«Εκτός Πλάνου»: Το Ελληνικό ανήκει στον λαό

«Εκτός Πλάνου»: Το Ελληνικό ανήκει στον λαό

Στο δρόμο για τις εκλογές του 2023 η Εκτός Πλάνου – Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης προχωράει σε επικαιροποίηση των θέσεων της. Πρώτο κείμενο που δημοσιεύεται αφορά την επένδυση στο Ελληνικό με τη δημοτική κίνηση να αναφέρει:

Για το “μεγαλύτερο πάρκο στη νότια Ευρώπη” σταματήσαμε να ακούμε πολλά χρόνια τώρα. Μεταμορφώθηκε σε τιτάνια επένδυση με σύμπραξη κολοσσών του εξωτερικού. Στην πορεία έμεινε μόνο η Lamda Development του Λάτση στην οποία ουσιαστικά χαρίστηκαν ατελείωτα στρέμματα με ελάχιστο αντίτιμο – ένα μικρό κομμάτι από δάνεια δισεκατομμύριων – ενώ παράλληλα νόμοι άλλαζαν για χρόνια, και από όλες τις κυβερνήσεις ανεξαιρέτως, ώστε να γίνει το πακέτο “πιο ελκυστικό” για τον επενδυτή και ήδη από το 2011 (Αρθρο 42 Νομος 3943/2011) η εταιρία απαλλάσσεται απο φόρους εκμετάλλευσης/ιδιοκτησίας της έκτασης.   Ολοκληρωμένο σχέδιο για το χώρο δεν υπάρχει πλέον. Καζίνο, ουρανοξύστες, MALL και υπερπολυτελείς κατοικίες. Η υπόλοιπη μεγάλη έκταση θα συνεχίσει να ρημάζει, ποιος ξέρει για πόσες δεκαετίες ακόμα. Για το παραλιακό κομμάτι “φιλέτο” προβλέπονται περιφραγμένες βίλες για χάρη των οποίων σκοπεύουν να υπογειοποιήσουν την παραλιακή λεωφόρο ,ενώ ακόμα και ο ποδηλατόδρομος θα μετακινηθεί πίσω από αυτές ωστέ να έχουν αποκλειστική και ανεμπόδιστη πρόσβαση στη θάλασσα. Αντί για νέο πάρκο, για χάρη του καζίνο θα ξηλωθεί υπάρχον δάσος στα σύνορα με τη Γλυφάδα. Όσα από τα ολυμπιακά ακίνητα (για τα οποία πλήρωσαν οι φορολογούμενοι) δεν κατεδαφιστούν θα παραμένουν χαρισμένα στον Λάτση.

«Τα χειρότερα είναι μπροστά μας»

Η ναυαρχίδα της “επένδυσης”, το περίφημο καζίνο που ευαγγελίζονται ότι θα μεταμορφώσει την περιοχή, ξέρουμε καλά πως δεν θα προσφέρει απολύτως τίποτα πέραν από το να μπλοκάρει οπτικά ένα σημείο του ορίζοντα. Τα καζίνο δεν παράγουν απολύτως τίποτα. Απλώς αποσπούν χρήματα από εκατομμύρια συνανθρώπους μας προς όφελος των μεγαλοκαρχαριών του πλούτου. Ταυτόχρονα μετατρέπουν σε κόλαση τη ζωή των ανθρώπων που έχουν την ατυχία να ζουν σε γειτονικές περιοχές. Το καζίνο της LAMDA DEVELOPMENT θα απορροφήσει τεράστιους δημόσιους και τραπεζικούς πόρους για την κατασκευή του.  Ταυτόχρονα θα σπαταληθούν τεράστιοι κρατικοί πόροι απ’ το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για φαραωνικά έργα που απλώς θα διευκολύνουν την πρόσβαση στο καζίνο και τα συνοδά του έργα.

Τα δεινά της επένδυσης έχουν αρχίσει πριν ακόμα να μπουν οι μπουλντόζες. Μόνο αρνητικές επιπτώσεις βλέπουμε και τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Το μητροπολιτικό ιατρείο Ελληνικού ξεριζώθηκε ενώ μια σειρά από δημοτικές εγκαταστάσεις καθώς και άλλοι φορείς αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν ή να κλείσουν. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις στον Άγιο Κοσμά έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Ο σταθμός μεταφόρτωσης σκουπιδιών ήρθε κυριολεκτικά μέσα στη μούρη μας (σε κατοικημένη περιοχή δίπλα στο νεκροταφείο Αργυρούπολης). Η αγωνία τους να παρουσιάσουν κάτι μας έφερε απίστευτη κίνηση και ηχορύπανση από τους παραπλανημένους επισκέπτες στο ‘experience park’. Κάτι σαν εγκαίνια αυτού που θα ακολουθήσει. Είναι όμως ένα «πάρκο» με τσιμέντο και φωτάκια αυτό που έχουμε ανάγκη; Είναι ένα «πάρκο» πλασματικής χλιδής αυτό που θέλουμε να βλέπουμε από τα μπαλκόνια μας; Είναι ένα «πάρκο» που μόλις βγει η πρίζα από το ρεύμα, τα λαμπιόνια θα σβήσουν,τα συντριβάνια θα στερέψουν και θα μείνει τσιμέντο πάνω στο τσιμέντο αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη;

Διαδοχικές κυβερνήσεις τους χαρίζουν τα πάντα και εργάζονται σκληρά για να διευκολύνουν τους επενδυτές αλλά τα αρπαχτικά θέλουν ακόμα περισσότερες χάρες, να γίνει όλη η επένδυση με δάνεια, να φύγουν από τη μέση οι ανταγωνιστές, να γίνουν όλα τζάμπα με μηδέν ρίσκο και να τους δοξάζουμε από πάνω. Αλλάζουν νόμους, χαρίζουν γη, θάλασσα και ουρανό, μα πάντα οι “καλοί” επενδυτές ζητούν περισσότερα. Η τζάμπα γή που πήραν για να επενδύσουν σε βίλες τώρα τεμαχίζεται και γίνεται πανάκριβα οικόπεδα. Πολυδιαφημίζουν 70 στρέμματα πάρκο τα οποία καλύπτονται από συντριβάνια και λαμπάκια. Οι εταιρίες του Λάτση ρίχνουν διαρκώς τις προσδοκίες, ψάχνουν διαρκώς την πιο εύκολη και κερδοφόρα λύση ρίχνοντας συνεχώς το κόστος της επένδυσης. Αυτή η έκταση χαρίστηκε στο Λάτση. Θα μένει στο μεγαλύτερο ποσοστό αναξιοποίητη. Θα είναι πάντα ένα σύνολο από πρότζεκτ που θα προχωρούν όταν κι αν αυτός το θελήσει. Οι επενδύσεις θα απορροφήσουν τεράστιους δημόσιους και τραπεζικούς πόρους για την κατασκευή τους. Μην έχετε την εντύπωση ότι οι επενδυτές θα βάλουν δικό τους χρήμα για την κατασκευή του και την αποπληρωμή του οικοπέδου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Ήδη έχουν πάρει τεράστια δάνεια από δύο ελληνικές τράπεζες με ενέχυρο το πρώην αεροδρόμιο και περιμένουν να προχωρήσουν το έργο τους αναμένοντας τεράστιες φοροαπαλλαγές, κρατικές επιδοτήσεις και αποζημιώσεις για οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη καθυστέρηση στην εξέλιξη των εργασιών.

Η επένδυση πρέπει να ακυρωθεί, τα πλάνα τους πρέπει να χαλάσουν. Πρέπει να αρνηθούμε συνολικά την ιδιωτικοποίηση, να ακυρωθεί, να απαιτήσουμε αυτός ο χώρος να επιστρέψει στο δημόσιο. Δε φτάνει φυσικά το πρώην αεροδρόμιο να ξαναγίνει δημόσιο. Πρέπει να ξεκινήσουν οι εργασίες για τη διαμόρφωση ενός μεγάλου πάρκου υψηλού πρασίνου. Αυτό έχει ανάγκη όλο το λεκανοπέδιο. Αυτό μπορεί να αλλάξει την ποιότητα ζωής στην πόλη να αυξήσει ριζικά την αναλογία πρασίνου. Έχουμε ανάγκη από ένα πάρκο ανοιχτό, προσβάσιμο και ελεύθερο, χωρίς κάγκελα και επιχειρηματική δραστηριότητα. Είναι ανάγκη να γίνει ένας χώρος που να αποτελεί πνεύμονα για όλη την Αττική και πόλο έλξης για όλους και όλες. Καθόλου τσιμέντο, καθόλου επιχειρηματικές δραστηριότητες. Είναι πραγματικά κρίμα μια τόσο μεγάλη έκταση να πάει στράφι, είναι κρίμα να χαθεί μια τόσο μεγάλη ευκαιρία. Εμείς λέμε ότι το πρώην αεροδρόμιο πρέπει να αξιοποιηθεί, να γίνει ένας χώρος χρήσιμος για τους πολλούς, να εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.

Το πράσινο δεν είναι η μοναδική λαϊκή ανάγκη. Το Ελληνικό όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα τεράστιο οικόπεδο, ως η εύκολη λύση όταν ψάχνουμε χώρο. Πρέπει να σκεφτόμαστε για το Ελληνικό σαν να είναι ήδη δάσος. Δεν μπορούμε να ζητάμε να επιστρέψουν εκεί τα σκουπίδια, δεν μπορούμε να ζητάμε να γίνει εκεί νεκροταφείο. Διευκολύνουμε έτσι το έργο των επενδυτών γιατί μεταφέρουμε την κουβέντα στο δικό τους γήπεδο, αποδεχόμαστε το έγκλημα και παρακαλάμε για λίγες χάρες. Χρειαζόμαστε σχολεία, νοσοκομεία, αθλητικές υποδομές κτλ. Υπάρχουν όμως εγκαταστάσεις και χώροι μέσα στον αστικό ιστό για να γίνουν ή να διεκδικήσουμε να γίνουν όλα αυτά. Τέτοια ευκαιρία όμως για ένα μεγάλο πνεύμονα πρασίνου στην Αττική ίσως να μην ξαναυπάρξει. Με άλλα λόγια δε θεωρούμε ότι πρέπει να παλέψουμε για άλλο ένα Στ. Νιάρχος, για άλλη μία μαρίνα Φλοίσβου. Δεν είναι αυτό κυρίως που μας λείπει.

Είναι σαφές σήμερα περισσότερο από ποτέ ότι κανένα επιμέρους ζήτημα δεν μπορούμε να το δούμε χώρια από το συνολικό χαρακτήρα του πρώην αεροδρομίου. Μόνο το συνολικό πρόταγμα για ακύρωση της ιδιωτικοποίησης και κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα, μόνο το συνολικό αίτημα για ανοιχτό ελεύθερο πάρκο υψηλού πρασίνου μπορεί να συναντήσει ευρύτερη λαϊκή αποδοχή και να υπερασπιστεί και όλες τις επιμέρους διεκδικήσεις που προκύπτουν. Κάνοντας συνεχώς βήματα προς τα πίσω, παρακαλώντας συνεχώς για κάποια αντισταθμιστικά οφέλη στο τέλος θα χάσουμε τα πάντα, θα μείνουν μόνο καζίνο, φράχτες και εμπορικά.

Το πρώην αεροδρόμιο πρέπει να είναι δημόσια έκταση. Πρέπει να ανήκει στο λαό και ο λαός πρέπει να έχει ουσιαστικό λόγο για το τι γίνεται εκεί. Δεν υπάρχει χρόνος για άλλες αυταπάτες. Να πάρουμε άμεσα ενωτικές, μαχητικές πρωτοβουλίες. Να αντισταθούμε σε αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί τόσο σημαντικό. Πρέπει όμως να βάλουμε και εμείς τον πήχη ψηλά, εκεί ακριβώς που τον έχει βάλει και ο αντίπαλος. Δε θα παλέψουμε για έναν όροφο πάνω ή κάτω από την Ακρόπολη, δε θα ζητήσουμε λιγότερους κουλοχέρηδες και περισσότερες ζαρντινιέρες. Το ζήτημα είναι μεγαλύτερο. Όλα τελικά καταλήγουν στο εξής απλό. Δε μπορούμε να δεχτούμε ότι η μοναδική ελπίδα να πάει η ζωή μας καλύτερα είναι να κάνουν περισσότερες business αυτοί που καθημερινά μας ρουφάνε το αίμα. Η ελπίδα βρίσκεται μόνο στους ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες που θα επαναφέρουν στο προσκήνιο τις λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα.

– Το πρώην αεροδρόμιο ανήκει στο λαό, είναι δημόσια περιουσία και δεν πωλείται. Ανατροπή των σχεδίων της εκποίησης και επιχειρηματικής εκμετάλλευσης της περιοχής. Αγωνιζόμαστε να ακυρωθεί  η πώληση του πρώην αεροδρομίου στο Λάτση.

– Να παραμείνει ο χώρος Δημόσιος και να γίνει χώρος υψηλού πρασίνου. Να μην χαθεί η τελευταία ευκαιρία στην Αττική για ένα πραγματικό πνεύμονα πρασίνου. Να κατοχυρωθεί άμεσα η ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στο χώρο του πρώην αεροδρομίου, στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και την παραλία του Αγίου Κοσμά και αυτό να είναι το μοναδικό καθεστώς λειτουργίας στο σύνολο του χώρου και των εγκαταστάσεων. Να ξηλωθούν τα κάγκελα και περίφραξη.

– Ενάντια στην οικοπεδοποίηση και οικιστική-οικοδομική «ανάπτυξη». Καμία νέα δόμηση – όχι άλλο τσιμέντο. Καμία εκχώρηση όλου ή τμήματος του χώρου σε ιδιώτες επιχειρηματίες για κανένα λόγο και με καμία μορφή. Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα – δε μας λείπουν τα καζίνο, τα mall, οι εμπορικές εκθέσεις. Το κράτος – κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό – να αναλάβει το κόστος για την κατασκευή και τη συντήρηση του πάρκου, χωρίς καμία αύξηση τελών και φορολογίας.