Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις καταστροφικές πυρκαγιές, την υποβάθμιση των μέτρων πρόληψης και πυροπροστασίας, τις κυβερνητικές ευθύνες και την ανάγκη προστασίας των δασών.
«Οι καταστροφικές πυρκαγιές σε Αττική, Κορινθία και Βοιωτία, με τραγικές συνέπειες για τη ζωή των ανθρώπων και το περιβάλλον, δεν είναι φυσικό φαινόμενο του καλοκαιριού αλλά αποτέλεσμα της ολέθριας αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και όλων των κυβερνήσεων, των αδηφάγων επιχειρηματικών και εργολαβικών συμφερόντων και της κλιματικής κρίσης που προκαλεί η κερδοσκοπία του κεφαλαίου.
Τα δάση που χάνονται, τα ζώα και τα σπίτια που καίγονται, τα χωράφια, οι αγροτικές και άλλες επαγγελματικές υποδομές, το φυσικό περιβάλλον που έγιναν παρανάλωμα σε Κουβαρά, Ανάβυσσο, Σαρωνίδα και αλλού στην Αν. Αττική, στο Λουτράκι, στο Καπαρέλλι Βοιωτίας και στα Δερβενοχώρια, θα είχαν σωθεί αν η ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν είχε υπονομεύσει την Πυροσβεστική και δεν είχε διαλύσει τη Δασική Υπηρεσία. Χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, χωρίς τα αναγκαία οχήματα, εξοπλισμό και υποδομή, δεν είναι σε θέση να οργανώσουν έγκαιρα την πυροπροστασία και έχουν τεράστιες δυσκολίες στην πυρόσβεση παρά τον ηρωικό αγώνα που δίνουν, με τη βοήθεια εργαζομένων των δημόσιων υπηρεσιών, αλλά και εθελοντών από την κοινωνία που αυτοοργανώνεται με αλληλεγγύη μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο.
Καμία αλλαγή στη χρήση γης στις καμένες δασικές περιοχές. Να προστατευθούν από τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα και κάθε είδους καταπατητές.
Η τραγική υποβάθμιση των μέτρων πρόληψης και πυροπροστασίας από τους δήμους και τις περιφέρειες δεν είναι απλά αποτέλεσμα αδυναμίας, ανευθυνότητας, ανικανότητας, αλλά η περιθωριοποίηση από τη λειτουργία τους οτιδήποτε δεν αφορά τη στήριξη του επιχειρηματικού κέρδους. Γι’ αυτό δεν διαθέτουν ούτε το ανάλογο προσωπικό ούτε υποδομές ούτε χρηματικούς πόρους.
Είναι εξάλλου σταθερή επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να υποβαθμίζει εκβιαστικά τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες μέχρι να αναγκάσει την κοινωνία να αποδεχτεί την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους. Φάνηκε πόσο δίκιο είχαν οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία και τα σωματεία που προειδοποιούσαν ότι η ανάθεση καθηκόντων του ΕΚΑΒ σε πυροσβέστες θα είναι σε βάρος των καθηκόντων τους!
Το κεφάλαιο, εργολαβικό, τουριστικό, «πράσινο», βλέπει τα καμένα σαν ευκαιρία για «επενδύσεις» και κάνει τον τόπο αβίωτο για να αυξήσει τα κέρδη του. Ταυτόχρονα η δίψα για το κέρδος προκαλεί την κλιματική κρίση που κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια κάνει όλο και μεγαλύτερο τον κίνδυνο να ξεσπάσουν πυρκαγιές και μάλιστα με χειρότερες συνέπειες, αφήνοντας πίσω τους ρημαγμένο τοπίο.
Είναι η ώρα της συλλογικής και οργανωμένης διεκδίκησης και του αγώνα για να στηριχτεί η προσπάθεια να σβήσει η φωτιά, να βοηθηθούν οι πυρόπληκτοι, να σωθεί ό,τι είναι δυνατό από δάση, σπίτια, καλλιέργειες και υποδομές.
Είναι ώρα της κινητοποίησης για να απαιτήσουμε
· Πλήρη και άμεση αποζημίωση όλων των πληγέντων, των καταστροφών σε αγροτική και ζωϊκή παραγωγή. Άμεση ενίσχυση από το κράτος για όσο διαρκούν οι συνέπειες των καταστροφών. Επέκταση των μέτρων στους πυρόπληκτους των προηγούμενων ετών.
· Άμεσα μέτρα αναδιοργάνωσης της πυροπροστασίας. Η πυροπροστασία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί. Άμεση ανασυγκρότηση της δασικής υπηρεσίας και πέρασμα της δασοπυρόσβεσης στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και όχι στο “προστασίας του πολίτη”. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην πυροσβεστική υπηρεσία και στις δασικές υπηρεσίες. Ανανέωση του εξοπλισμού της πυροσβεστικής, ειδικά σε οχήματα.
· Δαπάνες για την πυροπροστασία και τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για την επιδότηση της «πράσινης βιομηχανίας» και τα αιματηρά πλεονάσματα και τους εξοπλισμούς. Να σταματήσει το τσεκούρωμα στις δαπάνες για την πυροπροστασία στο όνομα της δημοσιονομικής “πειθαρχίας” και των περιορισμών της ΕΕ.
· Ολοκληρωμένη διαχείριση και συνολική προστασία των δασών, με αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για έργα πρόληψης και πυροπροστασίας. Ενιαίος Φορέας Δασοπυρόσβεσης-Δασοπροστασίας με έμφαση στην πρόληψη.
· Καμία αλλαγή στη χρήση γης στις καμένες δασικές περιοχές. Να προστατευθούν από τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα και κάθε είδους καταπατητές. Προγράμματα αναδάσωσης όπου απαιτείται από το δημόσιο με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Να καταργηθεί ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος Χατζηδάκη.»