Από το γραφείο τύπου της Λαϊκής Ενότητας εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

          Σύμφωνα με δημοσιεύματα των οικονομικών εντύπων το μπαράζ των ανατιμήσεων σε βασικά είδη διατροφής και άλλα καταναλωτικά προϊόντα δεν έχει τελειωμό αφού τον Σεπτέμβρη προβλέπεται να υπάρξει ένα νέο κύμα αυξήσεων μειώνοντας περαιτέρω την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων.

          Σύμφωνα με το ημοσίευμα της Ναυτεμπορικής και πληροφορίες που φτάνουν από τις επιχειρήσεις, «τα ποσοστά τις αυξήσεις που θα έρθουν από Σεπτέμβριο διαμορφώνονται ως εξής: Κονσέρβες +15%, καλλυντικά +25%, γαλακτοκομικά +12%, μαργαρίνες +20%, αλλαντικά +10%, βαφές μαλλιών +20%, παγωτά +5%, απορρυπαντικά +15%, προϊόντα περιποίησης προσώπου +28%, προϊόντα γυναικείας φροντίδας +18% και γλυκίσματα μπισκότα +20%.»

          Σε αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ , τις αυξήσεις στις τιμές κατά 27,3% στα βρώσιμα έλαια (περιλαμβανομένου και του ελαιόλαδου) και τα λίπη, 16,7% στις τιμές των κρεάτων και των δημητριακών, 16,4 % στα αυγά και τα γαλακτοκομικά, 13,4% στα λαχανικά, 11,4% στη ζάχαρη, τον καφέ και το τσάι. Μικρότερες, αλλά σημαντικές αυξήσεις καταγράφονται στα λοιπά τρόφιμα κατά 9,3%, τις σοκολάτες κατά 5,3% και τα ψάρια κατά 3,6% καθώς και τις δυσθεώρητες ανατιμήσεις σε καύσιμα και ενέργεια από 50 – 70%.

         Μπορεί βεβαίως η ΕΛΣΤΑΤ να μιλάει για αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ) γύρω στο 12% όμως η πραγματικότητα για τη λαϊκή οικογένεια και το καλάθι της νοικοκυράς είναι διαφορετική επειδή η ΕΛΣΤΑΤ καθορίζει τον ΔΤΚ συνυπολογίζοντας στις μετρήσεις των ειδών που είναι αμφίβολα αν αποτελούν προτεραιότητα. για ένα μεγάλο μέρος του λαού. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τις τεράστιες ανατιμήσεις στα ενοίκια των κατοικιών που κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα.

         Παρά την έκρηξη της ακρίβειας, η κυβέρνηση περιορίζεται σε αποσπασματικά επιδόματα, μεταθέτει την περιορισμένη αύξηση του βασικού μισθού και των συντάξεων για το 2023, επιμένει στην πολιτική των κυρώσεων απέναντι στη Ρωσία, πριμοδοτεί τις ληστρικές εταιρίες παροχής και εμπορίας του ηλεκτρικού ρεύματος και αρνείται να πάρει. μέτρα αντιμετώπισης αυτής της λαίλαπας.

        Αυτή η κατάσταση απαιτεί μια άλλη εναλλακτική πολιτική που ξεφεύγει από τις πολιτικές του αστικού με στόχο την προστασία του λαού και των δικαιωμάτων του.

        Μια πολιτική που θα βγει έξω από το ευρωνατοϊκό πλαίσιο, θα σταματήσει το εμπάργκο και θα αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία προκειμένου να διασφαλίσει την ενεργειακή βιομηχανία σε προσιτές τιμές, θα αυξήσει θεαματικά τους μισθούς και τις συντάξεις, θα λάβει μέτρα ελέγχου των τιμών, υπό τον έλεγχο των επιχειρήσεων ενέργειας και θα κάνει τους πόρους που κατευθύνονται σήμερα για τους νατοϊκούς εξοπλισμούς για να δείτε κοινωνικά μέτρα και πολιτικές.

       Μια μπορεί να δώσει απαντήσεις που ζητά ο λαός και αποτελεί την προμετωπίδα των διεκδικήσεων μας τέτοια πολιτική απέναντι στη σημερινή ζωή πραγματικότητα.