Ζωγράφου Ανυπότακτη Πόλη:Ιστορίες σπατάλης Θώδα και Καφατσάκη. Τελικά υπάρχουν λεφτά;

Από το γραφείο τύπου της παράταξης “Ζωγράφου Ανυπότακτη Πόλη” εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

Τα τελευταία χρόνια ακούμε διαρκώς ότι πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι παντού. Στη δουλειά να μη ζητάμε πολλά, στο σπίτι να κάνουμε οικονομία, στο κράτος και τους δήμους να μην έχουμε απαιτήσεις. Γιατί λεφτά δεν υπάρχουν. Σίγουρα, η υποχρηματοδότηση των δήμων είναι κραυγαλέα και χρειάζεται άμεσα απόδοση των παρακρατημένων ΚΑΠ των δήμων και περαιτέρω ενίσχυση. Όμως, τελικά και τα λεφτά που υπάρχουν πού πάνε; Είναι τόσο «ουτοπικό» να μην πληρώνουμε εμείς για πράγματα που έπρεπε να είναι δωρεάν παροχές στους δημότες (π.χ. τροφεία για παιδικούς σταθμούς);

Ας μην πάμε πολύ μακριά σε εποχές κραυγαλέας κατασπατάλησης χρημάτων του δήμου. Τότε που ο δήμαρχος Καζάκος κανόνιζε τα πάντα στο δήμο, που τόσοι «ημέτεροι» διορίστηκαν, πού «φίλοι» έπαιρναν εργολαβίες και μισθώματα-φιλέτα (όπως το Ρυθμό που ο αδερφός τουκ.Βούρτση, πρώην αντιδημάρχου του κ.Θώδα και του κ.Καζάκου, διαχειριζόταν φεσώνοντας το δήμο μέσω της ΜΑΞΙΑΔΗΖ με ένα ποσό άνω του εκατομμυρίου…).

Ας δούμε κάποια πρόσφατα παραδείγματα που δυστυχώς βοούν για την κακοδιαχείριση και την σπατάλη δημοσίου χρήματος. Πληρώνουμε συνεχώς λεφτά σε «συμβούλους», ταξίδια, απευθείας αναθέσεις, επικοινωνιακές φιέστες. Όμως, κάποιες περιπτώσεις βοούν:

-Φέτος αποκαλύψαμε στο δημοτικό συμβούλιο μετά από έρευνα ότι εταιρεία του αδελφού του προέδρου της τοπικής ΝΔ, που μέχρι το 2019 δεν είχε πάρει κανένα δημόσιο έργο και είχε ελάχιστη δραστηριότητα γενικά, στα 3,5 χρόνια της διοίκησης Θώδα έχει πάρει πάνω από 50 δημόσιες αναθέσεις, όλες στο δήμο μας! Όλες (πλην μίας που ήταν από τη ΜΑΞΙΑΔΗΖ) ως απευθείας ανάθεση από τις Σχολικές Επιτροπές στις οποίες προϊσταται η πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ.Μπότου. Συνολικό κόστος έως τώρα άνω των 60.000 αθροιστικά στη θητεία Θώδα. Σίγουρα κάποια από αυτά τα έργα χρειάζονταν και θα γίνονταν ακόμα και με άλλο εργολάβο. Ας μας επιτρέψετε όμως να έχουμε επιφυλάξεις και για το σημερινό κόστος και για την ποιότητα των έργων που προκύπτουν από τέτοιες αναθέσεις σε «ημετέρους»…

-Η οικοδόμηση νέου παιδικού σταθμού (με προκάτ βαρέος τύπου στο χώρο της Βίλας Αγλαντζιά εντός του πάρκου της Βίλας Ζωγράφου) έχει δοθεί επί διοίκησης Θώδα με διαγωνισμό στη μόνη εταιρεία που προσήλθε, χωρίς να θεωρηθεί «έργο» αλλά ως «προμήθεια» τυπικά. Η εταιρεία αυτή έδωσε όλως τυχαίως μία μικρή μονοψήφια % έκπτωση επί της αρχικής τιμής. Για όσους/ες ξέρουν στοιχειωδώς πώς λειτουργούν οι δημόσιοι διαγωνισμοί το πράγμα βρωμάει από το κεφάλι…Συνολικό κόστος άνω του ενός εκατομμυρίου. Την ίδια στιγμή υπάρχει δημοτικός χώρος στη Φιλονόης όπου θα μπορούσε να φτιαχτεί χωρίς να καταπατηθεί ένας ακόμα ελεύθερος χώρος του δήμου μας και πιθανότατα με μικρότερο κόστος.

-Ο δήμος μας ακόμα δεν έχει ανοιχτή δημοτική βιβλιοθήκη και τα βιβλία παραμένουν στοιβαγμένα και απρόσιτα για τους δημότες εδώ και 4 χρόνια. Κι αυτό επειδή η προηγούμενη διοίκηση της κ.Καφατσάκη επιχείρησε να μισθώσει για τη στέγασή της χώρο γνωστού «ημετέρου» εργολάβου της πόλης, λίγους μόλις μήνες πριν τις εκλογές του 2019, με μία παράτυπη διαδικασία που οδήγησε σε διένεξη του δήμου με τον εργολάβο στα δικαστήρια και τελικά κατέπεσε. Αρχικό ενοίκιο για το χώρο είχε συμφωνηθεί 4.300 μηνιαίως. Με διαπραγμάτευση επί διοίκησης Θώδα έπεσε σε 2.500 ευρώ μηνιαίως. Και τα βιβλία παραμένουν σε κούτες στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου, απρόσιτα για τους συμπολίτες μας…

Η διοίκηση Καφατσάκη προχώρησε επίσης σε συμφωνία με τον ίδιο «ημέτερο» εργολάβο για να στεγαστεί το ΚΕΠ Ζωγράφου σε χώρο ιδιοκτησίας του στο εμπορικό κέντρο της Άνοιξης. Και πάλι η διαδικασία είχε κραυγαλέες παρατυπίες με αποτέλεσμα το Ελεγκτικό Συνέδριο πρόσφατα να καταλογίσει μεγάλα πρόστιμα στην πρώην δήμαρχο, τον κ.Βούρτση (πάλι αυτός!) και άλλα μέλη των επιτροπών που ενέκριναν τη μίσθωση χωρίς κάποιες από τις αναγκαίες τυπικές προϋποθέσεις. Και τα ενοίκια πληρώνονταν…

Και υπάρχουν ένα σωρό άλλα που περνάνε τυπικά ορθά αλλά είναι ενδεικτικά της σπατάλης. Τόσα έργα παίρνουν «παράταση» ανεβάζοντας τα κόστη (αυτή η πλατεία Σωτηρίου Ζωγράφου κατέληξε το…γιοφύρι της Άρτας της πόλης μας, παραδόθηκε 3 χρόνια μετά και κόστισε πολλά χιλιάρικα παραπάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό με αυτή τη μέθοδο…).

Τόσοι κωδικοί προβλέπουν μικρότερα ή μεγαλύτερα ποσά στον προϋπολογισμό και τελικά δεν χρησιμοποιούνται, αλλά δεσμεύουν ποσά δαπανών – επειδή ο προϋπολογισμός πρέπει να εμφανίζεται ισοσκελισμένος υποχρεωτικά – και περιορίζουν τη δυνατότητα αυτά τα χρήματα να δοθούν σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες ή εναλλακτικά να μειωθούν αντίστοιχα έσοδα που εισπράττονται από δημότες (τροφεία, τέλη κλπ.).

Όσες φορές θέσαμε αυτά τα ζητήματα η μόνιμη επωδός είναι ότι όλες αυτές οι περιττές δαπάνες και κωδικοί χρειάζονται και «δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός» για να καλυφθούν άλλες κοινωνικά χρήσιμες…

Όλες οι δημοτικές διοικήσεις επί μνημονίων αποδείχθηκαν διαχειριστές της επιδείνωσης της καθημερινότητας μας. Απέδειξαν ότι μοναδικός στόχος τους ήταν και είναι το να φαίνονται ως το «μικρότερο κακό». Απέναντι σε όλα αυτά πρώτη προτεραιότητα για εμάς είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας και των εργαζομένων της πόλης.

Καιρός να πάει αλλιώς!