“Επιστολή προς τον ισραηλινό στρατό κατοχής“
Εγώ, ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και άνθρωπος του πολιτισμού της Παλαιστίνης, Γιούσρι Αλ-Γχουλ, πολίτης όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας σήμερα —αν όχι όλοι— επειδή σκοτώσατε τους μαχητές και τις οικογένειές τους.
Δεν εκτοπίστηκα στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας στο παρελθόν, ούτε θα εκτοπιστώ σήμερα. Θα μείνω σε ό,τι έχει απομείνει από το σπίτι μου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου έχει καταστραφεί, επειδή δεν μπορώ να περπατήσω απόσταση 40 χιλιομέτρων, καθώς δεν υπάρχουν μέσα μεταφοράς αφού καταστρέψατε τα αυτοκίνητα, τα λεωφορεία, τα φορτηγά, ακόμα και τα κάρα που σύρονται από ζώα.
Δεν μπορώ να κουβαλήσω δοχεία με νερό, τα έπιπλα του σπιτιού, τα βιβλία, τα ρούχα, τα στρώματα, τις κουβέρτες και λίγη τροφή για να ζήσω σε ανοιχτό χώρο κάτω από ουρανούς γεμάτους με τα αεροπλάνα σας που δεν διακρίνουν ανάμεσα σε παιδί και γυναίκα, και μετά να καθίσω να περιμένω τον θάνατό μου, όπως κάνετε κάθε μέρα σε εκατοντάδες ανθρώπους του λαού μου, με κάθε αποτρόπαιο τρόπο δολοφονίας — είτε με ελεύθερους σκοπευτές μπροστά από τις πύλες της αμερικανικής υπηρεσίας αρωγής (GHF), είτε με βομβαρδισμούς σε σπίτια αμάχων, είτε με πυρπολήσεις σκηνών, είτε με θάνατο κάτω από τα ερείπια.
Γι’ αυτό αποφάσισα να μείνω και να σταθώ όρθιος, παρά τα βλήματα πυροβολικού που ρίχνετε στα κεφάλια των αθώων στους δρόμους και στα σπίτια — ακόμη κι αν αυτό μου κοστίσει τη ζωή.
Δεν υπολογίζετε τη ζωή κανενός ανθρώπου εκτός από τη δική σας. Είστε γεμάτοι βαθύ μίσος για όλους τους άλλους ανθρώπους, ακόμη και για τους χριστιανούς αδελφούς μας και για άλλους. Η εβραϊκή θρησκεία, όπως και όλες οι άλλες πίστεις και θρησκείες, δεν έχει καμία σχέση μαζί σας.
Ίσως, αν είχαμε μια ισχυρή αραβική ενότητα και πραγματικούς αραβικούς στρατούς, ή λαούς με αξιοπρέπεια που θα αφουγκράζονταν τα φανερά σας όνειρα να ιδρύσετε το Μεγάλο Ισραήλ, να μην μπορούσατε να μας κάνετε όλα αυτά.
Αλλά στο πλευρό μας είναι μόνο ο Θεός και οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου…
Δεν θα εκτοπιστώ — κάντε ό,τι θέλετε.
