Άμεσα να κληθεί στη Βουλή ο αρμόδιος υπουργός να δώσει εξηγήσεις,ζητάει η επικεφαλής της Παράταξης “Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή” – Ανακοίνωση του γραφείου τύπου
Από το γραφείο τύπου της Δημοτικής Παράταξης “Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή” εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
Στα τέσσερα μόλις χιλιόμετρα απόσταση από την περιοχή Νταού Πεντέλης που μόλις προχθές κάηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους, βρίσκεται το μοναδικό εντός λεκανοπεδίου Δάσος Συγγρού στο Μαρούσι, το οποίο κινδυνεύει άμεσα με πέραν του ενός τρόπους.
Αυτό δεν το καταγγέλλει η αντιπολίτευση του Δήμου Αμαρουσίου, ούτε κάποια υπερευαίσθητη ομάδα κατοίκων της περιοχής που τυχόν υπερβάλλει.
Το έχει καταγγείλει με δημόσια επιστολή του εδώ και δέκα ημέρες το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών (ΙΓΕ) που έχει την ευθύνη διαχείρισης του δάσους, κ. Στέφανος Τσιπουράκης, που συμβαίνει να είναι Αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας [δηλαδή ο αρμόδιος από πλευράς Δήμου για την υποστήριξη της προστασίας του Δάσους με εθελοντές και πυροσβεστικά μέσα] και Δημόσιας Υγείας του Δήμου Αμαρουσίου, ο οποίος είναι και Α’ Αναπληρωτής του Δημάρχου Αμαρουσίου, κ. Αμπατζόγλου, δηλαδή το δεξί του χέρι, ο δεύτερος στη σειρά της δημοτικής αρχής.
Να προσθέσουμε ότι ο κ. Τσιπουράκης, όπως και ο κ. Αμπατζόγλου είναι παλιά και επίλεκτα στελέχη της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας στα βόρεια προάστια, γι’ αυτό ο μεν πρώτος διορίστηκε από τον τότε Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Μ. Βορίδη (σ.σ.: το ΙΓΕ είναι κρατικός φορέας που υπάγεται στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης) στην θέση του μέλους του Δ.Σ. ΙΓΕ με την εκλογή της ΝΔ το 2019, ενώ ο δεύτερος διορίστηκε από την ηγεσία του κόμματος επικεφαλής υποψήφιος του εκλογικού συνδυασμού που έχει το χρίσμα της ΝΔ στο Μαρούσι από το 2019, παρά του ότι δεν είχε καμία απολύτως προηγούμενη ανάμειξη στα κοινά της πόλης.
Ομοίως διορισμένος από την ηγεσία της ΝΔ και του κυβερνώντος κόμματος είναι και ο Πρόεδρος του ΙΓΕ, κ. Διονύσης Κυριακόπουλος. Εναντίον του στρέφει τις κατηγορίες το μέλος του Δ.Σ. του ΙΓΕ, κ. Στ. Τσιπουράκης. Μάλιστα, του αποδίδει πολύ σοβαρές κατηγορίες, όπως της κακοδιαχείρισης (σ.σ.: το ΙΓΕ έχει δικό του προϋπολογισμό), αλλά και ότι με ενέργειες του ο Πρόεδρος έχει θέσει σε κίνδυνο την νομική υπόσταση του Δάσους Συγγρού!!! Δηλαδή, ότι κινδυνεύει ο δασικός του χαρακτήρας;
Επειδή:
1) Μέχρι σήμερα, ούτε ο Αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας και μέλος του ΙΓΕ, κ. Τσιπουράκης, έχει ανακαλέσει τις βαρύτατες κατηγορίες του, τις οποίες έχει αποστείλει στον πολιτικό προϊστάμενο του Προέδρου του ΙΓΕ, Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Γεωργαντά, και μάλιστα, με το αίτημα αντικατάστασης του νυν Προέδρου του ΙΓΕ,
2) Μέχρι σήμερα, ο Πρόεδρος του ΙΓΕ, κ. Δ. Κυριακόπουλος, παρά του ότι του έχει ζητηθεί να παρέχει δημόσια απαντήσεις και εξηγήσεις, αρνείται να το κάνει,
3) Μέχρι σήμερα, ο Δήμαρχος Αμαρουσίου, κ. Θ. Αμπατζόγλου, δεν έχει ζητήσει από τον κ. Στ. Τσιπουράκη να ανακαλέσει ή να δώσει εξηγήσει ή να παραιτηθεί,
4) Μέχρι σήμερα, ο αρμόδιος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Γ. Γεωργαντάς, εν έχει πάρει καμία απολύτως θέση πάνω στο θέμα, θα έλεγε κανείς αδιαφορεί,
Ζητάμε:
α) οι βουλευτές του Β1 εκλογικού τομέα της Αττικής να ασκήσουν το ταχύτερο δυνατόν τον σχετικό κοινοβουλευτικό έλεγχο στον Υπουργό κ. Γ. Γεωργαντά, για το τόσο σοβαρό θέμα καταγγελίας κακοδιαχείρισης σε κρατικό φορέα και έκθεσης σε κινδύνους (θεσμικό καθεστώς, εμπρησμός κλπ) δάσους,
β) ο αρμόδιος Εισαγγελέας (σ.σ.: στον οποίο/-α θα καταθέτουμε την επιστολή Τσιπουράκη, ως αναφορά) να ασκήσει τον σχετικό έλεγχο,
γ) τόσο ο Πρόεδρος του ΙΓΕ, όσο και ο Αντιδήμαρχος κ. Τσιπουράκης, να ενημερώσουν απολύτως και άμεσα τις πολίτιδες και τους πολίτες των βορείων προαστίων με λεπτομέρειες για τα θέματα που εκτίθενται στην καταγγελία Τσιπουράκη, και να παραιτηθούν (είτε ο ένας, είτε ο άλλος, είτε και οι δύο) άμεσα από το Δ.Σ. του ΙΓΕ, αφού είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν πλέον να έχουν την συνεργασία που απαιτείται για να διαχειρίζονται με σωστές αποφάσεις το ΙΓΕ και το Δάσος Συγγρού.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Όταν γράφουμε για το Δάσος Συγγρού, από την μία πλευρά: μιλάμε για φυσικό πνεύμονα με έκταση 1000 και πλέον στρεμμάτων. Είναι κληροδότημα στο Ελληνικό Κράτος, δηλαδή κάθε πολίτιδα και πολίτης πρέπει να το χαίρεται, να το προστατεύει και έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για την ασφάλεια του και να συμμετέχει σ’ αυτήν. Κάθε ημέρα το επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι για την υγεία τους και την ψυχαγωγία τους από το σύνολο των βορείων προαστίων και αποτελεί γι’ αυτούς/-ες πολύτιμο και αναντικατάστατο πόρο ζωής.
Από την άλλη πλευρά: το Δάσος Συγγρού από δεκαετίες πολλές φορές έχει μπει στο “μάτι” μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων για παντοειδείς “αξιοποιήσεις” για το καλό της τσέπης τους. Από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων για να γίνει κλειστός, ξενοδοχο-ψυχαγωγικός χώρος πολυτελείας [πρόταση στελεχών ηγεσιών ΠΑΣΟΚ, ΝΔ], …μέχρι την εποχή της πρότασης να δημιουργηθεί συνεργασία (cluster) ιδιωτών και δημοσίου για την εκμετάλλευσή του ως κέντρου τουρισμού!!! [πρόταση στελεχών πλησίον ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ].
Όχι τυχαία, τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έχει γίνει στόχος εμπρηστών. Μάλιστα, το μεγαλύτερο πλήγμα από εμπρηστική δραστηριότητα ιστορικά, το δέχτηκε παράλληλα με εμπρησμό στην Πεντέλη.
Όχι τυχαία, από το 2019 ξαναξεκίνησαν πράξεις αλλοίωσης της λειτουργίας και της κατάστασης του Δάσους Συγγρού: α) άρχισαν να κλείνουν οι πόρτες του Δάσους στο κοινό, με σκοπό να αρχίσει να διαδίδεται στους πολίτες το αφήγημα και η συνήθεια αποδοχής ότι δεν είναι δημόσια δασική έκταση, αλλά ιδιωτικό κτήμα που κλείνει και ανοίγει, ανάλογα με την βούληση κάποιου ιδιοκτήτη η μισθωτή, β) άρχισαν να τοποθετούνται μόνιμες, βαρέος τύπου εγκαταστάσεις σε αναδασωτέους χώρους της δασικής έκτασης, ακριβώς για να δημιουργηθεί η κατασκευή του αφηγήματος του κτήματος, αντί να αποκατασταθεί το δάσος, όπου έχει πληγεί από προηγούμενες φωτιές.
Όχι τυχαία, πρόσφατα ξεκίνησαν να κυκλοφορούν στην περιοχή των βορείων προαστίων ψευδοεπιστημονικά/επιστημονικοφανή κείμενα που προσπαθούν να διαδώσουν το ανυπόστατο από κάθε πλευρά αφήγημα ότι τάχα, το Δάσος Συγγρού, δεν είναι αυτό που βλέπουμε, αυτό που γνώρισαν οι γιαγιάδες και παππούδες των παππούδων και γιαγιάδων μας, ..αλλά είναι ένα ιδιωτικό κτήμα. Αυτό σημαίνει προλείανση του εδάφους για αλλαγή χρήσεων στο Δάσος με σκοπούμενη άρση του χαρακτήρα του ως δασικού και έτσι, διάπλατο άνοιγμα στην δυνατότητα παρέμβασης και εισόδου ιδιωτικών επιχειρήσεων σ’ αυτό με την επικούρεια πρόθυμων κυβερνήσεων στις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων.
Όχι τυχαία, πρόσφατα εισήχθη για νομοθέτηση η δυνατότητα εμπορικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες των δασών των Πανεπιστημίων. Το γεγονός είμαστε υποχρεωμένες/-οι να το εκλάβουμε ως προμήνυμα αντίστοιχου κινδύνου για το Δάσος Συγγρού, αφού το καθεστώς διαχείρισης του Δάσους Συγγρού είναι εξόχως συγγενές.
