Στην Πούντα Ζέζα, στη Λαυρεωτική, σε έναν μικρό κολπίσκο δυτικά του μεγάλου κόλπου και κοντά στον αρχαιολογικό χώρο των αρχαίων καμίνων, παρατηρήθηκε σοβαρό πρόβλημα διάβρωσης του εδάφους.
Η ακτογραμμή υποχωρούσε σταδιακά, δημιουργώντας επικίνδυνο κενό κάτω από τον παραλιακό δρόμο – μια κατάσταση που, αν έμενε χωρίς παρέμβαση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση του οδοστρώματος και να θέσει σε κίνδυνο κατοικίες και, σε ακραίο σενάριο, ανθρώπινες ζωές.
Με βάση αυτά τα δεδομένα ο Δήμος Λαυρεωτικής προχώρησε σε στοχευμένα έργα θωράκισης, τα οποία περιλάμβαναν:
- ενίσχυση του υπεδάφους με ειδικές τσιμεντενέσεις,
- κατασκευή λιθοδομής με φυσικό πέτρωμα της περιοχής,
- τοποθέτηση προστατευτικού κιγκλιδώματος για πεζούς και οχήματα.
