως δε θα ξαναγίνει τέτοια καταστροφή.
Ενώ λοιπόν η γραμματική και ουσιαστική διατύπωση είναι ότι πρόκειται για εθνική τραγωδία, διαστρέβλωσαν το νόημα, απέσπασαν τη φράση, έκαναν κοπτοραπτική και προσπάθησαν να με εμφανίσουν ως αναίσθητη, ανάλγητη, που υποβίβασα την τραγωδία σε κάτι απλό και συνηθισμένο.
Και τούτο, αν και γνώριζαν πολύ καλά ότι η κοινή λογική, η διεθνής εμπειρία και το θεσμικό πλαίσιο ορίζουν ότι η Πυροσβεστική έχει την απόλυτη αρμοδιότητα κατάσβεσης δασικής πυρκαγιάς και διάσωσης των πολιτών. Ότι η αιρετή Περιφέρεια (β΄ βαθμός Τ.Α.) είχε και έχει καθαρά υποβοηθητικό ρόλο και μάλιστα με αρμοδιότητες τις οποίες δεν ασκεί αυτοβούλως, αλλά μόνο αν και εφόσον το ζητήσει η Πυροσβεστική. Παρά το γεγονός, ότι ως Περιφέρεια Αττικής ανταποκριθήκαμε στον ρόλο μας και επιτελέσαμε όλα όσα μας ζήτησε η Πυροσβεστική, έγινε τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια να χειραγωγηθεί το «κοινό περί δικαίου αίσθημα», με στόχο να θεωρηθώ ένοχη.
Πιστεύω ακράδαντα ότι για να περιφρουρήσουμε την αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, στην περίπτωση που εμείς ή ο φορέας του οποίου είμαστε πολιτικοί προϊστάμενοι, εμπλακεί έστω και αδιόρατα σε βλαπτική για τους πολίτες υπόθεση και δημιουργηθούν ακόμα και ελάχιστες σκιές ενοχής, είναι μονόδρομος να επιληφθούν οι φυσικοί δικαστές. Αν κρίνουν ότι είμαστε αθώοι, να αποδιδόμαστε λευκοί στην κοινωνία, αν είμαστε ένοχοι, να τιμωρούμαστε όπως όλοι οι πολίτες.
Συνεπώς, η οχύρωση πίσω από βουλευτικές ασυλίες δεν αρμόζει σε πολιτικούς που θέλουν να πορεύονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους πολίτες. Η όλη ποινική διαδικασία είναι μεν ιερή για όλες τις πλευρές που θέλουν να βρουν το δίκιο τους, ωστόσο δεν παύει να είναι ψυχοφθόρα. Την υπέστην χωρίς να βαρυγκωμώ, χωρίς να φωνασκώ και να κραυγάζω περί «πολιτικής δίωξης», με υπομονή και καρτερία, σεβόμενη πλήρως τους κανόνες του κράτους δικαίου.
Δε ζητώ να πουν συγνώμη εκείνοι, οι ηθικοί αυτουργοί της δίωξης μου, που καταπατώντας κάθε τεκμήριο αθωότητας, με έδειχναν με το δάκτυλο ως ένοχη και ζητούσαν ακόμα και τη φυσική μου εξόντωση. Το εάν και το πώς θα αντιδράσουν τώρα, είναι δικό τους θέμα και θα κριθούν, όπως όλοι μας, από τους πολίτες. Εκείνο που δεν μπορώ να τους συγχωρήσω είναι πως η μάνα μου έφυγε πρόσφατα από τη ζωή με τον καημό ότι η κόρη της διασύρθηκε στο πανελλήνιο ως υπαίτια της τραγωδίας.
Στις πολλές και τους πολλούς που με πίστεψαν, με αγάπη με στήριξαν και μου συμπαραστάθηκαν από την πρώτη στιγμή, εκτός από το τεράστιο ευχαριστώ που τους οφείλω, θέλω να τους διαβεβαιώσω ότι τα άδικα χτυπήματα, όχι μόνο δε με λύγισαν, αντιθέτως με ατσάλωσαν έτσι ώστε να συνεχίσω να αγωνίζομαι για να γίνει η πατρίδα μας, η χώρα που μας αξίζει.
