Λαϊκή Ενότητα: Καταγγέλλει το όργιο αστυνομικής βίας και καταστολής ενάντια σε ανθρώπους που διαδήλωναν κατά των βιαστών

|||

|||

       Από το γραφείο τύπου της Λαϊκής Ενότητας εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

 

       Καταστολή χωρίς όρια σε πορεία ενάντια σε βιασμούς: Στρατηγική της έντασης η μόνη διέξοδος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη

 

      Την Παρασκευή το βράδυ στα Εξάρχεια, τα ΜΑΤ του Θεοδωρικάκου βρέθηκαν για μια ακόμα φορά σε κατασταλτικό παροξυσμό.

Αυτήν την φορά δεν έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν καμία πρόφαση για να δικαιολογήσουν την στάση τους. Η “απειλητική” πορεία ενάντια στους βιασμούς κατεστάλη ανηλεώς μόνο και μόνο για να τροφοδοτηθεί το κυβερνητικό αφήγημα “πάταξης της ανομίας”.

 

      Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει για μια ακόμα φορά την χώρα να καίγεται, την ώρα που σέρνει την χώρα στους τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ στην Ουκρανία, την ώρα που ο κόσμος στενάζει από την ακρίβεια και η πανδημία συνεχίζει να μαίνεται εν μέσω τουριστικού success story, το μόνο που μπορεί πουλήσει είναι “νόμος και τάξη”. “Νόμος και τάξη” για τους πολλούς, ασυλία και μεταχείριση με το γάντι για τους κολλητούς της εξουσίας και τα χαϊδεμένα παιδιά της.

 

      Διαβάστε κι αυτό: ΠΟΥ: Κήρυξη παγκόσμιου συναγερμού για την ευλογιά των πιθήκων

 

      Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βαδίζει σε επικίνδυνες ατραπούς. Το ανηλεές ξύλο, τα ντου σε καφενεία και οι συλλήψεις βρίσκονται στον πυρήνα της στρατηγικής της έντασης. Η εικόνα όμως του ΜΑΤατζή να τραβάει όπλο αναδεικνύει γλαφυρά την πιθανή κατάληξη της. Δεν τους απασχολεί η πιθανότητα τραγικών αποτελεσμάτων, λίγα μέτρα από το σημείο που ο (αποφυλακισμένος) Κορκονέας δολοφόνησε τον Αλ. Γρηγορόπουλο το 2008.

 

      Η ανάγκη συγκρότησης μετώπου Υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ενός μετώπου ενάντια στην καταστολή είναι πιο αναγκαία απ’ ποτέ.

 

      Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προετοιμάζεται μέσω του κατασταλτικού παροξυσμού για μια χρονιά φτώχειας, ακρίβειας και κοινωνικής δυσαρέσκειας. Θέλει να στείλει έγκαιρο μήνυμα τρομοκρατίας στον κόσμο της δουλειάς και της νεολαίας.

 

      Απέναντι της, τακτικές αναμονής της κυβερνητικής εναλλαγής για έναν διαχειριστή “με ανθρώπινο πρόσωπο” ή λογικές διαχωρισμού και ιδεολογικής καθαρότητας, δεν μπορούν να σταθούν.

 

      Ήρθε η ώρα η ριζοσπαστική αριστερά και ο κόσμος του αγώνα να πάρουν τα δικά τους μέτρα, μακριά από την πολυδιάσπαση και την αποσπασματικότητα των αγώνων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα, για την επιβολή των αναγκών του κόσμου της δουλειάς και της νεολαίας.