Μετά την προσφυγή του θιγόμενου στον Συνήγορο του Πολίτη ο θιγόμενος έμαθε ότι απομακρύνθηκε επειδή…διαμαρτυρήθηκε! Μεγάλα ερωτηματικά προξενεί επίσης η αφωνία του Περιφερειάρχη Αττικής, Νίκου Χαρδαλιά, για την υπόθεση.
Αναλυτικά, το ρεπορτάζ (πηγή: www.bankingnews.gr) έχει ως εξής:
Πρωτοφανές περιστατικό, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει ξανά, συνέβη στην Περιφέρεια Αττικής, στην οποία προΐσταται ο Νίκος Χαρδαλιάς, με απόλυση (μη ανανέωση σύμβασης) αναπήρου με 85% αναπηρία και μάλιστα μέσα από επιδοτούμενο πρόγραμμα της ΔΥΠΑ. Με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, προσελήφθησαν συνολικά στην Περιφέρεια 110 άτομα με αναπηρία.
Κατόπιν της λήξης της σύμβασης και ενώ το εν λόγω πρόγραμμα της ΔΥΠΑ παρατάθηκε, οι συμβάσεις εργασίας όλων των άλλων ωφελούμενων του προγράμματος ανανεώθηκαν από την Περιφέρεια Αττικής, στην περίπτωση του Ι.Γ, δεν συνέβη αυτό.
Υπέρ της παράτασης – ανανέωσης της συμβάσεως συνηγορούν με επιστολές τους η Ανεξάρτητη Αρχή Συνήγορος του Πολίτη (2 φορές, στις 15/7/2024 και 23/09/2024), ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής (ΣΥΠΑ), η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α. με Α.), καθώς και η ΔΥΠΑ, που ζήτησε διευκρινίσεις και διενήργησε και επιτόπιο έλεγχο.
Μετά την προσφυγή του θιγόμενου στον Συνήγορο του Πολίτη ο θιγόμενος έμαθε ότι απομακρύνθηκε επειδή διαμαρτυρήθηκε -μαζί με την σύζυγό του η οποία επίσης εργάζεται στην Περιφέρεια- για προσβλητική συμπεριφορά της προϊσταμένης της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Ωστόσο, σε διερεύνηση του ατομικού υπηρεσιακού φακέλου του, ο θιγόμενος, διαπίστωσε πως δεν προκύπτει κάποια αρνητική εισήγηση ως προς την ανανέωση της σύμβασής του.
Πολλά τα ερωτήματα και για την στάση του κ. Χαρδαλιά, στη συγκεκριμένη υπόθεση, καθώς ο θιγόμενος έχει προσφύγει με ασφαλιστικά μέτρα και ζητά την δικαίωσή του.
Περαιτέρω δε, είναι ασύνηθες και πρωτοφανές το περιστατικό να διώκεται ανάπηρος από υπηρεσία και μάλιστα ΑμεΑ, ο οποίος εργάζεται μέσω προγράμματος ανεργίας, το οποίο είναι επιδοτούμενο.
Είναι χαρακτηριστικό ακόμα ότι και ο Ν. 4443/2016, όπως ισχύει:
Απαγορεύεται κάθε μορφή διάκρισης λόγω, μεταξύ άλλων λόγων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης. Στο πλαίσιο της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης όταν ένα πρόσωπο υφίσταται, λόγω, μεταξύ άλλων λόγων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν της οποίας τυγχάνει, έτυχε ή θα ετύγχανε άλλο πρόσωπο, σε ανάλογη κατάσταση, αυτό νοείται ως «άμεση διάκριση».
