Ανακοίνωση για την 52η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου εξέδωσε η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά. “Το Πολυτεχνείο Ζει στους Αγώνες για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – Ειρήνη”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του κόμματος που καλεί τα μέλη και τους φίλους του σε μαζική συμμετοχή στις εκδηλώσεις μνήμης και τη μεγάλη πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του γραφείου τύπου της Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτης Αριστεράς έχει ως εξής:
Η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά συμμετέχει και φέτος στον τριήμερο εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και καλεί όλο το λαό να στηρίξει μαζικά τις εκδηλώσεις μνήμης, που θα κορυφωθούν με τη μεγαλειώδη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία της 17ης Νοέμβρη.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σηματοδότησε μία κορυφαία στιγμή για το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Μία στιγμή κατά την οποία ο λαός και η νεολαία βγήκαν στο προσκήνιο, αψηφώντας την τρομοκρατία της χούντας και τους ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές στα κτήρια πέριξ του Πολυτεχνείου και δίνοντας το αίμα τους στις πύλες του Πολυτεχνείου για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Ήταν ο λαός που αψήφησε το μόνιμο «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», που δεν ενέδωσε στα κενά γράμματα της «φιλελευθεροποίησης», που έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην κατάρρευση του χουντικού καθεστώτος ύστερα από την τραγωδία και το έγκλημα της Κύπρου που ενορχηστρώθηκε από τη χούντα και τον ιμπεριαλισμό. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η οποία έθεσε τα θεμέλια για τις κατακτήσεις της Μεταπολίτευσης στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, στις δημοκρατικές ελευθερίες και σε κάθε είδους προοδευτική τομή μετά την πτώση της χούντας, συνεχίζει, 52 χρόνια μετά, να εμπνέει τους σημερινούς αγώνες, όπως και θα συνεχίσει να εμπνέει τους αγώνες του μέλλοντος.
Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έρχεται σε μία συγκυρία η οποία μας υπενθυμίζει ότι τα αιτήματα για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία είναι, για άλλη μία φορά, επίκαιρα και αναγκαία. Πόσω, μάλλον, όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει εξαπολύσει μία εκστρατεία αναίρεσης κάθε λαϊκής κατάκτησης της Μεταπολίτευσης. Από τη θεσμοθέτηση της 13ωρης εργασίας μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις και από την καλπάζουσα ακρίβεια μέχρι τη βία και την καταστολή της νεολαίας, η Νέα Δημοκρατία θέτει υπό αμφισβήτηση όλα όσα μπόρεσε να πετύχει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Αντί για «ψωμί», η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει γη και ύδωρ στα καρτέλ ενέργειας, φτωχοποιεί τον λαό, ξεπουλά και διαλύει την υγεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, με το μόνο της μέλημα είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των funds και των τραπεζών ώστε να μπορούν να υφαρπάζουν πιο εύκολα τη λαϊκή περιουσία. Αντί για «παιδεία», η κυβέρνηση επιλέγει να διαγράψει 290.000 φοιτητές από τα ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ, ταυτόχρονα, θεσμοθετεί νέο πειθαρχικό κώδικα ενάντια στους φοιτητές και δεν διστάζει να εξαπολύσει ωμή βία και καταστολή απέναντί τους. Αντί για «ελευθερία», η κυβέρνηση προχωρά εκδικητικά σε απαγορεύσεις συγκεντρώσεων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών που, εδώ και δύο χρόνια, ακόμα αναζητούν τη δικαίωσή τους αλλά και απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών που θέλουν να διαδηλώσουν, την ίδια ώρα που η αστυνομική βία και καταστολή δίνει και παίρνει.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να παραμένει προσδεδεμένη στο ιμπεριαλιστικό άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τη χώρα σε μία τεράστια αμερικανική βάση, ενώ δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να στηρίζει το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, την ώρα που εκείνο διεξήγαγε την επιχείρηση γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, αλλά και συνέβαλλε στην ευρύτερη αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής. Είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η απεμπλοκή της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και η διακοπή κάθε συνεργασίας με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, για μια ανεξάρτητη και φιλειρηνική πορεία για τη χώρα μας.
Η αναγκαιότητα για μαζική αντιπολίτευση απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης να είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Αυτή την αντιπολίτευση δεν μπορεί να την ασκήσει ούτε το ΠΑΣΟΚ, που λειτουργεί ως συμπλήρωμα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη και οι θέσεις του ταυτίζονται εν πολλοίς με εκείνες της Νέας Δημοκρατίας, ούτε, φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει, πλέον, εξαϋλωθεί λόγω του τυχοδιωκτισμού του και της παγίωσης της μνημονιακής του μετάλλαξης. Ακόμα περισσότερο, αυτή την αντιπολίτευση δεν μπορεί να την ασκήσει ούτε η ακροδεξιά, η οποία συμπλέει αλλά και υπερθεματίζει τις αυταρχικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, ενώ στηρίζει μέχρι κεραίας την πολιτική που οδηγεί τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Απέναντι σε όλα αυτά, ένας δρόμος υπάρχει: ο δρόμος του αγώνα, ο δρόμος της ενότητας, ο δρόμος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι οι ιστορικές παλλαϊκές συγκεντρώσεις για δικαιοσύνη, ενάντια στη συγκάλυψη των ευθυνών της κυβέρνησης στα Τέμπη, που συντάραξαν την πολιτική σκηνή. Οι απεργίες ενάντια στη σύγχρονη δουλεία της 13ωρης εργασίας που υπερασπίζονται τα λαϊκά κεκτημένα, την ευημερία του ελληνικού λαού. Είναι οι αγώνες του λαού που υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στη διαδήλωση απέναντι στη βία και στην καταστολή. Είναι οι αγώνες της νεολαίας που παλεύει ενάντια στη διάλυση της προοπτικής της, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στις διαγραφές φοιτητών, στον αυταρχισμό και στα πειθαρχικά μέτρα. Είναι οι αγώνες του λαού που βγήκε στο δρόμο απέναντι στη γενοκτονία και στη σφαγή στη Γάζα, για την απεμπλοκή της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, για την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών. Οι αγώνες αυτοί πιάνουν το νήμα από εκεί που το άφησε η μεγαλειώδης εξέγερση του Πολυτεχνείου και μας δίνουν ελπίδα, προκαλώντας σημαντική φθορά στην κυνική κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είναι αναγκαία η συσπείρωση των δυνάμεων του αγώνα, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς που έχουν βγει μπροστά σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, για να αντιπαρατάξουμε μια μαζική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση. Η Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά, στην οποία συμμετέχει και η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά, έχει συμβάλλει αποφασιστικά σε κάθε τέτοια προσπάθεια συσπείρωσης. Δεν έχουμε, όμως, την πολυτέλεια να εφησυχάσουμε. Ο χώρος της αγωνιστικής, ριζοσπαστικής, ανυπότακτης Αριστεράς οφείλει να συσπειρωθεί ακόμα περισσότερο και να δώσει φωνή στις λαϊκές τάξεις, στη νεολαία, στα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας που ασφυκτιούν από την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Υπάρχουν πολλά περισσότερα που πρέπει να κάνουμε για την ενότητα των δυνάμεων του αγώνα, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και είναι χρέος μας να τα κάνουμε.
52 χρόνια μετά τη μεγαλειώδη εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα αιτήματα για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» παραμένουν επίκαιρα και ζωντανά. Αν μας έμαθε κάτι η εξέγερση του Πολυτεχνείου, αυτό είναι ότι κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος όσο ο λαός βγαίνει μπροστά, ενωτικά και ανυποχώρητα, να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας υπόσχονται, δίνουμε όρκο για τη δουλειά, τα δικαιώματα, την ειρήνη και την ελευθερία: Όρκο στο Νοέμβρη, χρέος στη ζωή, να φύγουνε οι βάσεις και οι Αμερικανοί!
Όλοι και όλες στον εορτασμό του Πολυτεχνείου και την παλλαϊκή – αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση της 17 Νοέμβρη.
