Με τον τίτλο “Δολοφονημένοι νεκροί μιας τραγικής περιόδου ζητούν τον σεβασμό της Πολιτείας”, η Χριστίνα Σουλτανίδου, Συντονίστρια της Λαϊκής Ενότητας –Ανυπότακτης Αριστεράς Θεσσαλονίκης και πρώην βουλευτής, αναδεικνύει το θέμα της ανεύρεσης ομαδικού τάφου με σκελετούς εκτελεσμένων από το μετεμφυλιακό καθεστώς κομμουνιστών που ήταν φυλακισμένοι στις φυλακές του Γεντί Κουλέ και ζητά την ηθική μετά θάνατον ικανοποίηση τους, μέσω της ανάδειξης του χώρου αυτού ως μνημείο θυσίας και την συνέχιση των εκσκαφών για την ανεύρεση κι άλλων τυχόν σορών εκτελεσμένων. Παράλληλα, η Χρ. Σουλτανίδου καταγγέλλει τη στάση της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, η οποία με τη φράση “Δεν έχουν αρχαιολογικό ενδιαφέρον οι σκελετοί” διαπράττει τουλάχιστον ύβρι κατά των νεκρών, όπως την χαρακτηρίζει.
Να σημειωθεί ότι οι ανασκαφές στο σημείο συνεχίζονται χάρη στην επιμονή του Δημάρχου Νεάπολης – Συκεών και παρά την υβριστική για τους νεκρούς και τους συγγενείς των αδιαφορία της Πολιτείας.
Αναλυτικά, το άρθρο της Χριστίνας Σουλτανίδου έχει ως εξής:
Ανακάλυψη σκελετών στο Δήμο Νεάπολης-Συκεών
Δολοφονημένοι νεκροί μιας τραγικής περιόδου ζητούν τον σεβασμό της Πολιτείας
Χριστίνα Σουλτανίδου
Συντονίστρια της Λαϊκής Ενότητας –Α.Α. Θεσσαλονίκης
Απέναντι στο συνταρακτικό γεγονός της ανακάλυψης των 34 ανθρώπινων σκελετών που βρέθηκαν πίσω από το Γεντί Κουλέ, τις διαβόητες φυλακές του Επταπυργίου, σ΄ ένα χώρο ακατοίκητο μέχρι τη δεκαετία του 1960, όπου εκτελέστηκαν 400 περίπου καταδικασμένοι σε θάνατο αντάρτες του Δ.Σ.Ε. κατά την περίοδο του εμφυλίου, η κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος.
Οι σκελετοί, όπως διαβάσαμε σε όλα τα δημοσιεύματα, εντοπίστηκαν “γυμνοί, ξυπόλητοι, ο ένας δίπλα στον άλλον, όλοι με τη χαρακτηριστική οπή στο κρανίο από τη βολή της εκτέλεσης”, και οι ανασκαφές συνεχίζονται, χάρη στην επιμονή του Δημάρχου Νεάπολης-Συκεών, για την ανεύρεση όλων των σκελετών που υπάρχουν εκεί θαμμένοι.
Ποια ήταν όμως η αντίδραση της κυβέρνησης μπροστά στο συγκλονιστικό αυτό γεγονός;
Απόλυτη σιωπή.
Σαν να φυλάει ακόμη σκοπιές στη μαρτυρική πόλη, για να μη μπουν μέσα οι αντάρτες.
Πώς αλλιώς εξηγείται η αφωνία και η αναλγησία της, γι’ αυτά τα δεκαοκτάχρονα και εικοσάχρονα ηρωικά παιδιά, τα οποία «δικάστηκαν» σε δίκες με προκατασκευασμένες αποφάσεις, οι οποίες μάλιστα, όταν ήταν ομόφωνες, είχαν ως συνέπεια την εκτέλεσή τους την αμέσως επόμενη μέρα; Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν τους σεβάστηκαν ούτε νεκρούς, αφού, μετά την εκτέλεσή τους, τα πτώματά τους βεβηλώθηκαν με τη λεηλασία των ρούχων τους και όσων άλλων προσωπικών αντικειμένων είχαν επάνω τους, τα οποία έπρεπε να είχαν παραδοθεί στους οικείους τους. Και μετά πέταξαν τα πτώματά τους σε ομαδικό τάφο, που οι δικοί τους, παρά τις προσπάθειές τους, δεν έμαθαν ποτέ.
Ώσπου ήρθε η κα Μενδώνη, καταγόμενη από το ΠΑΣΟΚ, η οποία, συνεχίζοντας την πολιτική «παράδοση» στα δύσκολα τη βρώμικη δουλειά σ’ αυτόν τον τόπο να την αναλαμβάνουν συνήθως κυβερνήσεις πέραν της συντηρητικής παράταξης, «πήρε το θέμα πάνω της».
Εκστόμισε ύβρι στους νεκρούς και ασέβεια στην ιστορία της χώρας, την οποία υποτίθεται πως υπηρετεί. «Δεν έχουν αρχαιολογικό ενδιαφέρον οι σκελετοί»!! δήλωσε.
Προτεραιότητά της το αρχαιολογικό ενδιαφέρον, όπως άλλωστε διαπιστώσαμε με το τσιμέντωμα στην Ακρόπολη, τη δήλωσή της μετά την φωτιά στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, ότι «το να βλέπει λίγο κάτω και ο επισκέπτης το καμένο δεν είναι και κάτι τρομερό» και άλλα συναφή.
Όχι κα Μενδώνη. Οι σκελετοί αυτοί έχουν μέγιστο ιστορικό ενδιαφέρον, αφορούν την ιστορία μας (προφανώς στις χειρότερες στιγμές της αλλά αυτό δεν έχει σημασία) και συνεπώς ολόκληρη την κοινωνία, αφορούν τις προηγούμενες, τις επόμενες και μεθεπόμενες πολλές γενιές.
Για να διδασκόμαστε όλες τις τραγικές στιγμές της ιστορίας της πατρίδας μας, αλλά και να μαθαίνουμε ότι σ’ αυτό τον τόπο και μετά τις μέρες του εμφυλίου και της μετεμφυλιακής περιόδου, υπήρξαν και υπάρχουν ανάλγητοι πολιτικοί, που δε σεβάστηκαν και συνεχίζουν να μη σέβονται ούτε τους νεκρούς και τους βεβηλώνουν για μια ακόμη φορά, με την βλάσφημη αντίληψη “του μη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος”.
Το ερώτημα που τίθεται στην κυβέρνηση και στην “αρχαιολογικού ενδιαφέροντος” κα Υπουργό “Πολιτισμού”, και θα παραμείνει να τους κυνηγά σαν ερινύα, είναι:
«Γιατί δε σέβεστε ούτε σήμερα τους νεκρούς; Γιατί δεν αναλαμβάνετε ως Πολιτεία την ταυτοποίησή τους, γιατί δε φροντίζετε να ησυχάσουν σ’ ένα φυσιολογικό κοιμητήριο, ίσως και δίπλα σε εναπομείναντες συγγενείς τους;».
Η σημερινή στάση της κυβέρνησης της Ν.Δ. έρχεται να επιβεβαιώσει πόσο υποκριτική και σκόπιμη ήταν η ενέργεια της κυβέρνησης του πατέρα Μητσοτάκη, όταν το 1989-1990 αποφάσισε το κάψιμο των φακέλων των ηττημένων, μέσα στους οποίους σίγουρα θα βρίσκονταν και οι εκτελεσθέντες και συγγενείς τους μέχρι τρίτου βαθμού, κλείνοντας δήθεν τις πληγές του εμφυλίου. Για να υπάρξει, έλεγε, εθνική συμφιλίωση, με την ιστορία όμως να την «γράφουν οι νικητές», όπως τους βόλευε τότε και να την αποκρύπτουν ακόμη και σήμερα, μέσα από την ένοχη σιωπή, ίσως συνυπολογίζοντας και τους συνδαιτυμόνες τους, όπως ο Βορίδης με τα γνωστά τσεκούρια.
Η ελάχιστη υποχρέωση της επίσημης Πολιτείας, που δεν ξεπλένει ασφαλώς το έγκλημα που έγινε, είναι ένα μνημείο σεβασμού και αποκατάστασης των θυμάτων του εμφυλίου στο σημείο εύρεσης των σκελετών.
Κι εμείς θα τους αφήνουμε εκεί ένα λουλούδι και θα τους ψιθυρίζουμε ότι οι αγώνες κι ο άδικος θάνατός τους δεν ήταν μάταιοι, συνεχίζουμε, όπως και όσο μπορούμε, αλλά συνεχίζουμε, μέχρι τη νίκη.
