Τη χρήση τμήματος του δάσους του Βεΐκου ως χωματερή καταγγέλλει το ΚΚΕ υποστηρίζοντας πως οι εργολάβοι, που έχουν αναλάβει την υπογειοποίηση της Λ. Κύμης, πετούν σε αυτό τόνους μπαζών. Τονίζει ακόμα πως ένα κομμάτι του δασικού χώρου έχει μετατραπεί σε χωματόδρομο για να περνούν τα οχήματα της εταιρείας, ενώ στηλιτεύει τέλος την «αδιαφορία της δημοτικής αρχής του Δήμου Νέας Ιωνίας», που δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για αυτά.
Η σχετική ερώτηση του ΚΚΕ προς τον Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας:
Θέμα: Για την αποκατάσταση τμήματος του δάσους του Βέικου, το οποίο η ανεξέλεγκτη δράση εργολάβων έχει μετατρέψει σε χωματερή αποθέσεις τόνων μπαζών
Εδώ και πολλές μέρες σε τμήμα του δάσους στην περιοχή του Βέικου, το οποίο βρίσκεται μέσα στα όρια του Δήμου Ν. Ιωνίας, παρατηρείται το εξοργιστικό φαινόμενο της μεταφοράς τόνων μπάζων από την εταιρεία που έχει αναλάβει τα έργα της υπογειοποίησης της Λεωφόρου Κύμης.
Επιπλέον, για την κυκλοφορία των βαρέων οχημάτων της εταιρείας ένα τμήμα του δασικού χώρου έχει μετατραπεί σε χωματόδρομο, πνίγοντας στην κυριολεξία με χώμα ορισμένα από τα χαμηλότερα δέντρα.
Μάλιστα η έκταση αυτή, η οποία έχει μετατραπεί σε χωματερή απόρριψης μπαζών, είναι χαρακτηρισμένη ως αναδασωτέα.
Η δημοτική αρχή της Ν. Ιωνίας, αν και γνωρίζει την καταστροφή που συντελείται, αφού ούτως η άλλως δεν θα μπορούσε να δοθεί άδεια για εναπόθεση μπαζών σε αναδασωτέα περιοχή, αδιαφορεί και δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για να σταματήσει η καταστροφή του δάσους.
Δικαιολογημένη είναι η οργή και η αγανάκτηση των κατοίκων της Ν. Ιωνίας αλλά και των γύρω περιοχών οι οποίοι βλέπουν πως ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου της Αττικής αντί να προστατεύεται ως τόπος αναψυχής για το λαό έχει παραδοθεί στην ανέλεγκτη δράση των εργολάβων που καθημερινά τον καταστρέφουν.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός τι μέτρα προτίθεται να λάβει:
– Για να σταματήσει η καταστροφή της ανεκτίμητης αξίας του δάσους του Βέικου και για την αποκατάσταση του τμήματος που έχει μετατραπεί σε ανεξέλεγκτη χωματερή απόθεσης τόνων μπαζών.
– Για την αναβάθμιση και αξιοποίηση του δάσους ώστε να μπορεί να το απολαμβάνει αποκλειστικά δωρεάν η νεολαία και ο λαός της περιοχής, χωρίς τα φαινόμενα εγκατάλειψης και απαξίωσης των τελευταίων χρόνων.
