Σε συγκέντρωση στο 2ο Γυμνάσιο Αγίας Παρασκευής , μίλησε το απόγευμα της Κυριακής 19.03 ο Μάκης Μακρής , μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση:
Στη συγκέντρωση, χαιρετισμό απηύθυνε ο Γιάννης Αθανασίου , συνταξιούχος σιδηροδρομικός. Στην ομιλία του χαρακτηριστικά ανέφερε: «Eιδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους σιδηροδρόμους το 2017, που αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης».
Αναφερόταν στην καθυστέρηση εισαγωγής των σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων, σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Αυτή η καθυστέρηση, λέει, «μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην απροθυμία πολλών διαχειριστών υποδομής και σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να επενδύσουν σε εξοπλισμό, τόσο λόγω των δαπανών που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση, όσο και του ότι για πολλούς από αυτούς δεν στοιχειοθετείται επιχειρηματική σκοπιμότητα»!
Η εισαγωγή αυτών των συστημάτων «συνεπάγεται δαπανηρές επενδύσεις χωρίς να αποφέρει, γενικά, άμεσα οφέλη σε εκείνους που καλούνται να επωμιστούν το κόστος»!
Εμείς που δουλεύαμε στον σιδηρόδρομο νιώθουμε βαθιά θλίψη για τις χαμένες ανθρώπινες ζωές, κυρίως όμως νιώθουμε οργή για το προδιαγεγραμμένο και διαρκές έγκλημα. Δεν έφταιξε το βολικό κάθε φορά …«ανθρώπινο λάθος», που επαναλαμβάνουν διαρκώς οι κάθε λογής απολογητές της «απελευθέρωσης» των μεταφορών .Φταίει ότι οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις «έχουν άλλες προτεραιότητες και όχι την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών» .Κάλεσε, τέλος σε σύγκρουση με την πολιτική και το κράτος που αφήνουν απροστάτευτο τον λαό, επειδή προστατεύουν τα κέρδη των ομίλων, καθώς είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, αλλά και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Μάκης Μακρής, ο οποίος ανέφερε: «Με την είδηση του τραγικού εγκλήματος στα Τέμπη και στην προσπάθειά τους να κατευνάσουν τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των νέων και του λαού που πλημμύρισε τους δρόμους όλης της χώρας, η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του συστήματος, τα κανάλια τους, όλοι μαζί με ένα στόμα- μια φωνή κάνουν τα πάντα στην προσπάθεια να νοθεύσουν το πεντακάθαρο μήνυμα, τα συνθήματα και τα αιτήματα που βροντοφώναξαν εκατομμύρια στους δρόμους του αγώνα.
Τι μας λένε;
«Επιτέλους να γίνουμε χώρα της ΕΕ και όχι μπανανία».
Ας δούμε τι γίνεται στην Ε.Ε
2021: 1385 σιδηροδρομικά ατυχήματα με 680 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες στα κράτη μέλη ΕΕ. Τα 97 από αυτά από μετωπικές συγκρούσεις.
Βρετανία: διαρκείς κινητοποιήσεις συδηροδρομικών διεκδικώντας μέτρα ασφαλείας.
ΗΠΑ, το πρότυπο τους (και ειδικά του Βαρουφάκη…): 2 σιδηροδρομικά ατυχήματα κάθε δύο εβδομάδες.
Ιούνης 2021 – έκθεση Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: εξαιρούνται τα μέτρα ασφάλειας όταν είναι οικονομικά ασύμφορα για τις ιδιωτικές εταιρείες. Ποιος ψήφισε την έκθεση; ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ. ΚΚΕ κατά.
Κομισιόν: 22 Φλεβάρη, εξαίρεσε το σιδηροδρομικό δίκτυο Μάαστριχτ- Ααχεν από το σύστημα ασφάλειας, γιατί εκτίμησε πως η αναβάθμιση ασφάλειας του δικτύου είναι οικονομικά ασύμφορη.
Δεν είμαστε λοιπόν εξαίρεση. Είμαστε στην Ε.Ε., σε αυτή που η ζωή του λαού είναι κόστος και όφελος τα κέρδη των λίγων.
Τι άλλο μας λένε;
Μιλούν για καλή και κακή ιδιωτικοποίηση και προβάλλουν τους εαυτούς τους ο καθένας ως καλύτερους διαχειριστές. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να αθωώσουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, που κοστολογεί πολύ φθηνά την ανθρώπινη ζωή. Όλη η πείρα παλαιότερη και πρόσφατη αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει καλός και κακός καπιταλιστής, γιατί αυτό που καθορίζει την επιβίωσή του στον αδυσώπητο ανταγωνισμό είναι το κυνήγι του μέγιστου κέρδους. Αν σταματήσει κάποιος αυτό το κυνήγι τότε θα τον φάει η μαρμάγκα από τους ανταγωνιστές τους. Γι’ αυτό ο λύκος δεν πιάνεται φίλος. Όπου κριτήριο για την κίνηση της οικονομίας είναι το κέρδος η προστασία της ζωής των πολλών κινδυνεύει.
Άλλωστε το πρόβλημα δεν εκδηλώνεται μόνο στους σιδηροδρόμους. Αφορά όλα τα μέσα μεταφοράς (…)
Άφορά τα δημόσια κτήρια π.χ όταν διάφοροι δήμαρχοι κοκκορεύονται ότι γίνεται έλεγχος σε όλα τα σχολεία… Μόνο που αυτό που δε λένε είναι ότι ο λεγόμενος πρωτοβάθμιος έλεγχος είναι οπτικός. Δηλαδή, αν κάποιο σχολείο δε φαίνεται με το μάτι να γέρνει σαν τον πύργο της Πίζας, τότε όλα καλά…
Αφορά τα μέτρα αντιπλημμυρικής θωράκισης, Αφορά την ενέργεια και το νερό που τώρα προχωράει παραπέρα η ιδιωτικοποίησή του.. .Την υγεία του λαού με τους χιλιάδες νεκρούς στην πανδημία γιατί δε μπορούσαν να θιχτούν τα ακριβοπληρωμένα κρεβάτια των ΜΕΘ και τα κέρδη των κατά τα άλλα «ευεργετών» κλινικαρχών.
Τι άλλο μας λένε;
Το ζήτημα είναι να γίνει το κράτος ρυθμιστής των «κακώς κειμένων» γιατί το ίδιο το κράτος δεν έχει τάχα ιδιωτικά συμφέροντα.
Όσοι εμφανίζονται τώρα ως εγγυητές ενός κράτους που θα γίνει τάχα σωστός ρυθμιστής και προβάλλουν τους εαυτούς τους ως σωτήρες σηκώνοντας με θράσος το «ποτέ ξανά», το μόνο που θέλουν είναι να μην αμφισβητηθεί ο ίδιος ο πυρήνας και ο πραγματικός χαρακτήρας του αστικού κράτους. Ενός κράτους που ανεξάρτητα από το μηχανοδηγό του, διαρκώς κινείται στις ματωμένες ράγες του κέρδους των λίγων. Σε αυτό υποτάσσονται όλες οι λειτουργίες του, οι νόμοι, οι θεσμοί, η δήθεν ανεξάρτητη δικαιοσύνη και οι δήθεν ανεξάρτητες αρχές. Το κράτος αυτό είναι από τη φύση του εχθρικό, γιατί είναι το κράτος των καπιταλιστών, δεν αλλάζει, δε βελτιώνεται, μόνο ανατρέπεται από την αποφασισμένη εργατική- λαϊκή πάλη και δράση. Με αυτή τη δράση και κατεύθυνση μπορεί και πρέπει να μπει στη θέση του το κράτος των εργαζομένων, που θα απελευθερώσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που προσφέρουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας από τα δεσμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, θα εξασφαλίσει την πραγματική δημοκρατία των πολλών, κάνοντας στην άκρη μια και καλή τη μειοψηφία των εκμεταλλευτών (…)
Απάντηση στα διαρκή εγκλήματα προς όφελος του λαού και της νεολαίας δε μπορεί να δοθεί από διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις, που ξαναζεσταίνουν ξινισμένες σούπες με συνθήματα και θέσεις τύπου «να επανακρατικοποιηθούν τα πάντα», χωρίς να αλλάξει τίτοτε άλλο στην οικονομία και την εξουσία. Βέβαια, δε λένε π.χ. είναι φιλολαϊκό μέτρο ο κρατικός σιδηρόδρομος στη Μεγ. Βρετανία, εκεί που όπως λέγαμε οι εργαζόμενοι είναι σε μεγάλες κινητοποιήσεις. Ή οι κρατικοποιήσεις που κάνει η κυβέρνηση του Μακρόν στην edf;
Η προοπτική δε βρίσκεται απλά μέχρι εκεί που φτάνει το κοντόφθαλμο μάτι τέτοιων δυνάμεων όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ που προσφάτως συνέπραξε με το ΜεΡΑ αναβιώνοντας το ΣΥΡΙΖΑ Νο2, άλλες δυνάμεις που κινούνται στον αστερισμό των χρεωκοπημένων δήθε ριζοσπαστικών “μεταβατικών προγραμμάτων” λέγοντας ότι μπορεί να υπάρξει κάτι ενδιάμεσο ανάμεσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και το σοσιαλισμό. Και όταν κάνουμε αναφορά σε κοντόφθαλμο μάτι μιλάμε για συνθήματα που ρίχνουν αυτές οι δυνάμεις όπως το «να πέσει η κυβέρνηση του δολοφόνου Μητσοτάκη», που είναι πολύ πίσω από τα συνθήματα που κυριάρχησαν στις μεγάλες κινητοποιήσεις των ημερών, όπως “αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές» ή “το έγκλημα αυτό έχει ιστορία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία”.
Καλά, τον Μητσοτάκη μπορεί να τον φάνε και οι δικοί του εκεί στη ΝΔ, ακόμα και πριν τις εκλογές για να διευκολύνουν τα μαγειρέματα που γίνονται για ευρύτερες συναινέσεις, κυβερνήσεις συνεργασίας και ειδικού σκοπού.
Αυτό που χρειάζεται είναι να πέσει και η σημερινή και κάθε κυβέρνηση που υλοποιεί την εγκληματική πολιτική που λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή ως κόστος.
Αυτό που χρειάζεται είναι ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να βάλει τη σφραγίδα του σε αυτές, με την πάλη, τη δράση, την οργάνωσή του, τις πολιτικές του επιλογές.
Αυτό μπορεί να το κάνει δείχνοντας στην πράξη ότι δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ όπως και σε καμιά αστική κυβέρνηση, στα κόμματα που ευθύνονται για τις τραγωδίες και συνολικά έχουν χτίσει κομμάτι κομμάτι την ασφυκτική κατάσταση για το λαό.
Μπορεί να το κάνει εφόσον εμπιστευτεί τη δύναμη της οργανωμένης πάλης σε γραμμή σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος και τα κόμματα του κεφαλαίου. Δύναμη που έρχεται στην επιφάνεια από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της περιόδου.
Όμως σήμερα όλοι έχουμε πείρα.
Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, οι γυναίκες. Και πρέπει να κάνουμε λογαριασμό.
Να κρίνουμε ποιος μας έφερε στο άγχος, στην αγωνία του αύριο, στο μέτρημα και του τελευταίου ευρώ, κοροϊδεύοντάς μας μάλιστα με διάφορα pass και με μία αύξηση του κατώτερου μισθού που δεν καλύπτει ούτε καν την ακρίβεια, ενώ είναι λίγο πάνω από το βασικό του 2011. Να δούμε η πολιτική ποιού μας φέρνει στην αγωνία αν το παιδί μας θα φτάσει ζωντανό στη σχολή του, ή αν θα επιστρέψει από το σχολείο του.
Σήμερα πρέπει να γίνει λογαριασμός για όλα τα ζητήματα της ζωής μας. Ιδιαίτερα για τα ζητήματα του πολέμου, ειδικά τώρα που μπορεί να κλιμακωθεί επικίνδυνα και ενώ η χώρα μας είναι μπλεγμένη (…)
Αν κάνουμε καλό λογαριασμό θα δούμε ότι τους ζήσαμε να συμφωνούν σε πάρα πολλά. Με την πράσινη μετάβαση, το χρηματιστήριο ενέργειας, τις σκανδαλώδεις επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους και το λαό στην ενεργειακή φτώχεια, το ρεύμα και τα καύσιμα με απογειωμένες τιμές, στη φοροληστεία.
Τους ζήσαμε στις μεγάλες περικοπές στην υγεία, στην παιδεία, να συμφωνούν στην συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που απογειώνει τα κέρδη του δεύτερου και αδειάζει τις τσέπες των εργαζόμενων και των ταμείων τους.
Τους ζήσαμε και τους ζούμε και χθες και σήμερα να βγάζουν στο σφυρί τις λαϊκές κατοικίες με νόμους που ψήφισαν όλοι τους.
Όλα αυτά τι δείχνουν; Ότι όποια κυβέρνηση βγει θα είναι αντιλαϊκή. Οι βιολιτζήδες θα αλλάξουν αλλά ο χαβάς θα είναι ο ίδιος. Γι’ αυτό απορρίπτουν τις τροπολογίες που καταθέτουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και θα έδιναν μια ανάσα ανακούφισης στη σημερινή ασφυκτική κατάσταση για το λαό.
Στον λογαριασμό αυτό οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, οι επαγγελματίες, οι επιστήμονες, ο λαός να γράψουν:
Να πληρώσουν πολιτικά όλοι όσοι μας έχουν φτάσει ως εδώ, και αυτό μπορεί να γίνει με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό.
