Η περιγραφή του ΕΣΥ μέσα από το δράμα δυο γιατρών: 18 24ωρες εφημερίες το μήνα!

Συγκλονιστική η περιγραφή της καθημερινότητας δυό γιατρών του ΕΣΥ στην Κεφαλονία για τον τρόπο λειτουργίας του εκεί νοσοκομείου και ενός Κέντρου Υγείας. Σε πλήρη διάλυση το σύστημα!

..

Από ανάρτηση των ιδίων σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης

..

Ο γιατρός που θα υποδεχθεί αύριο στα Επείγοντα του Νοσοκομείου Κεφαλονιάς περίπου τριάντα ασθενείς, συμπολίτες του και συμπολίτες σας, τουρίστες των καταλυμάτων σας, ίσως εσάς, ίσως τα αγαπημένα σας πρόσωπα, και τα δικά του αγαπημένα πρόσωπα, τη στιγμή που συντάσσει αυτό το κείμενο, ώρα 3:15 προ μεσημβρίας, ευρίσκεται πάλι σε εφημερία, αυτή τη φορά στο Κέντρο Υγείας Σάμης.

..

Σε μία εφημερία παρά τη θέλησή του, με απόφαση που εκδόθηκε το μεσημέρι της προηγουμενης ημέρας, όταν ήταν πλέον αργά για οποιαδήποτε αντίδραση. Με απόφαση που αντιβαίνει στην Ευρωπαϊκή, αλλά και στην Ελληνική, νομοθεσία σχετικά με το ωράριο που πρέπει να εργάζεται ένας γιατρός.

..

Με μιά απόφαση που τον κάλεσε να εξετάσει μόνος, χωρίς άλλο γιατρό, περί τα σαράντα άτομα μέσα σε 24 ώρες συνεχούς εργασίας.

Η ακούσια αυτή υπερωριακή του απασχόληση στη Σάμη, είχε σκοπό να ανακουφίσει τον μοναδικό Γενικό Ιατρό που έχει απομείνει στο Κέντρο Υγείας, ο οποίος εφημέρευσε συνεχόμενα για εννέα 24ωρα και ο οποίος θα ξαναεφημερεύσει, επίσης ακούσια πάλι από σήμερα 11 Ιουλίου και επ’ αόριστον, μετά από μία ημέρα ανάπαυσης.

..

Πρόκειται για τον Υπεύθυνο του Κέντρου Υγείας, ο οποίος επί 2 έτη εκτέλεσε έως και 24(!!) εφημερίες κάποιους μήνες προκειμένου να παραμείνει η δομή ανοικτή και να μην κλείνει το μεσημέρι σαν κλασική δημόσια υπηρεσία, όπως συμβαίνει στο Κέντρα Υγείας Πάργας και σε πολλά άλλα, αφήνοντας την περιοχή ακάλυπτη.

..

Ο ένας, λοιπόν, εκ των δύο αυτών άγρυπνων ιατρών, που υποχρεώνεται σήμερα σε ένα ακόμη 24ωρο συνεχούς εργασίας (δύο συνεχόμενες 12ωρες εφημερίες, όπου 12 ώρες είναι ο ασφαλής χρόνος εφημέρευσης κατά το νόμο, για να έχει ο γιατρός διαύγεια πνεύματος και να μη μεταγγίζει ασύμβατο αίμα στους ασθενείς), κατά το μεσημέρι θα οδηγήσει 40 λεπτά στον πολυσύχναστο δρόμο Σάμης – Αργοστολίου για να φθάσει στο σπίτι του.

..

Σε όλη τη διαδρομή θα σκέφτεται τη συνάδελφο και φίλη του που παρέσυρε το τρένο καθώς επέστρεφε στην Πάτρα μετά από μια παρόμοια εφημερία της στην Κεφαλονιά, προ 2 μηνών. Θα την σκέφτεται στην τραγωδία της “δι’ ελέους και φόβου”.

Στο σπίτι του,περνώντας από το σαλόνι θα χαιρετήσει τα παιδιά του, που ζουν το καλοκαίρι τους χωρίς τον πατέρα τους, και θα καταλήξει στην κρεβατοκάμαρα. 

..

Όταν ξυπνήσει το βράδυ για το μεσημεριανό του φαγητό, η εννιάχρονη κόρη του θα κοιμάται. Ίσως προλάβει να επισκεφθεί για μισή ώρα τους γονείς του, οι οποίοι κοντεύουν να ξεχάσουν τη μορφή του. Και αφού επαιτήσει από το ξεχαρβαλωμένο βιολογικό του ρολόι μερικές ακόμη ώρες ύπνου, θα αρχίσει την  επόμενη 24ωρη βάρδια στο Νοσοκομείο Αργοστολίου, αυτή στην οποία ίσως να έρθει ο άνθρωπός σας με έμφραγμα.

..

Θα διαθέσει τα όποια υπολείμματα πνευματικής διαύγειας απέμειναν, για να εκμαιεύσει και να διασώσει το πραγματικό επείγον περιστατικό, μέσα από έναν όχλο βασανισμένων ανθρώπων, που τόσο μοιάζουν με τους γονείς του.

..

 Άνθρωποι που συρρέουν σε μια από τις ελάχιστες ιατρικές δομές που απέμειναν πλέον στο νησί. Ζητώντας να εξετασθούν μαζί με τα επείγοντα, για το βήχα τους, ζητώντας συνταγογράφηση, και θεραπεία για τα αρθριτικά τους. Όλα στα επείγοντα, κι ας έχουν πέντε ώρες αναμονή, αιχμάλωτοι ενός πάλαι ποτέ ανθηρού συστήματος υγείας που αποψιλώνεται μέρα με τη μέρα, χωρίς πια δημόσιους γιατρούς για συνταγογράφηση στο νησί, χωρίς φυσικοθεραπευτές, χωρίς αγροτικά ιατρεία, χωρίς τακτικά ιατρεία νοσοκομείων, αλλά με ωραία ετοιμοπαράδοτα κτίρια.

..

Ο εξαντλημένος γιατρός, ένας από τους πολλούς πανελληνίως, που για λόγους ιδιαίτερους δεν μπορούν να αποδράσουν προς μία Ευρώπη με αξιοπρεπείς μισθούς και με τον δέοντα σεβασμό στον επιστημονικό κόσμο, παραμένει εδώ.

Με το μισό μισθό του από το 2012, με τα χρέη του, αγόμενος και φερόμενος μεταξύ των 3 μονάδων υγείας του νησιού, ιατρός πανταχού παρών προκειμένου να φαίνονται και οι τρεις μονάδες εν λειτουργία. Χωρίς να είναι καν αυτή η θέση του, αλλά το αγροτικό ιατρείο ενός χωριού που ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε από το 2019.

Ο γιατρός αυτός που επί διετία, σαν τόσους άλλους εργάζεται σε παράτυπες και επικίνδυνες εφημερίες, συνήθως δώδεκα εικοσιτετράωρα το μήνα, Και, προσφάτως, δεκαπέντε τον Μάιο (όταν η προϊσταμένη αρχή είχε εκδώσει απόφαση να εφημερεύσει 48 ώρες στη Σάμη και να μεταβεί άμεσα στο Ληξούρι για να εφημερεύσει για άλλες 72 εκεί).

.

Ο γιατρός που, ενώ ράβει ένα τραύμα, ή εξετάζει μια μεγάλη σειρά ασθενών στο Κέντρο Υγείας, λαμβάνει, 2 και 3 φορές την ημέρα, εντολή (σύμφωνα με άλλη εγκύκλιο) να αφήσει άμεσα ότι κάνει για να υποδυθεί τον συνοδηγό ασθενοφόρων χωρίς προσωπικό, εγκαταλείποντας τη θέση του, για να εργαστεί ως τραυματιοφορέας χωρίς εκπαίδευση, σε μία εργασία που τον καιρό που έπαιρνε το διδακτορικό του δεν είχε φανταστεί ότι θα κάνει.

..

Ο γιατρός που εγκαταλείπει το πόστο του για να ταξιδέψει με το ΕΚΑΒ με πλοίο στο νησί της Ιθάκης για να παραλάβει έναν ασθενή με ζάλη για να τον μεταφέρει στο Νοσοκομείο Αργοστολίου. Και που, προτού προλάβει να επιστρέψει, ξαναστέλνεται απευθείας από το Αργοστόλι στο Ληξούρι, για να κατεβάσει με το φορείο έναν υπέρβαρο ασθενή από τα σκαλιά της διώροφης κατοικίας του στο χωριό.

Ενώ αισθάνεται ευγνώμων που το καρδιολογικό τσεκ-απ του των 56 ετών του έδειξε ότι μπορεί ακόμη να κατεβάζει φορεία σε σκάλες, έτσι ώστε το μόνο πρόβλημα που θα υπάρχει στο τέλος της βάρδιας του θα είναι το μουδιασμένο πόδι του από την καταπονημένη δισκοκήλη του.

..

Ο γιατρός, που επιστρέφει στο ακέφαλο Κέντρο Υγείας του μετά από 4 ώρες απουσίας, ανακουφισμένος που δεν θα χρειαστεί να βρεθεί αντιμέτωπος και να δώσει εξηγήσεις σε δύο γονείς που έφεραν το παιδί τους μετά από τροχαίο ή με αναφυλακτικό σοκ εν τη απουσία του.

..

Ο μέσος αυτός έλληνας γιατρός των “άγονων” ιατρείων, ο γιατρός της Κεφαλονιάς, του Κιλκίς, των Δωδεκανήσων, προχθές έλαβε την 5η εντολή μετακίνησης για τον μήνα Ιούλιο.

..

Συνοψίζοντας λοιπόν τις αποφάσεις για  “αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα”, καλούμαι να εφημερεύσω τον Ιούλιο τέσσερα 24ωρα στο Νοσοκομείο Αργοστολίου, τέσσερα 24ωρα στο Νοσοκομείο Ληξουρίου, ενώ, με άλλους δύο συναδέλφους μου να κατανείμουμε τις 31 εφημερίες του Κέντρου Υγείας Σάμης, ήτοι άλλα δέκα 24ωρα. Σύνολο δεκαοκτώ 24ωρες εφημερίες.

“Χωρίς οικογένεια” του Έκτορος Μαλό, “Δίχως Θεό” του Άγγελου Τερζάκη, πλέον “δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος” του Νίκου Καζαντζάκη…

Νικόλας Μοσχόπουλος

Επιμελητής Α΄, αναπληρωτής επιστημονικά υπεύθυνος ΚΥ Σάμης

Ε. Σιφνάκης

Επιμελητής Α’, επιστημονικά υπεύθυνος ΚΥ Σάμης