Από τη Δημοτική Παράταξη “Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή” εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
Στις 8 Οκτωβρίου 2023 θα διεξαχθούν οι δημοτικές εκλογές. Και έτσι η πόλη γέμισε για ακόμα μια φορά από illustration φυλλάδια με φωτογραφίες κάποιου “στιβαρού ηγέτη”, έτοιμου να “ξανά-σώσει” την πόλη μας, έχοντας να επιδείξει μέχρι τώρα αγκαλιές με Υπουργούς και άλλα στελέχη κυβερνήσεων που έχουν διαλύσει τις ζωές μας όλα αυτά τα χρόνια με ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές και περιστολή των δικαιωμάτων μας για τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών. Και αυτές ακριβώς τις πολιτικές υπηρετούν και μέσα στον δήμο μας. Όμως, όλοι και όλες μας θα έπρεπε να έχουμε μάθει, μετά από αρκετά πικρά μαθήματα, ότι κανείς δεν πρόκειται να μας “σώσει”. Μόνο εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες, αν οργανωθούμε και δράσουμε συλλογικά, μπορούμε να βελτιώσουμε τις ζωές μας.
Αυτή την αντίληψη προσπαθούμε να κάνουμε πράξη από το 2014 ως “Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή”. Μέσα από συνελεύσεις αγωνιζόμενων κατοίκων, με άμεση δημοκρατία και συμμετοχή, με εναλλαγή στις θέσεις εκπροσώπησης και με την ενωτική στήριξη οργανώσεων της “εκτός των τειχών” Αριστεράς, δημιουργήσαμε το δημοτικό αυτό σχήμα που, στα 9 χρόνια παρουσίας του, θεωρούμε ότι έχει καταφέρει πολλά για την πόλη μας, τους κατοίκους και τις ανάγκες τους. Πάντα σε συνεργασία με τα κινήματα της πόλης, τους συλλόγους κατοίκων και τις συλλογικότητες, τα σωματεία των εργαζομένων, τους συλλόγους και την ένωση γονέων αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη πόλη και ζωή.
Και αυτό ακριβώς θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε. Να συνεχίσουμε να δίνουμε αγώνες για την πόλη και να συμβάλουμε σε νίκες, όπως το να γίνουν τα πρώην εκπαιδευτήρια Μακρή το 12ο δημοτικό σχολείο που η πόλη έχει τόση ανάγκη, το να μην απολυθούν οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς, το να αποτραπούν πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών συμπολιτών μας, όπως τόσοι άλλοι αγώνες που δόθηκαν και δίνονται.
Και θέλουμε ακόμα πολύ περισσότερα: μια πόλη προσβάσιμη, με ελεύθερους δημόσιους χώρους, μια πόλη που φροντίζει, με ισχυρές κοινωνικές υπηρεσίες, μια πόλη που διεκδικεί και δεν υποτάσσεται στην κεντρική εξουσία και την υποβάθμιση των ζώων μας που αυτή προωθεί.
Ένα από τα μέσα που έχουμε σε αυτόν τον αγώνα είναι το Δημοτικό Συμβούλιο στο οποίο τώρα εκπροσωπούμαστε και όπου θεωρούμε χρήσιμο και σημαντικό για τους κατοίκους της πόλης να συνεχίσουμε να εκπροσωπούμαστε, και μάλιστα ενισχυμένοι μέσα από τις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Στις επόμενες παραγράφους θα βρεις τις θέσεις και το πρόγραμμα μας για την πόλη μας και, αν βλέπεις ότι σε εκφράζουν, στην προσπάθεια αυτή θέλουμε και την δική σου βοήθεια και ενεργή συμμετοχή.
Επιδίωξη μας είναι μια πόλη που φροντίζει για τους κατοίκους της και τους εργαζόμενους της και στέκεται στο πλευρό τους κάθε στιγμή. Η δεκαετία της κοινωνικής κρίσης που προηγήθηκε άφησε ισχυρό αποτύπωμα, οξύνοντας τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Η υποβάθμιση ή ακόμη και ο αφανισμός δημόσιων υποδομών στον τομέα της κοινωνικής φροντίδας πολλαπλασίασαν φαινόμενα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Η συρρίκνωση των διαθέσιμων πόρων, η εξάρτηση από τα χρηματοδοτικά προγράμματα ΕΣΠΑ και η υποστελέχωση των υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας δυσκόλεψε την αντιμετώπιση των αυξημένων αναγκών που αναδείχθηκαν. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω πρέπει να επιδιώξουμε συλλογικά έναν συνολικό ανασχεδιασμό της λειτουργίας των κοινωνικών υπηρεσιών με γνώμονα τις ανάγκες της πόλης, με επαρκώς και μόνιμα στελεχωμένες υπηρεσίες.
Είναι αυτονόητο το δικαίωμα όλων των παιδιών της πόλης να έχουν πρόσβαση στους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς. Διεκδικούμε την καθολική πρόσβαση, χωρίς τα εξαιρετικά περιοριστικά κριτήρια που αποκλείουν σημαντική μερίδα των κατοίκων της πόλης, καθώς και τη στελέχωση τους με μόνιμο απασχολούμενο προσωπικό. Σταθήκαμε δύο φορές απέναντι στις επιδιώξεις της διοίκησης Ζορμπά για απολύσεις στους παιδικούς σταθμούς και στο πλευρό των εργαζομένων και του σωματείου τους, που με αγώνα κατάφεραν και τις απέτρεψαν. Επίσης, είναι απαραίτητη η ενίσχυση και επέκταση του θεσμού των δωρεάν σχολικών γευμάτων για όλα τα παιδιά.
Η συντήρηση και βελτίωση των κτιριακών υποδομών των σχολείων της Αγίας Παρασκευής αποτελεί στόχο κεντρικής προτεραιότητας. Η κατάσταση στα σχολεία της πόλης μας είναι απαράδεκτη, καθώς οι τάξεις (ιδιαίτερα για τους παιδικούς σταθμούς και το δημοτικά) δεν επαρκούν και κάποιοι σταθμοί έκλεισαν (πχ Τρωάδος), με αποτέλεσμα τα παιδιά μας να στοιβάζονται, ενώ ταυτόχρονα οι μόνες νέες σχολικές υποδομές που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια είναι containers! Στεκόμαστε ανυποχώρητα στο πλευρό του μαχητικού γονεϊκού κινήματος της πόλης, ώστε να γίνει το ακίνητο των πρώην εκπαιδευτηρίων Μακρή στην περιοχή του Τσακού το 12ο Δημοτικό σχολείο που έχουμε ανάγκη, και χαιρόμαστε που ο αγώνας που έχει δοθεί όλο αυτό τον καιρό φαίνεται να αποδίδει καρπούς.
Η αύξηση των τιμών των ενοικίων, τα βάρη των χρεών και οι πλειστηριασμοί, οι εισοδηματικές ανισότητες και η τουριστικοποίηση (Airbnb) απειλούν το αυτονόητο δικαίωμα όλων σε αξιοπρεπή στέγη. Και στην πόλη μας έχουμε αποτρέψει πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και χρειάζεται η κινητοποίηση όλων μας για να σταματήσει αυτή η λεηλασία. Παράλληλα, στις παρούσες συνθήκες είναι σημαντική η προώθηση του θεσμού της κοινωνικής κατοικίας μέσω της αξιοποίησης κτιρίων που διαχειρίζεται ο Δήμος, όπως επιχειρήθηκε να γίνει με το κληροδότημα Πρίγγουρη. Επιπλέον, είναι κρίσιμο να τεθεί πλαφόν στις τιμές των ενοικίων.
Το πρόγραμμα πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο σπίτι “Βοήθεια στο σπίτι”, συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ωφελούμενων του (άτομα τρίτης ηλικίας, ΑμεΑ) και των οικογενειών τους. Μέχρι σήμερα λειτουργεί υποστελεχωμένο, ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολούνται σε αυτό με ολιγόμηνες συμβάσεις έργου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ενισχυθεί η λειτουργία του και να στελεχωθεί με περισσότερους εργαζομένους με σταθερές σχέσεις εργασίας, καθώς οι ανάγκες αυξάνονται συνέχεια λόγω γήρανσης του πληθυσμού.
Στην Αγία Παρασκευή δε λειτουργεί συμβουλευτικό κέντρο ούτε ξενώνας για την υποστήριξη των επιζησασών ενδοοικογενειακής βίας. Λαμβάνοντας υπόψη την αξιοσημείωτη αύξηση των ποσοστών ενδοοικογενειακής βίας που καταγράφηκε μέσα στην περίοδο της κρίσης και της πανδημίας, αποτελεί άμεση προτεραιότητα η δημιουργία συμβουλευτικής δομής και η στελέχωση της με εξειδικευμένο προσωπικό (κοινωνικό λειτουργό, νομικό).
Το Κοινωνικό Παντοπωλείο εξυπηρετεί περίπου 260 οικογένειες, ωστόσο στις παρούσες συνθήκες είναι αναγκαίο αυτός ο αριθμός να αυξηθεί και να γίνονται αποδεκτοί και οι δικαιούχοι του ΚΕΑ που σήμερα αποκλείονται. Οφείλει επίσης να καλύπτει όλες τις διατροφικές ανάγκες (πχ λαχανικά ή και κρέας) και όχι να περιορίζεται σε αμυλούχα (μακαρόνια, ρύζι), όπως κάνει σήμερα, ενώ και οι ποσότητες πρέπει να είναι ανάλογες των αναγκών. Επιπλέον, είναι σημαντικό να προσφέρονται και άλλα προϊόντα, όπως προϊόντα ατομικής υγιεινής (σερβιέτες, πάνες κα) με τακτικό τρόπο και όχι βασιζόμενοι σε έκτακτες ιδιωτικές δωρεές.
Η περίοδος της πανδημίας έφερε μεταξύ άλλων στην επιφάνεια τις ελλείψεις των υποδομών σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Είναι επιτακτική η ανάγκη να ενισχυθούν οι δομές της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην πόλη (γενική ιατρική, οδοντιατρική περίθαλψη, ψυχική υγεία κα) και να παρέχουν σταθερές και προσβάσιμες σε όλους υπηρεσίες υγείας. Αυτό απαιτεί και διεκδίκηση από το Υπ.Υγείας της ενδυνάμωσης των Κέντρων Υγείας, αλλά και την αναβάθμιση των δημοτικών ιατρείων. Χρειάζεται στελέχωση με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, κατάλληλο εξοπλισμό και κάλυψη από την κρατική χρηματοδότηση και όχι από εθελοντική εργασία ή ανταποδοτικά τέλη.
Η προώθηση της συνεργατικής και αλληλέγγυας οικονομίας, των συνεταιρισμών (εργατικών, ένταξης, καταναλωτικών) που μέσα από την αυτοδιαχείριση προωθούν το συλλογικό και κοινωνικό όφελος και όχι το κέρδος, θα έπρεπε να είναι μέσα στα καθήκοντα του δήμου με λειτουργία σχετικού κέντρου πληροφόρησης και βοήθειας.
Ένα από τα βασικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η πόλη μας είναι αυτό της καθαριότητας και της συντήρησης των υποδομών της. Οι μνημονιακές δεσμεύσεις έχουν αποδεκατίσει την υπηρεσία καθαριότητας, όπως και την ανθεπιστασία, σε σημείο που, όπως ο ίδιος ο δήμαρχος Ζορμπάς παραδέχεται, μπορεί να οδηγηθούμε εκ των πραγμάτων στην ιδιωτικοποίηση τους. Σε αυτό στοχεύει η επιτηδευμένη αδιαφορία και υποβάθμιση, γεγονός που θα ήταν μια τραγική εξέλιξη και θα αύξανε αδιανόητα το κόστος των υπηρεσιών, και πρέπει με όλες μας τις δυνάμεις να την αποτρέψουμε. Στον αντίποδα όλων αυτών να παλέψουμε για ποιοτικές υπηρεσίες καθαριότητας και συντήρησης που θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι το ιδιωτικό κέρδος.
Για να καλυφθούν οι υπάρχουσες ανάγκες και να αποτραπεί η ιδιωτικοποίηση πρέπει να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ακόμα και κόντρα στο ισχύον νομικό πλαίσιο για την ΤΑ, όπως κι άλλοι δήμοι έχουν κάνει.. Εμείς είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε αψηφώντας το πλαίσιο αυτό και το έχουμε δείξει στην πράξη με τις ψήφους των εκπροσώπων μας σε αντίστοιχες αποφάσεις.
Η απουσία ιδιόκτητου χώρου στάθμευσης και καθαρισμού των απορριμματοφόρων αποτελεί χρόνιο πρόβλημα στο οποίο καμία διοίκηση δεν έχει βρει λύση. Θέση μας είναι ότι πρέπει το συντομότερο να αποκτηθεί κατάλληλος χώρος, αλλά με σοβαρό περιβαλλοντικό σχεδιασμό και εντός των ορίων του δήμου μας. Σημαντικό είναι επίσης το ζήτημα του καθαρισμού των φρεατίων, που έχει παραμεληθεί.
Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα των μπλε κάδων ανακύκλωσης δεν λειτουργεί, καθώς μεγάλο μέρος των ανακυκλώσιμων καταλήγει στις χωματερές ή καίγεται σε “ατυχήματα” στα εργοστάσια ανακύκλωσης. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προωθηθεί η διαλογή ανά είδος των απορριμμάτων στην πηγή, η ανακύκλωση, η επαναχρησιμοποίηση και η κομποστοποίηση από διαδημοτικές επιχειρήσεις με κοινωνικό σκοπό, και όχι με την λογική του ιδιωτικού κέρδους. Είναι απαραίτητη και η πίεση στις εταιρίες για μείωση των απορριμμάτων από συσκευασίες που περιέχουν πλαστικό. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένος σχεδιασμός από την πολιτεία που να διασφαλίζει το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό όφελος, χωρίς να μετακυλίεται το κόστος στους καταναλωτές ή στους εργαζόμενους.
Η απουσία σταθερού προσωπικού στερεί από τον δήμο την απαραίτητη τεχνογνωσία και διάρκεια για να ανταποκριθεί στα ζητήματα συντήρηση των υποδομών του (δρόμοι, πεζοδρόμια κοκ). Έτσι καταλήγει συνεχώς σε συμβάσεις έργου, που και καθυστερούν και έχουν μεγάλο κόστος. Με σταθερό προσωπικό στην τεχνική υπηρεσία θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος ο δήμος τις επισκευές που χρειάζονται σε καθημερινή βάση, αντί περιμένει την καταστροφή των υποδομώνγιαναπροκηρύξεισύμβασηέργουμειδιώτη. Κάτι τέτοιο θα είχε εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα στην πόλη.
Μέσα από την δημιουργία ενεργειακής κοινότητας, με αξιοποίηση κυρίως των σκεπών των δημοσίων κτιρίων με φωτοβολταϊκά και συμμετοχή πολιτών, ο δήμος θα μπορούσε να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών του και παράλληλα να δώσει στους πολίτες τη δυνατότητα να παράγουν μόνοι τους μέρος της ενέργειας που καταναλώνουν. Παράλληλα, είναι απαραίτητο ένα κοινωνικό πρόγραμμα ένταξης ευάλωτων νοικοκυριών σε μια τέτοια προσπάθεια στο πλαίσιο της διαρκούς αντιμετώπισης του ρεύματος ως δημόσιου αγαθού προσβάσιμου σε όλες και όλους. δημόσιο αγαθό, προσβάσιμο σε όλους και όλες.
Η κλιματική κρίση γίνεται όλο και πιο έντονη και όλοι και όλες καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι το πράσινο που έχουμε στην πόλη μας. Χωρίς τα δέντρα στους δρόμους και τον μεγάλο μας πνεύμονα, τον Υμηττό, η ζωή στην πόλη θα ήταν αβίωτη τους καλοκαιρινούς μήνες. Γι αυτό λοιπόν και πρέπει προστατέψουμε το πράσινο αυτό με όλες μας τις δυνάμεις. Στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται συστηματική δράση και διεκδίκηση.
Πρέπει άμεσα ο Υμηττός να αποκτήσει δικό του Δασαρχείο με το απαραίτητο προσωπικό, επιστημονικό και τεχνικό, που να φροντίζει συστηματικά το δάσος και να σταματήσει επιτέλους να υπάγεται στης Πεντέλης. Διεκδικούμε πλήρη επιτήρηση και προστασία του δάσους του Υμηττού με πρόσβαση στους κατοίκους και χωρίς καμία δυνατότητα οικοδόμησης – ειδικότερα στην περιοχή μας- του Πάρκου Νεαπόλεως και του κτήματος του Υπ.Γεωργίας.
Απαιτείται αναβάθμιση του Συλλόγου Προστασίας & Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ), ώστε να διαθέτει προσωπικό για επιτήρηση του βουνού τις πρωινές ώρες και δυνατότητα πρώτης επέμβασης σε συνεργασία με τις εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας, που πρέπει να ενισχυθούν με τεχνικά μέσα. Παράλληλα, ο ΣΠΑΥ να λειτουργήσει με όρους διεκδικητικούς απέναντι στο κράτος και την Περιφέρεια για την πρόληψη και πυρόσβεση.
Είναι εξίσου σημαντική ηελαχιστοποίηση τωνκοπών δέντρων μέσα στην πόλη, σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Άδεια να δίνεται μόνο σε περιπτώσεις όπου κρίνεται πλήρως απαραίτητο. Επίσης, να γίνονται απαλλοτριώσεις αδόμητων χώρων από τον δήμο και χρήση τους κατά προτεραιότητα ως δημόσιων χώρων πρασίνου, καθώς και αύξηση των σημείων, στη πόλη και στις πλατείες, με σκιερές και καλαίσθητες δημόσιες βρύσες για δωρεάν πρόσβαση στο νερό.
Η φωτιά, όπως είδαμε και στις πρόσφατες πυρκαγιές στον Γέρακα, Παλλήνη και αλλού, απειλεί πλέον και τον ίδιον τον αστικό ιστό. Η εξέλιξη αυτή καθιστά αναγκαίο ένα σχέδιο πυροπροστασίας της ίδια της πόλης με εκπαίδευση κατοίκων και προσωπικού, εγκατάσταση πυροσβεστικών κρουνών και έγκαιρο καθαρισμό οικοπέδων.
Αυτονόητο επίσης θεωρούμε τον σεβασμό και την προστασία της αστικής χλωρίδας και πανίδας και μόνιμες δράσεις συγκατοίκησης με τα ζώα. Απαιτείται ίδρυση μονάδας ή δ/ νσης αστικής πανίδας στον Δήμο. Η συγκατοίκηση με τα ζώα καλλιεργεί και αναπτύσσει τη συναισθηματική νοημοσύνη όλων των κατοίκων του αστικού ιστού και για αυτό απαιτείται η συστηματική δράση και παρέμβαση με δωρεάν προγράμματα στείρωσης, ενημέρωσης, πληροφόρησης και φυσικά σίτισης και πόσης, ειδικά κατά τους καυτούς μήνες του έτους.
Σημαντικό είναι επίσης το ζήτημα του δημοσίου χώρου και το πώς αυτός θα είναι προσβάσιμος σε όλους και όλες. Ενάντια σε λογικές αποκλεισμού και εμπορευματοποίησης των δημόσιων χώρων, αγωνιζόμαστε στην πράξη ώστε να κρατήσουμε τους δημόσιους χώρους που ήδη έχουμε και να αποκτήσουμε νέους. Έτσι σταθήκαμε και ενάντια στην αστυνομική επίθεση στην πλατεία του Αγ.Ιωάννη το 2020 και καταφέραμε μαζί με τους κατοίκους να μείνει ελεύθερη η πλατεία.
Κομβικό ζήτημα είναι η προσβασιμότητα, η δυνατότητα δηλαδή ατόμων με δυσκολίες μετακίνησης να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο χώρο. Απαραίτητο είναι κι εμείς οι ίδιοι και ίδιες να σεβόμαστε τις υποδομές προσβασιμότητας σαν οδηγοί, είτε αυτό αφορά τις ράμπες στα πεζοδρόμια, είτε φυσικά τις θέσεις στάθμευσης αναπήρων.
Οι διαδρομές μέσα στη πόλη θα πρέπει να μελετηθούν σε συνεργασία με τα άτομα με προβλήματα κινητικότητας, έτσι ώστε να γίνουν προσβάσιμες, με ράμπες και επέκταση πεζοδρομίων στα κατάλληλα σημεία, καθώς και να βελτιωθεί η προσβασιμότητα σε δημοτικά και δημόσια κτίρια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 1ο Λύκειο, στο οποίο υπήρχε ζήτημα πρόσβασης τόσο για διδάσκοντα όσο και για μαθητή. Συγχρόνως είναι απαραίτητο να προχωρήσει – επιτέλους – η κατάρτιση του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας καθώς και να βελτιωθούν, να αναβαθμιστούν και να αυξηθούν οι ποδηλατόδρομοι στη πόλη μας, διότι οι υπάρχοντες μοιάζουν και είναι μια ακόμα εγκαταλειμμένη υποδομή – δείγμα των αποτυχημένων και αποσπασματικών παρεμβάσεων του παρελθόντος.
Να επανέλθει το καθεστώς των τραπεζοκαθισμάτων στα προ της πανδημίας όρια. Τα όρια αυτά να τηρούνται, και να αποδίδονται τα αντίστοιχα τέλη. Η συστηματική φροντίδα του δημόσιου φωτισμού από τον ίδιο τον δήμο με δικά του μέσα είναι επίσης απαραίτητη.
Στον δήμο μας απουσιάζουν οι στεγασμένοι δημοτικοί χώροι διαβούλευσης, διαλέξεων και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η Βίλα Ιόλα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καλυφθεί αυτό το κενό. Απαραίτητη είναι και η σωστή και τακτική συντήρηση των παιδικών χαρών, ο εμπλουτισμός τους με ποικιλία παιχνιδιών και η δημιουργία νέων.
Όσο για το κτήμα Σιστοβάρη, που από το 2024 θα βρίσκεται στην κατοχή του δήμου, πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιηθεί προς όφελος των κατοίκων είτε ως παιδικός σταθμός είτε ως κάποια άλλη χρήση και σε καμία περίπτωση να μην δοθεί για ιδιωτική εμπορική χρήση. Και σε αυτή την περίπτωση πάλι ο αγώνας των κατοίκων ήταν αυτός που εξασφάλισε τον δημόσιο χαρακτήρα του οικοπέδου.
Οι πλατείες της πόλης μας είναι το μέρος όπου συναντιόμαστε, ειδικά οι νεότεροι, γνωρίζομαστε, παίζουμε, ερωτευόμαστε, ζούμε. Είναι καθήκον όλων μας να προστατέψουμε τις πλατείες μας μέσα από τον συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη. Αυτό κάναμε ως σήμερα και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε μαζί με τα κινήματα της πόλης ενάντια στην καταστολή και την εμπορευματοποίηση.
Οι αντιλήψεις που έχουν αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εγκλωβίσει τη σωματική άσκηση και την πολιτιστική δραστηριότητα στους τέσσερις τοίχους και την έχουν αποσπάσει από τον δημόσιο χώρο. Πάνω σε αυτή την ανησυχητική πραγματικότητα ήρθαν να προστεθούν και οι πολιτικές των μνημονίων, η πανδημία και η ακρίβεια, που έβαλαν σοβαρά εμπόδια στην ανάπτυξη της ερασιτεχνικής άθλησης και πολιτιστικής δραστηριότητας. Οι δήμοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, με τους απαρχαιωμένους και αρτηριοσκληρωτικούς πολιτιστικούς και αθλητικούς οργανισμούς που διαθέτουν, ενώ έχουν γίνει από τους χειρότερους εργοδότες επισφαλών μορφών εργασίας.
Ενάντια στην εμπορευματοποίηση των αθλητικών και των πολιτιστικών δραστηριοτήτων προτείνουμε και διεκδικούμε την άρση των μνημονιακών πολιτικών που κληρονομήσαμε και τη γενναία χρηματοδότηση του πολιτιστιμού και του αθλητισμού, ως δραστηριοτήτων που αναβαθμίζουν την πόλη και τη γειτονιά και προσιδιάζουν περισσότερο με το παιχνίδι, παρά με μια ανταγωνιστική δραστηριότητα. Μπορούμε από κοινού να διεκδικήσουμε την πλήρη αναδιοργάνωση των πολιτιστικών, αθλητικών και άλλων υπηρεσιών τού δήμου.
Προτείνουμε τη δημιουργία επιτροπών γειτονιάς για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, διαχείρισης των πολιτιστικών και αθλητικών υποδομών, ελέγχου της πολιτιστικής και αθλητικής πολιτικής και συμβολής στο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό των αναγκών δημιουργίας και άθλησης.
Αγωνιζόμαστε για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στη διοίκηση και στο σχεδιασμό πολιτιστικών και αθλητικών προγραμμάτων και την πλήρη κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
Απαιτούμε τη μείωση του κόστους εγγραφής στις ακαδημίες των ερασιτεχνικών συλλόγων και των πολιτιστικών οργανισμών (πχ Ωδείο).
Είναι ζητούμενο να υπάρχει ισορροπία στην χρήση των δημόσιων αθλητικών υποδομών μεταξύ της δραστηριότητας των συλλόγων και της ελεύθερης χρήσης από τους πολίτες. Δεν γίνεται η – συνήθως με αντίτιμο – αθλητική δραστηριότητα των συλλόγων να αποκλείει την ελεύθερη πρόσβαση στους κατοίκους στους αντίστοιχους χώρους και στον αθλητισμό ως ελεύθερο παιχνίδι.
Δίνουμε έμφαση στις σχολικές πολιτιστικές δραστηριότητες. Προτείνουμε την αναβίωση παραδοσιακών παιχνιδιών, πρωταθλήματα γειτονιών, φεστιβαλ πολιτιστικών δραστηριοτήτων και αντιρατσισμού, δραστηριότητες ατόμων με αναπηρίες και Τρίτης Ηλικίας.
Οι σχολικές αυλές να μένουν ανοιχτές εκτός ωρών λειτουργίας ως χώροι παιχνιδιού και συνάντησης. Παράλληλα, επιδιώκουμε την αναβάθμιση των παιδικών κατασκηνώσεων για εργαζόμενες οικογένειες και τη σημαντική αύξηση του αριθμού των τελικών δικαιούχων.
Σχεδιάζουμε τη χρήση όλων των δημόσιων και φυσικών χώρων, ακόμα και των δρόμων, με δραστηριότητες προγραμματισμένες και σταθερές. Διεκδικούμε την χρήση του τοπόσημου της Βίλας Ιόλα ως ανοιχτού χώρου πολιτιστικής δημιουργίας προς όφελος της γειτονιάς. Δεν ξεχνάμε πως ήταν οι αγώνες των κατοίκων που την έσωσαν και την κέρδισαν ως δημόσιο χώρο.
Διεκδικούμε την αύξηση της προσφοράς αθλημάτων που δεν παρέχονται σήμερα στη πόλη, (στίβος, κολύμβηση κλπ) και τις συμφωνίες χρήσης χώρων από όμορους Δήμους, εφόσον ο δικός μας Δήμος δεν προσφέρει τις αντίστοιχες υποδομές.
Οι φετινές εκλογές θα διεξαχθούν σύμφωνα με το νέο νόμο Βορίδη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο νόμος αυτός ακυρώνει την απλή αναλογική, βάζει όριο εισόδου στο δημοτικό συμβούλιο 3% και δίνει υπερεξουσίες στον δήμαρχο που μπορεί να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο ακόμα και με 43% και παίρνει τις μισές έδρες ακόμα κι αν κερδίσει με 0.5%. Η απλή αναλογική, ακόμα κι αυτή η στρβελή εκδοχή της με τους δύο γύρους, οδήγησε σε ένα δημοκρατικότερο πεδίο την ΤΑ, καθώς οι δήμαρχοι έπρεπε να δημιουργήσουν συναινέσεις στα δημοτικά συμβούλια για τις αποφάσεις τους. Έτσι έγινε κατορθωτό να πιεστούν οι διοικήσεις και να αποτραπούν απαράδεκτες ενέργειες, όπως για παράδειγμα απολύσεις σε προσωπικό. Η νέα συνθήκη που ο νόμος Βορίδη δημιουργεί, μαζί με τον αυταρχισμό που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζει την διοίκηση του δημάρχου Ζορμπά, βάζουν νέα εμπόδια στην παρέμβαση των πολιτών στα κοινά.
Στον αντίποδα της παραπάνω στρατηγικής του κράτους, για την απομάκρυνση των πολιτών από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, εμείς αντιπαραθέτουμε την ενεργό συμμετοχή και δημοκρατικό έλεγχο. Η απλή αναλογική χωρίς δεύτερο γύρο, όπως ισχύει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, είναι το αυτονόητο δημοκρατικό ελάχιστο. Επιπλέον, θεωρούμε απαραίτητη την ανάπτυξη μορφών άμεσης δημοκρατικής παρέμβασης των πολιτών στο δήμο με συνελεύσεις γειτονιάς, πλήρη πληροφόρηση για όσα συζητούνται και αποφασίζονται καθώς και συν-σχεδιασμό κοινοτικών πολιτικών με δεσμευτικό χαρακτήρα. Όμως το σημαντικότερο είναι η ενεργοποίηση όλων μας στη πράξη, εντός και εκτός θεσμικών διαδικασιών, με διεκδικητικό χαρακτήρα και ενεργό παρουσία στα δημοτικά συμβούλια. Κομβική στο πλαίσιο αυτό είναι η οργάνωση των ίδιων των κατοίκων σε συνελεύσεις γειτονιάς, συλλόγους κατοίκων, μέσα από το γονεϊκό κίνημα ή τα σωματεία.
Ο χαρακτήρας που θέλουμε να δώσουμε στην πόλη μας είναι αυτός της συμπερίληψης και της ανοιχτότητας. Θέλουμε μια πόλη αντιφασιστική και αντιρατσιστική, που δεν θα αφήσει το οπισθοδρομικό δηλητήριο της ακροδεξιάς να την ποτίσει. Μια πόλη συμπεριληπτική σε κάθε διαφορετικότητα: φυλής, φύλου, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Μια πόλη ανοιχτή και φιλόξενη για πρόσφυγες και μετανάστες. Γι’ αυτό παλέψαμε και παλεύουμε για την φιλοξενία προσφύγων στον δήμο μας σε διαμερίσματα εντός του αστικού ιστού. Ξέρουμε καλά ότι ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι εκείνος που ψάχνει μετακινούμενος ένα καλύτερο αύριο – όπως έκαναν και οι δικοί μας πρόγονοι ή κάνουν και σήμερα πολλοί από εμάς – αλλά εκείνοι που προωθούν για τα δικά τους κέρδη την ανισότητα, τον ρατσισμό, την φτώχεια και τον πόλεμο, κάτι στο οποίο δυστυχώς και η χώρα μας συμβάλλει με την συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. Όλα αυτά τα υπερασπιζόμαστε κάθε μέρα στην πράξη, με αγώνες στους δρόμους και τις γειτονιές μας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας την σκυτάλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συνέχισε και ενέτεινε την πολιτική κοινωνικής καταστροφής και τη μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους, αδιαφορώντας για τις ανάγκες μας. Πολιτική που αποτελεί σταθερά τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τα Μνημόνια που επιβλήθηκαν με την στήριξη της ΕΕ, των “αγορών” και του ΔΝΤ. Οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν μένουν στο απυρόβλητο αυτής της πολιτικής. Σε τοπικό επίπεδο ο δήμος δρα ως κατώτερο τμήμα του κρατικού μηχανισμού και ως ιμάντας μεταφοράς της κυρίαρχης πολιτικής στην τοπική κοινωνία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνεται η οικονομική και κοινωνική ζωή στο δήμο: υποβαθμισμένη, υποχρηματοδοτούμενη και απαξιωμένη απ’ τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Οι δήμοι, ακόμη και εκεί που παρεμβαίνουν, επιλέγουν και προωθούν υποτιθέμενες λύσεις στη λογική των ιδιωτικοποιήσεων, της “ανταποδοτικότητας” (άρα επιπλέον χρέωσης), και των συμπράξεων με τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Δεν είναι ανάγκη όμως και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να είναι έτσι. Ο δήμος θα έπρεπε να είναι στο πλευρό των πολιτών. Να αμφισβητεί τα ασφυκτικά πλαίσια που τα μνημόνια έχουν θέσει και είναι ακόμα σε ισχύ. Να μην αποδέχεται να καλύπτει τα κενά του κεντρικού κράτους χωρίς επιπλέον επαρκή τακτική χρηματοδότηση, όπως έγινε με την σχολική στέγη. Να διεκδικήσει να σταματήσει το συσσίφειο κυνήγι των ΕΣΠΑ που χρησιμοποιούνται πλέον για να καλύπτονται σταθερές βασικότατες ανάγκες, όπως οι συμβασιούχοι στους Παιδικούς Σταθμούς και στο πρόγραμμα “Βοήθεια στο σπίτι”. Δεν επιτρέπεται οργανικές λειτουργίες του δήμου να καλύπτονται με έκτακτες και επισφαλείς χρηματοδοτήσεις και οι εργαζόμενοι σε αυτές να είναι αναλώσιμοι και εργασιακά ανασφαλείς.
Τόσο ο δήμος όσο και οι κάτοικοι της πρέπει να σταθούν στο πλευρό των εργαζόμενων στις υπηρεσίες της πόλης. Είναι οι άνθρωποι που φροντίζουν τα παιδιά μας, καθαρίζουν τους δρόμους μας, μαζεύουν τα σκουπίδια μας, κάνουν την πόλη να λειτουργεί. Το γεγονός ότι αμείβονται με δύο μισθούς λιγότερους (12 αντί για 14) αποτελούσε μνημονιακή δέσμευση και είναι μια μεγάληκοινωνικήαδικία που πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Υπάρχουν δεδουλευμένα χρόνων που μένουν απλήρωτα και η σημερινή διοίκηση του δήμου, αντί να τα αποδώσει και να σταθεί στον αγώνα των εργαζομένων, επιλέγει να προσφεύγει στα δικαστήρια για να τους στερήσει αυτά που δικαιούνται. Πολλοί εργαζόμενοι στο δήμο είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για πολλά χρόνια, γεμάτοι άγχος και αβεβαιότητα για το αν θα ανανεωθούν κάθε φορά. Πρακτική που, ενώ είναι παράνομη στον ιδιωτικό τομέα, είναι καθημερινότητα στον δημόσιο. Σε όλα αυτά έχουμε σταθεί απέναντι με την παρουσία μας, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, δίπλα στους εργαζόμενους και στα σωματεία τους δίνοντας αγώνες και πετυχαίνοντας και σε κάποιες περιπτώσεις υλικές νίκες.
Όμως ο δήμος μας είναι κομμάτι μιας ευρύτερης πραγματικότητας. Βιώνουμε και εμείς την πίεση μιας ζωής που δεν μας αξίζει. Μοιραζόμαστε την αίσθηση ότι πάμε προς τα πίσω αντί για μπροστά, με τις επόμενες γενιές να προδιαγράφεται να ζήσουν χειρότερα από την προηγούμενη. Είδαμε πως οι πολιτικές υπέρ των πλουσίων επιβάλλονται από το κεφαλαίο, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Είδαμε τα κέρδη των εταιρειών να εκτοξεύονται και μαζί και οι τιμές στο su- per market και στο ρεύμα, με την ανοχή ή υποστήριξη της κυβέρνησης. Οι μισθοί όμως παραμένουν κολλημένοι ή με αυξήσεις μικρότερες από τον πληθωρισμο, άρα στην πράξη μειωμένοι. Βλέπουμε τα διαλυμένα νοσοκομεία, τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, την αστυνομική καταστολή, τους αντεργατικούς νόμους (απλήρωτες υπερωρίες, απαγόρευση απεργιών). Όλα αυτά τα βλέπουμε και τα ζούμε και γι αυτό επιλέγουμε να συμμετέχουμε σε ολους τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Κομμάτι κι εμείς της κοινωνικής κίνησης, που με πολλές μορφές και τρόπους παλεύει για έναν καλύτερο κόσμο για όλους και όλες. Μια κοινωνική κίνηση που δεν κλείνεται στα όρια που θέτουν τα διαδικαστικά πρωτόκολλα, αλλά αναζητά την αλλαγή παντού, σε κάθε χώρο εργασίας και κοινωνικής συναναστροφής, στις γειτονιές και τα τοπικά κινήματα πόλης, συνδέοντας αγώνες και ανθρώπους στο όραμα ενός καλύτερου κόσμου.
Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν να κερδηθούν, αλλά δεν αρκεί να αλλάξει ένα πρόσωπο. Δεν υπάρχουν σωτήρες. Πρέπει να αλλάξουμε λογική στο πώς αντιμετωπίζουμε την πολιτική. Δεν είναι διαγωνισμός δημοφιλίας αλλά η ίδια μας η ζωή. Η πολιτική αφορά κάθε πτυχή της ζωής μας και των καθημερινών μας αναγκών. Και για να κερδίσουμε το οτιδήποτε πρέπει ν’ οργανωθούμε και να δράσουμε συλλογικά στους δρόμους και στις γειτονιές μας. Να αγωνιστούμε, να ενοχλήσουμε, να βρούμε τους τρόπους να συζητάμε και να αποφασίζουμε από την αρχή. Μόνο όλοι και όλες μαζί αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες μπορούμε να βελτιώσουμε τις ζωές μας. Μόνο ο λαός σώζει τον λαό!
Για να “Φυσήξει Κόντρα” στις γειτονιές και τις ζωές μας
Στη συνέχεια παρατίθεται η σύνθεση του ψηφοδελτίου της παράταξης
Επικεφαλής Ψηφοδελτίου- Υποψήφιος Δήμαρχος: Αντωνίου Παναγιώτης
Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής. Εκπρόσωπος του Φυσάει Κόντρα τα τελευταία δύο χρόνια Δικηγόρος, με σημαντική δράση στους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα και στην μάχη ενάντια στον φασισμό και τη Χρυσή Αυγή. Μέλος του αντιφασιστικού συντονισμού Αθήνας- Πειραιά και της καμπάνιας «Δεν είναι αθώοι». Συνδικαλιστικά δραστηριοποιείται στο Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων.
Υπ. Δημοτικοί Σύμβουλοι:
- Αθανάσιου Μανώλης, Δρ. Χημικός Μηχανικός, μέλος του ΔΣ Εργαζόμενων ΑΣΠΡΟΦΩΣ.
- Αλεξίου Δημήτρης, Πρώην Τραπεζικός Υπάλληλος με δράση ετών στους τοπικούς αγώνες
- Αλεφαντή Μελίνα, Χημικός, Ιδιωτική Υπάλληλος. Πρώην Δημοτική Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής. Εκπρόσωπος του Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο 2019- 2021
- Αναστασοπούλου Γαρυφαλλιά (Λίλιαν), Μεταλλειολόγος Μηχανικός, Υπάλληλος στην Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Πρώην μέλος ΔΣ του συνδικάτου ΙΓΜΕ
- Ανδρίτσος Θάνος, Αρχιτέκτονας- Πολεοδόμος, Μέλος της αντιπροσωπείας του Πανελληνίου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής, Εκπρόσωπος του Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο 2016- 2019
- Ασημάκης Θεόδωρος, Οικονομολόγος- Ιδιωτικός Υπάλληλος, Ενεργό μέλος στα κινήματα νεολαίας
- Βαζούρα Σοφία (Σόνια), Καθηγήτρια με χρόνια συνδικαλιστική δράση στο εκπαιδευτικό κίνημα
- Βαζούρας Αλέξης, Τοπογράφος Μηχανικός, πρ. μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.
- Βαλλιάνος Χρήστος, Συνταξιούχος Χημικός Μηχανικός, Μεταφραστής- Επιμελητής Κειμένων. Πρώην μέλος του ΔΣ. της Δημοτικής Βιβλιοθήκης
- Βασιλειάδης Τάσος, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, μέλος της διοικούσας επιτροπής του ΤΕΕ
- Γκουντάρας Οδυσσέας, Φοιτητής και μέλος του ΔΣ του τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ. Εργαζόμενος σε φροντιστήριο στην Αγία Παρασκευή
- Ζερβού Ηλιάνα, Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας στο ΕΚΠΑ, ενεργή στο μαθητικό κίνημα των προηγούμενων ετών και στο φοιτητικό κίνημα
- Ζιουτοπούλου Ελένη, Συνταξιούχος, Ενεργή στο λαϊκό κίνημα από τη δικτατορία μέχρι σήμερα
- Καλλιαμπάκος Ηλίας, Φοιτητής και μέλος του ΔΣ του τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ.
- Καραμάνου Κατερινα, Ελεύθερη επαγγελματίας, ενεργή στο Αντιρατσιστικο και το φεμινιστικό κίνημα
- Καρατζάς Τηλέμαχος (Μάκης), Ενεργός στα τοπικά κινήματα και την τοπική αυτοδιοίκηση για πολλά χρόνια
- Καρπούζης Γιάννης, Εικαστικός – Σκηνοθέτης, μελος της Ένωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ
- Κοσματόπουλος Νικόλας, Επίκουρος καθηγητής στα τμήματα Πολιτικής και Κοινωνιολογίας, Ανθρωπολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
- Κοσυφολόγου Αλίκη, Διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας- Συγγραφέας, Δραστηριοποιείται στο φεμινιστικό κίνημα
- Κουτσούκος Αλέξανδρος, Χημικός στον τομέα της βιομηχανίας τροφίμων, Ιδρυτικό μέλος του Φυσάει Κόντρα και εκπρόσωπός του σε επιτροπές για συναπτά έτη
- Κρίθαρη Σταματίκη (Ματούλα), Τοπογράφος Μηχανικός- Ελεύθερη επαγγελματίας, μέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συλλόγου Αγρονόμων – Τοπογράφων Μηχανικών.
- Κυρμουτσέλης Στέλιος, Τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, Ακτιβιστής στο Φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα
- Κωτσιόπουλος Αλεξάνδρος , Φοιτητής και μέλος του ΔΣ στο τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ
- Λουμιώτη Μιράντα, Φοιτήτρια στο Μαθηματικό της Αθήνας με πρωτοπόρα δράση στο φοιτητικό κίνημα
- Μανουράς Γεώργιος, Φυσικός και καθηγητής σε φροντιστήρια. Ενεργός στα νεολαιίστικα και αντιφασιστικά κινήματα
- Μανωλακάκη Χριστίνα, Δημοσιογράφος, Εργαζόμενη σε διαδικτυακά μέσα με ειδικό ενδιαφέρον σε πολιτιστικά και λογοτεχνικά θέματα
- Μαργέλη Μυρτώ, Ερευνήτρια- Γιατρός, συνδικαλιστικά δραστήρια στο Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
- Μπούρα Σωτηρία, Συνταξιούχος Οικονομολόγος. Ιδρυτικό μέλος του Φυσάει Κόντρα και ενεργή στα τοπικά κινήματα για χρόνια
- Παγκαλιά Ελένη, Εκπαιδευτικός – Δημοσιογράφος, Ιδρυτικό μέλος του Φυσάει Κόντρα. Πρώην μέλος του ΔΣ. της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.
- Παπαγεωργίου Θεοφάνης (Φάνης), Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και συγγραφέας
- Πέτοβιτς Βασιλική (Λίνα), Τελειόφοιτη της ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ με σημαντική δράση στο κίνημα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Ιδιωτική Υπάλληλος
- Πισκοπάνη Σοφία, Φιλόλογος με συνδικαλιστική δράση και συμμετοχή σε κινήματα σχετικά με θέματα φύλου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων
- Πιερροπούλου Ελένη, Δραστήρια στα κινήματα πόλης και μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των πλειστηριασμών
- Ρήγος Γιάννης, Μηχανολόγος Μηχανικός- Ελεύθερος Επαγγελματίας, Ενεργός στο τοπικό, γονεϊκό και εκπαιδευτικό κίνημα, πρώην πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου
- Σαμοΐλης Χρήστος, Μαθηματικός, Εργαζόμενος στην Ιδιωτική Εκπαίδευση με διαχρονική παρουσία στην πόλη
- Σκαρμούτσου Βασιλεία (Βίκη), Γιατρός- ακτινοδιαγνώστρια με σημαντική δράση στους αγώνες των ατόμων με αναπηρία
- Σκούρας Αλέξανδρος, Υποψήφιος Διδάκτορας εφαρμοσμένων μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Σάσεξ
- Στεντούμη Ιωάννα, Δικηγόρος, Εξειδεικευμένη σε θέματα έμφυλης βίας και ενεργή στην υπεράσπιση των δημοκρατικών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων
- Στεφανίτση Μαριάννα, Εικαστικός και Ερευνήτρια, Υπεύθυνη Επικοινωνίας σε θέματα δικαιωμάτων και εξάλειψης των διακρίσεων
- Συμεωνίδης Θοδωρής, Δικηγόρος, Μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και ενεργός στο γονεϊκό κίνημα της πόλης
- Τουρνάς Νικόλαος, Εργαζόμενος στην ΑΑΔΕ και εκλεγμένος συνδικαλιστής με σημαντική δράση στο εργατικό κίνημα
- Τσαρδανίδης Γρηγόριος, Εργαζόμενος στον χώρο της πληροφορικής, Ενεργός στον χώρο του συνεργατισμού, στα τοπικά κινήματα καθώς και σε πρωτοβουλίες ενάντια στην ακρίβεια
- Χατζηδήμου Σταμάτης, Εργαζόμενος στην Εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη
- Χατζόπουλος Πέτρος, Τελειόφοιτος Ιατρικής, Ενεργός στα τοπικά κινήματα
