Σήμερα, Πέμπτη 27 Ιουλίου,στις 9:00′ μ.μ. στο Β’ Γυμνάσιο Βριλησσίων
Το Cine Δράση συνεχίζει τις θερινές του προβολές την Πέμπτη 27 Ιουλίου με την ταινία «Μετά την καταιγίδα» του Hirokazu Kore-eda. Αγαπημένος σκηνοθέτης, που εδώ διηγείται μια απλή ιστορία με τον έξοχο αντιπροσωπευτικό τρόπο που προσεγγίζει πάντα τις ανθρώπινες σχέσεις και εξερευνά τα παράδοξα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ευαίσθητα, χωρίς μελοδραματισμούς, υπερβολές, μοιρολατρίες. Και εδώ οι ήρωες του είναι κοινοί άνθρωποι με κοινά προβλήματα και εμπόδια στις ζωές τους. Για κάποιους ήρθε η ώρα να δώσουν λύσεις και να προχωρήσουν μπροστά, για άλλους η εποχή είναι πιο περίπλοκη από αυτό που μπορούν να αντέξουν. Στο επίκεντρο του βρίσκονται η μητρότητα-πατρότητα στα πλαίσια μιας τρυφερότατης προσπάθειας κατανόησης όσων χωρίζουν και όσων ενώνουν μια οικογένεια. Απλή, καθημερινή, αξιομνημόνευτη προσέγγιση, αφοπλιστικά ανθρώπινο σινεμά με προσωπικότητα, άποψη και καρδιά.
Η ιστορία που διηγείται η ταινία είναι αυτή του διαζευγμένου πατέρα και πάλαι ποτέ βραβευμένου μυθιστοριογράφου Ριότα, που σήμερα δυσκολεύεται να βρει έμπνευση. Ξοδεύει μεγάλο μέρος του χρόνου του σε λεωφορεία και τρένα όπου σε ένα σημειωματάριο, καταγράφει πιθανές ιδέες για ένα καινούριο μυθιστόρημα, αρνείται προσοδοφόρες ευκαιρίες συγγραφής, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία αυτό το βιβλίο που ίσως και να μην γράψει ποτέ. Είναι εθισμένος στον τζόγο. Τον συναντάμε πρώτη φορά, όταν κάνει έφοδο στο διαμέρισμα των γονιών του όπου ψάχνει τα υπάρχοντα του πρόσφατα νεκρού πατέρα του για οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί. Δυστυχώς και ο νεκρός βαρύνονταν με το ίδιο πάθος και είχε ήδη βάλει ενέχυρο τα πάντα. Η υπόλοιπη οικογένεια έχει επιλέξει μια σοφή αντιμετώπιση του προβλήματος του. Η μητέρα έχει ξεπουλήσει κάθε τι πολύτιμο και η αδερφή του έχει πάρει οτιδήποτε αξιόλογο απέμεινε που θα μπορούσε να κείνος να πουλήσει για να ξελασπώσει και να ξαναπαίξει.
Ο ήρωας μας θα ήθελε να ξαναπάρει τον έλεγχο της ζωής του, να κάνει μια καινούρια αρχή, αλλά είναι αρκετά περήφανος και ηττοπαθής για να το κάνει. Προσπαθεί να επιβιώσει εργαζόμενος ως ντετέκτιβ σε μια ιδιωτική εταιρεία. Μερικές φορές, έρχεται αντιμέτωπος με τους ανθρώπους που ερευνά, τους δείχνει τα αποτελέσματα της παρακολούθησης του και παίρνει τα χρήματά τους με αντάλλαγμα να κρύψει τις ατασθαλίες και τις απιστίες τους. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τη δουλειά του για να κατασκοπεύει την πρώην σύζυγό και τον γιο του, οι οποίοι αποξενωμένοι από τη συμπεριφορά του οργανώνουν τη ζωή τους χωρίς αυτόν με έναν καλύτερο άντρα που υποστηρίζει και φροντίζει το αγόρι και τη μητέρα. Άλλωστε, εκείνος δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα προσεκτικός πατέρας ή σύζυγος και μόνο τώρα, μετά την κατάρρευση του γάμου του, συνειδητοποιεί την αξία όσων έχασε. Αυτά, μέχρι που μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, θα εγκλωβιστούν όλοι στο πατρικό σπίτι του Ριότα. Ίσως αυτή η καταιγίδα, σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα και την οικειότητα του περιβάλλοντος γίνει αφορμή για την επανένωση τους.
Στο «Μετά την Καταιγίδα» ο Kore-eda σε ρόλο σεναριογράφου, μοντέρ και σκηνοθέτη πραγματεύεται την δυναμική της οικογένειας, τις χαρές, τις λύπες και τις απογοητεύσεις που συνυπάρχουν εντός της. Θα ήταν εύκολο ένα τέτοιου είδους υλικό να οδηγήσει σε μια τραγωδία, μια επικριτική ματιά στην αγωνιώδη πτώση ενός ανθρώπου ή σε μια απλοϊκή ιστορία λύτρωσης. Αλλά για τον Kore-eda, είναι απλώς μια ευκαιρία να αναδείξει, με άκρα ευαισθησία, τη γλυκόπικρη περιπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Ο σεβασμός για τα ανθρώπινα λάθη λάμπει σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, καθώς ο σκηνοθέτης υπομονετικά και μεθοδικά οδηγεί τον ήρωα του στην κατανόηση της αλήθειας ότι μπορεί να μην γίνει ποτέ ο άνθρωπος που θα ήθελε να είναι. Οι φιλοδοξίες και η απόγνωση υποχωρούν και αρχίζει η αποδοχή της πραγματικότητας, η συμφιλίωση με το γεγονός ότι η ζωή δεν είναι αναπόδραστη και ο καθένας πορεύεται με αυτά που έχει χωρίς να κατηγορεί τη μοίρα του. Με την απλότητα αυτού του συμπεράσματος, ο σκηνοθέτης αφαιρεί από τα πλάνα του οτιδήποτε περιττό και αναδεικνύει την ουσία στις συνομιλίες των εμπλεκόμενων, εκεί όπου αυτοί προσπαθούν να μην φανερώσουν πράγματα για τον εαυτό τους, ή αυτά που λένε υποδηλώνουν πολλά περισσότερα. «Αναρωτιέμαι γιατί οι άντρες δεν μπορούν να αγαπήσουν το παρόν», παρατηρεί η μητέρα. «Είτε συνεχίζουν να κυνηγούν ό,τι έχασαν είτε συνεχίζουν να ονειρεύονται πέρα από τις δυνατότητές τους».
Ο Hirokazu Kore-eda είναι φίλος της αφηγηματικής απλότητας. Στην εποχή της γρήγορης εικόνας δεν κάνει «δύσκολο» σινεμά, ούτε χάρες στο κοινό. Δοκιμάζει αφηγηματικές επιλογές, μοντάρει ο ίδιος την ταινία του αφήνοντας τους ρυθμούς να πλατειάσουν συνειδητά, για να δώσει στους θεατές τη δυνατότητα να αφουγκραστούν το ρεαλισμό των στιγμών που απεικονίζονται. Οι ερμηνείες όλου καστ είναι εξαιρετικές. Ξεχωρίζει η Yôko Maki στο ρόλο της πρώην συζύγου του Ριότα, που μεταφέρει με θλίψη και τη στοργή που διατηρεί για την οικογένεια του πρώην άντρα της αλλά όχι για τον ίδιο. Αλλά η ταινία ανήκει ολοκληρωτικά στον Hiroshi Abe και την Kirin Kiki στο ρόλο του Ριότα και της μητέρας του αντίστοιχα. Και οι τρεις ηθοποιοί έχουν εμφανιστεί σε προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη με την Kiki να είναι η πλέον τακτική της παρέας, καθώς το «After the Storm» να είναι η τέταρτη συμμετοχή της σε τέσσερις συνεχόμενες του σκηνοθέτη.
Και οι τρεις ηθοποιοί καθοριστική συμβολή στο ότι μετά το τέλος της ταινίας αυτά που μένουν στο θεατή είναι συγκίνηση, αίσθηση ολοκλήρωσης και η εκτίμηση ότι η ομορφιά του φιλμ βρίσκεται στην άψογη σκηνοθεσία και την ήρεμη πλοκή του. Ο Kore-eda δεν είναι απλώς ένας από τους καλύτερους κινηματογραφιστές αυτού του κόσμου, αλλά ένας από τους πλέον απαραίτητους καλλιτέχνες του.
