Τις καταστροφικές πλημμύρες και τη δολοφονία στον Πειραιά σχολιάζει με ανακοίνωση της «Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία» απορώντας τι θα έκανε ο Δήμος Νέας Ιωνίας αν βρισκόταν ποτέ σε αυτή τη θέση.
Αναφέρει αναλυτικά:
Εντάξει, ας δεχτούμε πως τα νερά των πρόσφατων βροχοπτώσεων ήταν πάρα πολλά για το υπάρχον δίκτυο αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας.
Όμως…
Ξεκινώντας από την πρόβλεψη.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες (πχ ΕΜΥ), είναι επαρκώς εξοπλισμένες με τεχνικό εξοπλισμό και απαραίτητο προσωπικό; Κρίνοντας από τις όχι και λίγες αστοχίες στις προβλέψεις, μάλλον όχι.
Και τι έκανε η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες στο τομέα αυτό; Βοήθησαν στην αποψίλωση και στην ανυποληψία αυτές τις υπηρεσίες.
Ας πάμε στο σχεδιασμό και την αντιμετώπιση.
Πριν τρία χρόνια μια άλλη κακοκαιρία έπνιξε ξανά τις ίδιες περιοχές στη Θεσσαλία. Η καταστροφή χρεώθηκε τότε από τον Μητσοτάκη, τους τοπικούς δημάρχους και περιφεριάρχες στα «έντονα καιρικά φαινόμενα» και στην «κλιματική αλλαγή». Η τωρινή πού χρεώνεται;
Και όταν λένε «κλιματική αλλαγή» τι εννοούν; Οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις τους προς εξυπηρέτηση του κεφαλαίου ενάντια στο φυσικό περιβάλλον και τη ζωή δεν είναι εκείνες που προκαλούν την κλιματική αλλαγή;
Η λέξη «αντιπλημμυρικό» είναι άγνωστη στους ιθύνοντες. Μηδαμινή πρόνοια για τους ανήμπορους, τους ηλικιωμένους και τους αναξιοπαθούντες.
Μα για ποια πρόνοια να μιλήσουμε όταν οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων βρίσκονται σε σημείο υπό το μηδέν λόγω έλλειψης προσωπικού και τεχνικών μέσων;
Αλήθεια, αν χρειαζόταν ποτέ ο δήμος της Νέας Ιωνίας να ανταπεξέλθει σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσε να το κάνει; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από την ανεπάρκειά του σε περιπτώσεις χιονόπτωσης στο παρελθόν αλλά και από την υποτυπώδη έως ανύπαρκτη στελέχωση των σχετικών υπηρεσιών του δήμου.
Καλά, για την ανεπάρκεια της περιφέρειας Αττικής, δεν το συζητάμε γιατί οι μνήμες από τις φωτιές, τις πλημμύρες και τα χιόνια είναι ακόμη νωπές.
Καλό το «112», καλό το «εκκενώστε», αλλά αποδείχτηκε πολύ λίγο σε σχέση με όσα χρειάζονται για να προβλέψεις, να προλάβεις και να ανταπεξέλθεις στις δύσκολες συνθήκες όπως αυτές που είδαμε στην πρόσφατη καταιγίδα. Δηλαδή, πώς ακριβώς να εκκενώσουν οι πλημμυροπαθείς; Κολυμπώντας ή περπατώντας πάνω στο νερό; Μόνο σαν ελαφρυντικό λειτούργησε για τις ευθύνες της κεντρικής και της κάθε τοπικής αρχής.
Και μετά ας πιάσουμε λιμάνι, το δικό μας του Πειραιά.
Εκεί που πριν λίγες μέρες η ανθρώπινη ζωή ενός τριανταεξάχρονου κοστολογήθηκε όσο και μερικές σπρωξιές των μελών του πληρώματος ενός πλοίου της Blue Star Ferries. Φυσικά ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε με τις δηλώσεις του να συμπλεύσει με την ιδιοκτήτρια εταιρία απαλλάσσοντάς την από τις σχετικές ευθύνες παίρνοντας το μέρος των μελών του πηρώματος.
Τον σκότωσαν άνθρωποι της τάξης του, πάλι οι «γιοι της πλύστρας» που να πάρει η ευχή. Δεν ήταν ταξικοί αντίπαλοι, ανθρωπόμορφα όντα ήταν χωρίς ίχνος καλοσύνης και συνείδησης.
Δεν ήταν «επώνυμος», δεν παρουσίαζε πρωινάδικο, δεν φορούσε κοστούμι και γραβάτα.
Και ήρθε να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των δολοφονιών που μετράμε τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας φασιστοποίησης της κοινωνίας υπό την καθοδήγηση του κεφαλαίου και του κράτους-υπηρέτη του.
Και αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πως όταν δεν διεκδικούμε με επιμονή και πίστη στις δυνάμεις μας όλα όσα μας αξίζουν τότε, θα μας πνίγουν, θα μας καίνε, θα μας πατάνε, θα μας σκοτώνουν πετώντας μας από τα λεωφορεία ή από τα πλοία, θα μας δολοφονούν στα Τέμπη και θα είναι πολλές φορές και οι «γιοι της πλύστρας» που θα πρωτοστατούν.
