Σε ηλικία μόλις 40 ετών πέθανε ο Χάρης Μπελτεγρής, γραμματέας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Βορείων Προαστίων μετά από μάχη που έδινε με την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε το τελευταίο διάστημα.
Ο ίδιος είχε διετελέσει γραμματέας της ΠΑΣΠ Πολυτεχνείου καθώς και στέλεχος της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ.
Η κηδεία του Χάρη Μπελτεγρή θα γίνει αύριο Μεγάλη Τετάρτη 1η Μαΐου στις 17.00 στο Κοιμητήριο του Χαλανδρίου.
Η οικογένεια επιθυμεί να μην σταλούν στεφάνια αλλά να γίνουν καταθέσεις στον Σύλλογο Φλόγα για τα παιδιά με νεοπλασματική ασθένεια.
Μ. Ψυχάλης: Παράδειγμα σπάνιου ανθρώπου ο Χάρης
Ο Χάρης Μπελτεγρής ήταν στενός προσωπικός φίλος του Δημάρχου Λυκόβρυσης – Πεύκης, Μάριου Ψυχάλη, ο οποίος τον αποχαιρέτησε με το παρακάτω μήνυμα:
«Σήμερα έφυγε από κοντά μας ένας μοναδικός άνθρωπος, που έδωσε και αυτή την προσωπική του μάχη μέχρι και την τελευταία στιγμή με σπάνια αξιοπρέπεια.
Ο Χάρης για εμένα είναι ένα παράδειγμα σπάνιου ανθρώπου που επηρέασε μόνο θετικά όσους ήταν τυχεροί να τον γνωρίσουν.
Χάρη σε ευχαριστώ για την τύχη που είχα να βρεθώ κοντά σου.
Χάρη καλό ταξίδι!»
Π. Χρηστίδης: Μπορούσε να πετύχει ότι έβαζε στο μυαλό του
Συγκινητική ήταν και η ανάρτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Παύλου Χρηστίδη, που συμπορεύτηκε για χρόνια με τον Χάρη Μπελτεγρή. Συγκεκριμένα έγραψε:
«Έχουν περάσει, σχεδόν, 20 χρόνια.
Συστήθηκες σε όλους μας, ως Γραμματεας της ΠΑΣΠ Πολυτεχνείου, αλλά κυρίως ως ο αεικίνητος Χαρης, που ήθελε να ρωτάει και να μαθαίνει, να εξελίσσεται και να είναι ο καλύτερος. Ενα παιδί-θαύμα.
Τι να ξεχωρίσω σε αυτά τα 20 χρόνια;
Ποιες στιγμές; Ποιους ανθρώπους; Τις διακοπές στην Κρήτη, στα χρόνια της αθωότητας; τα ραντεβού στον Άγιο Θωμά; Τα ξενύχτια; Τις ομάδες; Το συνέδριο του 07; τη συνδιάσκεψη του 08; τις συζητήσεις για το συνέδριο της Νεολαίας του 13; τα όνειρα μετά την Σαουδικη Αραβια και την Αγγλία; Την Επίδαυρο; Τους αγαπημένους σου πολυτεχνίτες της Θεσσαλονίκης; Τα λόγια σου πριν τις εκλογές του 23;
Ο Χαρης Μπελτεγρης ήταν ο πιο οξυδερκής παίχτης της γενιάς μας. Μπορούσε να πετύχει ότι έβαζε στο μυαλό του, μπορούσε να πείσει όποιον ήθελε, να φτιάξει ομάδες, να κερδίσει μάχες, να μας κοιτάξει με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο και μετά να κλείσει την πόρτα και να εξαφανιστεί, ικανοποιημένος για όσα πέτυχε. Και τότε ξεκινούσε να επεξεργάζεται την επόμενη νίκη του, την επόμενη ανατροπή.
Βουνό μου, παιχταρα μου, λιοντάρι, καλύτερε σ´ ευχαριστώ πολύ για όλα.
Καλό ταξίδι εκεί ψηλά.
Θα μας λείψεις πολύ και περισσότερο στην Καίτη σου, τον Άρη, τον Κώστα.
Δόξα και τιμή.»
